Ο άνθρωπος ανέκαθεν είχε την ανάγκη να νιώθει ότι ανήκει κάπου.
Κατόπιν μελέτης του Πανεπιστημίου Purdue, αποδείχθηκε ότι το να ανήκει ένας άνθρωπος κάπου και να επικοινωνεί με τους άλλους, τον κάνει ευτυχισμένο.
Η αίσθηση του ανήκειν, μπορεί να δημιουργηθεί, εκτός από το οικογενειακό και άμεσο κοινωνικό περιβάλλον, και σε ένα ψυχαγωγικό χώρο, σε μια βόλτα, ή ακόμα κι όταν μας παρατηρεί ένας άγνωστος άνθρωπος, μας αποκαλύπτει η μελέτη.
Οι ερευνητές για να πραγματοποιήσουν αυτή τη μελέτη, επέλεξαν τυχαία διάφορα άτομα από το χώρο του Πανεπιστημίου και ένας από τους ερευνητές πήρε το ρόλο του άγνωστου, ο οποίος περπατούσε προς τη μεριά ενός ατόμου και είτε το κοίταζε στα μάτια, είτε τον κοίταζε και χαμογελούσε, είτε τον προσπερνούσε χωρίς να του δώσει σημασία.
Παρακάτω περίμεναν το άτομο αυτό άλλοι ερευνητές, ώστε να του θέσουν ερωτήματα, στο κατά πόσο νιώθει κοντά με άλλους ανθρώπους.
Οι περιπατητές τους οποίους οι ερευνητές τους κοίταξαν στα μάτια, αισθάνθηκαν λιγότερο απομονωμένοι, σε σύγκριση με αυτούς που τους είχαν αγνοήσει. Το ίδιο και εκείνοι που τους είχαν χαμογελάσει.
Παλαιότερες μελέτες, όπως γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Psychological Science, έχουν δείξει πως όταν μας απορρίπτουν από μια ομάδα , ακόμα και από κάποια που εμείς οι ίδιοι καταδικάζουμε, αισθανόμαστε εγκατάλειψη.
Ο επικεφαλής της έρευνας Dr.Eric Veselman δήλωσε πως ακόμα και ένα απλό βλέμμα από τυχαίους ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε είναι αρκετή για να μας επηρεάσει και πως η σύνδεση που έχουμε με άλλους ανθρώπους, αποτελεί ένα ισχυρό φαινόμενο, που επιδρά με τρόπο που δεν μπορούμε να φανταστούμε.
