Ποτέ μου δεν κατάλαβα την εμμονή με τα πτυχία, το γιατί η κοινωνία μας δίνει τόσο μεγάλη σημασία στην Πανεπιστημιακή καριέρα. Οι πιο σοφοί άνθρωποι ήταν εκείνοι που είχαν τελειώσει μόνο το Δημοτικό και υπέγραφαν με σταυρούς• και όμως, είχαν τόση σοφία που ήθελες να τους ακούς για ώρες. Η πνευματική καλλιέργεια κάνει τον άνθρωπο, όχι το να τελειώσεις ένα Πανεπιστήμιο..
Στην Ελληνική πραγματικότητα, οτιδήποτε δε συμβαδίζει με την Πανεπιστημιακή καριέρα, υποτιμάται και υποβαθμίζεται –είτε αφορά μουσική, είτε άλλη ενασχόληση, είτε οτιδήποτε άλλο. Αν δεν ακολουθήσεις τη γνωστή και μη εξαιρετέα οδό του Πανεπιστημίου, ετοιμάζεσαι να ακούσεις κατακρίσεις και ενστάσεις.
Μπορώ να αιτιολογήσω αυτή την εμμονή των μεγαλύτερων –ειδικά- ανθρώπων με την ανώτερη μόρφωση. Στην Κατοχή, το όνειρο πολλών ανθρώπων για σπουδές δεν ευοδώθηκε, καθώς ο πόλεμος αναχαίτισε την επιθυμία τους αυτή. Αυτό τους λοιπόν το απωθημένο, το έβγαλαν άλλοι στα παιδιά τους, άλλοι στα εγγόνια τους ή σε οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο γνώριζαν.
Διαβάστε επίσης: Στη μουσική δεν υπάρχει τίποτα που να μπορείς να κρύψεις
Η μόρφωση είναι διαφορετική από την παιδεία. Άνθρωποι χωρίς πτυχία και περγαμηνές, κερδίζουν το θαυμασμό των άλλων ανθρώπων με την πνευματική τους ποιότητα και ήθος, τη στιγμή που άλλοι άνθρωποι με πτυχία που μπορεί να καλύπτουν ένα τοίχο, να σε απωθούν. Γιατί; Γιατί η ασχήμια του χαρακτήρα τους είναι αρκετή για να μη θέλεις να τους συναναστραφείς.
Δεν είναι μόνο το πτυχίο εκείνο που εξασφαλίζει την κοινωνική ανέλιξη και την επαγγελματική επιτυχία. Είναι η θέληση για ζωή, το πείσμα να κυνηγήσεις τα όνειρά σου και η αχόρταγη πίστη πως μπορείς να γίνεις ο καλύτερος στον τομέα σου. Στην εποχή μας μάλιστα, η ανεργία και οι δύσκολες κοινωνικές συνθήκες, έχουν συμβάλλει στην καταπολέμηση του αιώνιου μύθου πως “το πτυχίο σου προσφέρει επαγγελματικά ικανοποιητική ζωή”.
Ακόμα και αν είναι πιο κοινωνικά αποδεκτό το σενάριο των σπουδών, αυτό δε σημαίνει πως επιβάλλεται ή ταιριάζει αυτός ο τρόπος ζωής για όλους τους ανθρώπους.
Ναι, μπορείς να πετύχεις στον τομέα σου, ακόμα και αν όλα τα βρεις στην αρχή δύσκολα και ακατόρθωτα.
Άρθρο γνώμης,
της Μαρίας Σκαμπαρδώνη