ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 1.
«Έκτακτη Επικαιρότητα»
Το μεσημέρι της 1ης Ιουνίου του 1974 μια 24χρονη κυρία που ζούσε στο Cleethorpes στο Νότιο Humberside της Αγγλίας έβλεπε μόνη της τηλεόραση καθώς η σήμανση «Έκτακτη Επικαιρότητα» εμφανίστηκε στην οθόνη και μια ανδρική φωνή υπαγόρευε πως μια μεγάλη έκρηξη έγινε στο χημικό εργοστάσιο του Flixborough, που βρισκόταν περίπου 40 χλμ μακριά. Η κυρία δεν γνώριζε κανέναν που να εργάζεται σ’ αυτό το εργοστάσιο και το μέρος καθαυτό δεν τις έλεγε και πολλά. Όταν έφτασαν το ζευγάρι των καλεσμένων της για το μεσημεριανό γεύμα, τους διηγήθηκε το «γεγονός» και το συζήτησαν. Λίγες ώρες αργότερα στις 16:53 του ιδίου απογεύματος μια τεράστια έκρηξη στο εργοστάσιο χημικών αφαίρεσε τη ζωή 28 εργαζομένων. Η έκρηξη προήλθε από ένα ραγισμένο αγωγό και είχε πολλές υλικές ζημιές. Πάνω από 1800 σπίτια, 160 καταστήματα και δεκάδες αυτοκίνητα υπέστησαν σοβαρές ζημιές. Κανένας από τους τηλεοπτικούς σταθμούς δεν είχε εκπέμψει κανένα σποτ «Έκτακτης Επικαιρότητας» στις 12 το μεσημέρι που το είδε η κυρία. Η παρέα των τριών στην ουσία συνειδητοποίησε τη χρονική ολίσθηση του γεγονότος κατά τη διάρκεια του πρωινού γεύματος της επομένης, όταν μ’ ανοιχτή την τηλεόραση, εμπέδωσαν πως το συμβάν έγινε το προηγούμενο απόγευμα κοντά στις πέντε και όχι το μεσημέρι όταν τους ενημέρωσε η οικοδέσποινα. Η βασική μάρτυς υπεβλήθη σε όλα τα διαθέσιμα ψυχομετρικά τεστ της εποχής και πάρθηκε πλήρες οικογενειακό και ιατρικό ιστορικό. Το δε φιλικό ζευγάρι κρίθηκε κι αυτό από τους ερευνητές που το εξέτασαν ως πέρα για πέρα αξιόπιστο.
Πηγή: Hearne, K. M. (1982). An ostensible precognition of the 1974 Flixborough disaster. Journal of the Society for Psychical Research, 51(790), 210–213.
ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 2.
Τι θα γινόταν αν ο John Lennon είχε πλήρως θυμηθεί τα όνειρα του;
Ο «θαυμαστής» δολοφόνος Τσάπμαν είχε το θράσος να ζητήσει αυτόγραφο από τον Λένον έξι ώρες πριν τον εκτελέσει πισώπλατα.
Το πρώτο όνειρο που τον ανησύχησε πιο πολύ ήταν προς το τέλος του 1979 όταν είδε έναν «άγνωστο, γεματούλη, γυαλάκια» να πλησιάζει αυτόν και τη γυναίκα του αφότου είχαν δειπνήσει και πήγαιναν προς το διαμέρισμα τους στο κτίριο Ντακότα της Νέας Υόρκης. Ο Λένον ρώτησε τον τύπο να του αποδείξει πως δεν είναι κάποιος «τρελαμένος» και ο άγνωστος εξαγριώθηκε. Τότε εμφανίσθηκε η αστυνομία και του είπαν πως ο άγνωστος κύριος είναι οπλισμένος με περίστροφο. Ο Λένον είχε ενοχληθεί πολύ που δεν μπορούσε ν’ ανακαλέσει περισσότερες λεπτομέρειες αυτού του έντονου και πολύ ζωντανού ονείρου.
Αργότερα στις αρχές του 1980 ο Λένον ξύπνησε τρομαγμένος από ένα άλλο όνειρο καθώς σ’ αυτό είδε το δικό του κηδειόσημο. Εκεί αναφερόταν πως ήταν κατηγορούμενος για τη δική του ανθρωποκτονία, που έλαβε χώρα κοντά στο κτίριο Ντακότα στο Σέντραλ Πάρκ. Ο Λένον που ήταν και θύμα και θύτης στο όνειρο του ισχυριζόταν πως ήταν αθώος και δεν είχε καμία ανάμειξη με τον φόνο.
Τελικά ο Λένον πυροβολήθηκε έξω από το Ντακότα από τον Τσάπμαν στις 8 Δεκέμβριου του 1980 με τέσσερις σφαίρες στην πλάτη. Η ενόχληση του Λένον να μην μπορεί ν’ ανακαλέσει περισσότερες από τις λεπτομέρειες του πρώτου ονείρου μας υποδεικνύει πως μάλλον περιείχε στοιχεία ζωτικής σημασίας. Όσον αφορά το δεύτερο όνειρο πολλοί ενδεχομένως να κατέφευγαν σε μία πεπατημένη εξήγηση για μια πιθανή εσωτερική ψυχική σύγκρουση και άλλα τέτοια. Όμως τώρα μπορούμε να ξέρουμε πως ο δεύτερος εαυτός του Τζον Λένον δεν ήταν άλλος από τον ψυχοπαθή θαυμαστή του που ήθελε ο ίδιος να είναι ο Τζον Λένον. Ο δολοφόνος του Λένον ταυτιζόταν με το θύμα του σε τέτοιο βαθμό που είχε παντρευτεί Ιαπωνέζα, ήταν συλλέκτης έργων τέχνης και το τελευταίο απόγευμα που έφυγε από τη δουλειά του (στις 6 Δεκέμβρη) υπέγραψε με το όνομα Τζον Λένον.
Πηγή: The Secret History of Dreaming. Robert Moss, 2008.
ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 3.
Η Κλεμμένη Oldsmobile
Από τα αρχεία της Sally Rhine Feather διευθύντρια του «Ινστιτούτου Εξωαισθητηριακής Αντίληψης J.B. Rhine».
«Πριν ένα χρόνο η μητέρα μου πήγε στην εκκλησία για τη λειτουργία. Μετά το πέρας του μυστηρίου και καθώς κατευθύνθηκε προς το πάρκινγκ διαπίστωσε πως το αυτοκίνητο της δεν ήταν στη θέση του. Παρ’ όλες τις προσπάθειες της αστυνομίας δεν βρέθηκε το όχημα και όπως είκασαν οι αστυνομικοί: «το αμάξι έχει ήδη περάσει σε άλλη πολιτεία, έχει βαφτεί μ’ άλλο χρώμα και έχει πουληθεί».
Το αυτοκίνητο της μητέρας μου ήταν πολύ όμορφο και εξαιρετικό. Είχε όλα τα έξτρα που παρείχε η εταιρία. Είχα ενοχληθεί πραγματικά που είχε χαθεί το αυτοκίνητο. Δύο νύχτες μετά ονειρεύτηκα πως το αμάξι βρισκόταν παρκαρισμένο σ’ ένα πάρκινγκ στο Κλήβελαντ. Εκείνη την εποχή ζούσα σ’ ένα προάστιο του Κλήβελαντ περίπου 15 μίλια μακριά. Αφού ενημέρωσα τον σύζυγο μου και τους γονείς μου για το όνειρο οδήγησα μέχρι το Κλήβελαντ και το βρήκα στο συγκεκριμένο πάρκινγκ. Αν και το Κλήβελαντ είναι τεράστια πόλη με εκατοντάδες δρόμους για κάποιο λόγο ήξερα πως να πάω στο συγκεκριμένο σημείο. Το αυτοκίνητο είχε γράψει στο κοντέρ πάνω από εκατό μίλια και ήταν τρακαρισμένο αλλά εν γένει σε καλή κατάσταση».
Το παράξενο μ΄ αυτό το διαισθητικό όνειρο είναι πως περιείχε και προγνωστικά στοιχεία μιας και όπως τις είπαν και οι περίοικοι το αμάξι αυτό ήρθε στον συγκεκριμένο χώρο πέντε λεπτά πριν παρκάρει η ίδια στο συγκεκριμένο πάρκινγκ. Οι δράστες συνελήφθησαν και το περιστατικό είναι καταγεγραμμένο στο αρχείο του γειτονικού αστυνομικού τμήματος του Κλήβελαντ.
Πηγή: The Gift: ESP the extraordinary experiences of ordinary people. Sally Rhine Feather, 2005.
ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 4.
Ονειρικός Ιστός ή ονειροπαγίδα;
Τον Ιούνιο του 2004 ο ανθρωπολόγος Vishvajit Pandya εξέδωσε μια έρευνα για τους ιθαγενείς κυνηγούς, ψαράδες και τροφοσυλλέκτες που ζουν στα νησιά Andaman στον κόλπο της Βεγγάλης, και βρίσκονται ακόμη στο στάδιο ανάπτυξης της παλαιολιθικής εποχής. Αυτοί οι άνθρωποι «κατασκευάζουν» ένα τεράστιο ονειρικό ιστό με τον οποίο προσπαθούν να υποστηρίξουν τη ζωή τους και την καθημερινότητα τους. Κάθε βράδυ πριν κοιμηθούν έχουν ξεκάθαρα διατυπώσει την πρόθεση τους για τις πληροφορίες που επιζητούν από τα όνειρα τους. Από το που θα βρουν ώριμα φρούτα, μέχρι το που θα βρουν κοπάδια ψαριών ή κοπάδια χοιρινών. Το πρωί μοιράζονται τα όνειρα τους και αναλαμβάνουν τη δέουσα δράση.
Στο τέλος της ίδιας χρονιάς όπως όλοι γνωρίζουμε έγινε εκείνος ο φονικός σεισμός στη Σουμάτρα. Το επακόλουθο τσουνάμι έφερε μια τεράστια καταστροφή και όλες οι καλύβες και εγκαταστάσεις τους καταστράφηκαν. Ενώ όλοι περίμεναν πως οι αυτόχθονες θα είχαν όλοι πνιγεί όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ κάτι τέτοιο δεν συνέβη.
Διαβάστε επίσης: Μπορούμε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας, τηρώντας τους Νόμους του Νου
Εδώ είναι το ρεπορτάζ του CBS στις 4 Ιανουαρίου του 2005:
«Τα μέλη της αρχαίας φυλής Jarawa «ξεμύτισαν» από τον δασικό βιότοπό τους την Πέμπτη για πρώτη φορά από την 26η Δεκεμβρίου όπου έγιναν ο σεισμός και το επακόλουθο τσουνάμι και έπληξαν τα απομονωμένα νησιά Andaman στον κόλπο της Βεγγάλης. Σε μια σπάνια αλληλεπίδραση με τους ξένους ανακοίνωσαν ότι και οι 250 από τους συνανθρώπους τους είχαν επιβιώσει. Είμαστε όλοι ασφαλείς μετά το σεισμό, βρισκόμαστε στο δάσος του Balughat δήλωσε ο Ashu, ένας Jarawa ασκούμενος στο τόξο σε σπαστά Hindi μέσω ενός διερμηνέα σε μια προστατευόμενη περιοχή στις βόρειες δασικές περιοχές της νήσου Andaman.
«Κυβερνητικοί αξιωματούχοι και ανθρωπολόγοι πιστεύουν ότι η αρχαία γνώση της κίνησης του ανέμου, της θάλασσας και των πτηνών μπορεί να έχει σώσει τις αυτόχθονες φυλές από το τσουνάμι». Αντίθετα, όπως αναφέρεται στη συνέχεια του ρεπορτάζ, οι περισσότεροι κάτοικοι στα γειτονικά νησιά Nicobar βρήκαν τραγικό θάνατο…
Αυτό που δεν τόλμησαν να πουν οι δυτικοί ερευνητές είναι πως οι Jarawa, όχι μόνο μελετούν τη φύση και την γνωρίζουν εξαιρετικά καλά, αλλά τ’ ότι γνώριζαν πως έρχεται τσουνάμι από τα όνειρα τους και για αυτό το λόγο διέφυγαν προς τα βουνά σώζοντας έτσι τις ζωές τους από βέβαιο πνιγμό.
Πηγές:
1. Forest Smells and Spider Webs: Ritualized Dream Interpretation Among Andaman Islanders. Vishvajit Pandya. Dreaming: Journal of the Association for the Study of Dreams. Vol 14(2-3) 136-150, June-September 2004.
2. https://www.cbsnews.com/news/ancient-tribe-survives-tsunami/
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Μήπως όλα έχουν ήδη γίνει;
Μήπως η συναινετική πραγματικότητα που αξιωματικά αποδεχόμαστε δεν είναι συμπαγής και αρραγής όσο διατείνονται οι πρεσβευτές της; Πως είναι δυνατόν η κυρία να δει στη τηλεόραση το έκτακτο ανακοινωθέν για την έκρηξη στο Flixborough τουλάχιστον τέσσερις ώρες πριν αυτή συμβεί; Πως είναι δυνατόν μια γυναίκα να δει σε όνειρο στον ύπνο της που θα βρίσκεται η κλεμμένη λιμουζίνα της μάνας της; Γιατί ο Λένον έβλεπε το φονιά του ένα χρόνο πριν το θλιβερό γεγονός; Και ενώ οι Jarawana (σ’ αντίθεση με τους δυτικούς τουρίστες αλλά και τους αλλοτριωμένους ντόπιους) ξέφυγαν του θανάσιμου κινδύνου γιατί ερμήνευσαν σωστά τα σημεία της φύσης και τους ονειρικούς οιωνούς όπως ισχυρίζεται ο Robert Moss, στα πρώτα τρία περιστατικά σίγουρα δεν μπορούμε να αποδώσουμε την εξήγηση τόσο εύκολα και απλοϊκά. Γνωρίζουμε πλέον σήμερα πως η συσκευή της τηλεόρασης ήταν ένα ιδανικό μέσο μέσα από το οποίο επικοινώνησαν ακόμη και νεκροί όπως έδειξε η έρευνα της Ισπανίδας πρέσβειρας Anabela Cardoso και του καθηγητή ψυχολογίας David Fontana. Το θέμα είναι πως είναι δυνατόν να ληφθεί ένα έκτακτο ανακοινωθέν τόσες ώρες πριν καν συμβεί το γεγονός; Μήπως εδώ μιλάμε για μια ρωγμή στο χωροχρονικό συνεχές; Για ένα ρήγμα στην τρισδιάστατη «πραγματικότητα» μας;
Και τι γίνεται με την κυρία της λιμουζίνας; Ήταν η έντονη της επιθυμία να ξαναβρεί το αυτοκίνητο της μητέρας της, το έναυσμα για ένα έχει μια ακριβέστατη εμπειρία εξ’ αποστάσεως όρασης (remote viewing); Αλλά ακόμη και αν συνέβη κάτι τέτοιο, πως εξηγείται το γεγονός πως αυτή η εξ’ αποστάσεως όραση δεν περιορίστηκε μόνο στον χώρο όπως γνωρίζουμε απ’ όλες τις σχετικές δημοσιεύσεις (Joseph Mc Moneagle), αλλά επεκτάθηκε και σ’ εξ’ αποστάσεως όραση στο χρόνο. Τα ερωτηματικά εδώ είναι αμείλικτα και χρήζουν απαντήσεων που το πεπερασμένο μοντέλο κατανόησης του κόσμου και τα σημεία αναφοράς μας είναι σαφώς ανεπαρκή.
Απλά πρέπει να παραδεχθούμε πως τα εφόδια των αισθητηρίων μας οργάνων καθώς και οι νοητικές μας ικανότητες είναι περιορισμένες σε σχέση με το φάσμα και την έκταση των φαινομένων που εκδηλώνονται γύρω μας και πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε με σύνεση και σεμνότητα. Ελπίζω να μην είστε απ’ αυτούς που λένε πως τα όνειρα μας είναι ανόητα, ούτε απ’ αυτούς που θεωρούν ότι είναι μόνο αλληγορικά. Ελπίζω αν είστε απ’ αυτούς να εντάξετε και την άλλη εκδοχή στη φαρέτρα σας, αυτήν που ισχυρίζεται και ο Αρτεμίδωρος, πως τα όνειρα μπορεί κάποιες φορές να είναι και προγνωστικά και προφητικά… Αυτά για την ώρα.
