O παράδεισος είναι επιλογή και όχι ανακάλυψη

O παράδεισος είναι επιλογή και όχι ανακάλυψη

Εγώ προτιμώ μια προσευχή στην ουσία της, δηλαδή μια βαθιά επικοινωνία με το Θεό. Όταν προσεύχεσαι σε πνευματικό επίπεδο, τότε επικοινωνείς με το Θεό και γνωρίζεις πως εκείνος βρίσκεται τόσο κοντά σου, όσο και η ανάσα σου.

Αυτό που αναζητούμε με την προσευχή είναι να βιώσουμε την εμπειρία της συνύπαρξης με το Θεό.

Η προσευχή είναι η επικοινωνία μας με τη θέληση αυτής της ιερής ενέργειας να φανερώσει και να πραγματοποιήσει τις επιθυμίες της μέσα από την ανθρώπινη διάσταση. Ο Θεός δεν διαχωρίζεται από εμάς, ούτε βρίσκεται έξω από μας, αντίθετα, βρίσκεται μέσα μας.

Γι’ αυτόν το λόγο, η εμπειρία της πραγματικής μας συνάντησης με το Θεό δεν αλλάζει εκείνον, αλλάζει εμάς. Μας θεραπεύει από την πεποίθηση πως είμαστε χωρισμένοι από εκείνον και από όλους τους άλλους. Αν δεν αλλάξουμε μέσα από μια τέτοια προσευχή, τότε έχουμε αρνηθεί στον εαυτό μας την ευκαιρία να γνωρίσει τη σοφία που μας δημιούργησε.

Η αναζήτηση της ευτυχίας έξω από μας συνδαυλίζει την ιδέα πως δεν είμαστε πλήρεις κι εξορίζει την προσευχή στη θέση της παράκλησης προς έναν Θεό – αφέντη. Σε αυτή την περίπτωση μάλλον ζητάμε χάρες, παρά αναζητάμε την αποκάλυψη του αόρατου, εμπνευσμένου εαυτού μας.

Όταν προσευχόμαστε στο πνευματικό επίπεδο που περιγράφω, δε ζητάμε τίποτα περισσότερο από εκείνο που ζητάει ένας δημιουργός, όταν επιθυμεί να φέρει κάτι στη ζωή του. Αυτό που εγώ αποκαλώ αυθεντική προσευχή είναι η πρόσκληση της Θείας επιθυμίας να εκφραστεί μέσα από μένα. Είναι μια προσευχή για να φέρω στη ζωή μου ό,τι είναι για το ανώτερο καλό μου και τον ανώτερο σκοπό μου ή για το μεγαλύτερο καλό όλης της ανθρωπότητας.

Αντικατέστησε τις σκέψεις για τις εμπειρίες σου με την εμπειρία της προσευχής. Για παράδειγμα, όταν προσεύχεσαι με αυτό τον τρόπο, μπορείς να επαναλαμβάνεις σιωπηλά τη φράση «τώρα με οδηγεί η ιερότητα» ή «ιερή αγάπη ρέει μέσα μου τώρα», αντί να κάνεις διάφορες σκέψεις.

Αυτού του είδους η προσευχή καθαρίζει τον εσώτερο εαυτό από τη φλυαρία του εγώ και καλλιεργεί το έδαφος για να αναπτυχθεί εκείνο το οποίο επιθυμείς και που επιθυμεί εσένα.

Η δική μου προσευχή είναι η συμμετοχή μου σε μια επικοινωνία με το Θεό, μέσα από την οποία βλέπω το Θεό να είναι μέσα μου και ζητώ τη δύναμη και την εσώτερη επίγνωση που χρειάζομαι για να αντιμετωπίσω ό,τι κι αν έρθει στο δρόμο μου.

Γνωρίζω πως δεν είμαι χωρισμένος από αυτήν τη ζωτική δύναμη που ονομάζουμε Θεό. Γνωρίζω πως αυτή η δύναμη με συνδέει με τα πάντα μέσα στο σύμπαν και πως όταν εστιάζω την προσοχή μου σε εκείνο που θέλω να έλξω στη ζωή μου δεν κάνω τίποτα περισσότερο από το να φανερώνω μια νέα όψη του εαυτού μου.

Έπειτα, εγκαταλείπω την ανυπομονησία μου να δω το αποτέλεσμα κι αφήνω το σύμπαν να φροντίσει τις λεπτομέρειες.

Αφήνομαι με γαλήνη και θυμίζω στον εαυτό μου πως ο παράδεισος πάνω στη γη είναι μια επιλογή που χρειάζεται να κάνω κι όχι ένας τόπος που χρειάζεται να ανακαλύψω.

Είναι δική μου επιλογή να ζω με τη θεϊκή δύναμη να ρέει ανεμπόδιστα μέσα μου κι ειναι αυτός ο δικός μου τρόπος να συν-δημιουργώ τη ζωή μου στην παρούσα στιγμή. Η πίστη και η εμπιστοσύνη είναι λοιπόν τα θεμέλια της προσευχής μου και μαζί τους έρχεται η γαλήνη, που αποτελεί την ουσία της δημιουργίας.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Dr Wayne Dyer «Δημιούργησε το Πεπρωμένο σου» από τις εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας

Ενδιαφέροντα σεμινάρια και μαθήματα