Σε προτρέπω στη ζωή σoυ να επιζητάς όλο και περισσότερο χρόνο για σιωπή. Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να το καταφέρεις είναι να κάνεις το διαλογισμό καθημερινή σου συνήθεια.
Και μην ξεχνάς, δεν υπάρχει κακός διαλογισμός.
Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να μείνει ήσυχα μόνος. Στην αρχή οι σκέψεις σου θα ξεφεύγουν, προσπαθώντας να σε πείσουν ότι αυτό που κάνεις είναι χάσιμο χρόνου, ότι θα έπρεπε να είσαι έξω κάνοντας κάτι δημιουργικό και ότι υπάρχουν τόσα άλλα πράγματα με τα οποία πρέπει να ασχοληθείς.
Εκατοντάδες άσχετες σκέψεις θα ξεπηδούν στο μυαλό σου.
Μπορείς όμως να αντιμετωπίσεις αυτή την καταιγίδα των νοητικών αντιδράσεων εάν καθίσεις ήσυχος και παραμείνεις απλός παρατηρητής αυτής της εσωτερικής φλυαρίας.
Στο τέλος, θα καταφέρεις να μπεις στο κενό διάστημα ανάμεσα στις σκέψεις σου και όταν βγεις από το κενό της σιωπής, θα δεις πόσο γαλήνιος θα αισθάνεσαι.
Προσπάθησέ το αμέσως τώρα. Χρησιμοποίησε το Πάτερ Ημών. Πρώτα συγκεντρώσου στη λέξη Πάτερ και μετά στη λέξη Ημών. Προσπάθησε να μπεις στο διάστημα ανάμεσα στις δύο λέξεις Πάτερ και Ημών.
Ύστερα κάνε το ίδιο με τις λέξεις Ο και εν και τοις Ουρανοίς.
Για ένα λεπτό γλίστρησε στο μεταξύ τους διάστημα και παρατήρησε πόσο γαλήνια και εξαίσια αισθάνεσαι.
Σε πολλούς διαλογισμούς, συμπεριλαμβανομένου και αυτού που εφαρμόζω για υλοποίηση στόχων, χρησιμοποιώ τον ήχο αααα ως μάντρα για να κρατήσω τις σκέψεις συγκεντρωμένες στη διάρκεια του πρωινού διαλογισμού.
Αυτό ο ήχος μάντρα στην ουσία εμπεριέχεται σε όλα τα Θεία ονόματα. Για παράδειγμα άκουσέ τον στα ονόματα Άγιος, Γιαχβέ, Αλλάχ, Κρίσνα, Ιεχωβάς, Ρα και Πταχ.
Επαναλαμβάνοντας αυτόν τον ήχο μάντρα, αποκτάς συνειδητή επαφή με τον Θεό. Στον διαλογισμό του απογεύματος χρησιμοποιείται ο ήχος ομ, ο ήχος της ευγνωμοσύνης για όσα συνέβησαν στη ζωή μας.
Επαναλαμβάνοντας τον ήχο αααα το πρωί και ομ το απόγευμα για περίπου είκοσι λεπτά, σου δίνεται η ευκαιρία να νιώσεις εσωτερική γαλήνη και επιτυχία με έναν τρόπο εντελώς πρωτόγνωρο.
Υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για να βιώσει κάποιος τη σιωπή. Προσπαθώ να διαλογίζομαι κάθε φορά που σταματώ σε ένα κόκκινο φανάρι. Με το αυτοκίνητο ακινητοποιημένο και το σώμα αδρανές, συχνά το μόνο πράγμα που κινείται είναι οι σκέψεις στο μυαλό μου.
Επωφελούμαι από αυτά τα λίγα λεπτά που κάνει το φανάρι να ανάψει για να φέρω το μυαλό μου σε αρμονία με την ακινησία του αυτοκινήτου και του σώματός μου.
Παίρνω έτσι ένα υπέροχο δώρο σιωπής.
Σταματώ σε κόκκινα φανάρια περίπου είκοσι με τριάντα φορές την ημέρα, και αυτό μου προσφέρει από σαράντα λεπτά έως και μία ώρα σιωπής.
Και πάντα βρίσκεται κάποιος πίσω μου να με ειδοποιήσει πως ο χρόνος μου τελείωσε, σπάζοντας τη σιωπή με ένα άγριο κορνάρισμα!
Απόσπασμα από το βιβλίο του Dr.Wayne Dyer «Τα 10 Μυστικά του Dr. Wayne Dyer”
