Για αρχή δοκίμασε να αφιερώνεις πέντε λεπτά κάθε μέρα στο να περπατάς σιωπηλά και με ενσυνείδηση. Εάν βρίσκεσαι σ’ ένα ήσυχο μέρος χωρίς περισπάσεις, τίποτα δεν σε εμποδίζει να περπατάς όσο αργά θέλεις.
Άρχισε, λοιπόν, με πολύ αργό ρυθμό, κάνοντας ένα βήμα με κάθε εισπνοή, ένα βήμα με κάθε εκπνοή. Κάνεις ένα βήμα και εισπνέεις. Μ’ εκείνο το ένα βήμα, μ’ εκείνη την εισπνοή, η σκέψη σου μπορεί να σιωπήσει εντελώς. Αν όχι, σταμάτα και μείνε για λίγο εισπνέοντας και εκπνέοντας με ενσυνείδηση, μέχρι να καταλαγιάσει η σκέψη σου. Θα το αισθανθείς. Κάτι αλλάζει πραγματικά σε φυσικό και πνευματικό επίπεδο.
Αν καταφέρεις να κάνεις ένα τέτοιο βήμα, τότε ξέρεις ότι μπορείς να κάνεις κι άλλα. Ξεκίνα περπατώντας με αυτό τον τρόπο για πέντε λεπτά.
Είμαστε τόσο απασχολημένοι! Κάτι μας απομακρύνει συνεχώς από την παρούσα στιγμή. Δεν έχουμε καμιά ευκαιρία να ζήσουμε τη ζωή μας αληθινά. Με την ενσυνείδηση μπορούμε να το αναγνωρίσουμε· κι αυτό από μόνο του είναι μια φώτιση. Ξεκινάμε, λοιπόν, από αυτή τη φώτιση, από αυτή την αφύπνιση: Θέλουμε πραγματικά να ζήσουμε τη ζωή μας, θέλουμε πραγματικά να σταματήσουμε – να μην απομακρυνόμαστε πια από τη ζωή. Και όσο ασκούμαστε στο να καθόμαστε, να αναπνέουμε, να περπατάμε ή, ακόμα και να πλένουμε τα δόντια μας ενσυνείδητα, μπορούμε να σταματήσουμε.
Η άσκηση αυτή μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή της μέρας, ακόμα και την ώρα που οδηγούμε.
Έχεις αποδεσμευτεί,
Αποκτάς ελευθερία.
Και με αυτή την ελευθερία,
Με αυτή την αποδέσμευση,
Η θεραπεία γίνεται εφικτή.
Η ζωή γίνεται εφικτή.
Η χαρά γίνεται εφικτή.
Διαβάστε επίσης: Πως να υπερνικάμε τους φόβους μας (το παράδειγμα του Βούδα)
Στη σημερινή εποχή οι άνθρωποι μιλάνε για ισορροπία μεταξύ δουλειάς και ζωής. Έχουμε την τάση να ξεχωρίζουμε, να διαφοροποιούμε και να αντιπαραθέτουμε τη δουλειά και τη ζωή. Αλλά δεν είναι υποχρεωτικά έτσι: αφότου παρκάρεις το αυτοκίνητό σου και ξεκινήσεις να πηγαίνεις προς το γραφείο σου, μπορείς να επιλέξεις είτε να περπατάς ενσυνείδητα και χαρούμενα είτε αγχωμένος για να φτάσεις στην ώρα σου στο γραφείο.
Πρέπει να διανύσεις αυτή την απόσταση ούτως ή άλλως. Εάν ξέρεις πώς να περπατάς και να είσαι εκεί, παρών, όσο περπατάς, τότε κάθε βήμα από το πάρκινγκ μέχρι το γραφείο μπορεί να σου φέρει χαρά και ευτυχία. Μπορείς να απελευθερώσεις την ένταση από το σώμα σου με κάθε σου βήμα.
Μπορείς να αγγίξεις τα θαυμαστά της ζωής σε κάθε σου βήμα.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Thich Nhat Hanh «σιωπή» από τις εκδόσεις ΑΙΩΡΑ
