Όταν ζούσα στο Λος Άντζελες, ανακάλυψα ότι πολλές από τις καλύτερες ιδέες μου έρχονταν όταν έκανα πεζοπορίες. Κι όποτε μπορούσα, προγραμμάτιζα πεζοπορίες αντί για συναντήσεις σε εσωτερικούς χώρους τόσο με τους φίλους μου όσο και με τους συντάκτες του HuffPost.
Πόσες φορές νιώσατε χαρά σε μια αίθουσα συσκέψεων που είχε καιρό να αεριστεί ενώ μισακούγατε μια ατέλειωτη παρουσίαση PowerPoint;
Ή το μυαλό μας ή τα πόδια μας, κάποιο από τα δύο θα σηκωθεί να φύγει. Αν καθίσουμε ακίνητοι, το μυαλό μας θέλει να αλητέψει. Αν σηκωθούμε και αρχίσουμε να περπατάμε, το μυαλό μας μπορεί να κόψει ταχύτητα και να συγκεντρωθεί καλύτερα.
Μια από τις αγαπημένες μου φράσεις είναι “Solvitur ambulando” – «Λύνεται με το περπάτημα». Αναφέρεται στην απάντηση που έδωσε ο Έλληνας φιλόσοφος Διογένης του 4ου π.Χ. αιώνα στην ερώτηση εάν η κίνηση είναι αληθινή. Αντί για απάντηση, σηκώθηκε και άρχισε να περπατάει.
Διαβάστε επίσης: Το περπάτημα βοηθάει στη λύση των προβλημάτων
Όπως έχει αποδειχτεί, υπάρχουν πολλά προβλήματα για τα οποία το περπάτημα είναι η λύση. Στην κουλτούρα μας, με την υπερβολική δουλειά, την υπερκόπωση, και την εξάντληση, πώς αξιοποιούμε τη δημιουργικότητά μας, τη σοφία μας, την ικανότητα μας για δέος; Solvitur ambulando.
Με τα χρόνια κατάλαβα ότι ένα ταξίδι που είναι γεμάτο περιπέτειες και γνώσεις δεν χρειάζεται να περιλαμβάνει αεροπλάνα, αυτοκίνητα και διαβατήρια.
Αρκεί το περπάτημα, για να αποκομίσει κανείς τα οφέλη ενός ταξιδιού. Τώρα που ζω στο Μανχάταν, περπατάω συνέχεια, όχι μόνο για να πηγαίνω από το ένα μέρος στο άλλο αλλά και για να βλέπω φίλους και να ανταλλάσσουμε τα νέα μας, αντί να συναντιόμαστε για πρωινό ή μεσημεριανό.
Υπάρχουν πολλές αναφορές για τις αρετές του περπατήματος σε όλη την Ιστορία. Ο Τόμας Τζέφερσον θεωρούσε ότι ο σκοπός ενός περιπάτου ήταν να καθαρίσει το μυαλό. «Ο αντικειμενικός σκοπός του περιπάτου είναι να χαλαρώσει το μυαλό», έγραψε. «Επομένως δεν θα έπρεπε να επιτρέπετε στον εαυτό σας ούτε καν να σκέφτεται την ώρα που περπατάτε. Ωστόσο αφήστε την προσοχή σας να διασπαστεί από τα πράγματα που σας περιστοιχίζουν».
Απόσπασμα από το βιβλίο της Arianna Huffington «Δες τη Ζωή Αλλιώς» από τις εκδόσεις Διόπτρα