Η ζωή είναι γεμάτη με μαγικές στιγμές, που δεν είναι δυνατόν να τις φωτογραφίσουμε όλες, να τις μαγνητοσκοπήσουμε ή να τις ψηφιοποιήσουμε.
Ένας τρόπος να διατηρήσουμε τις ιδιαίτερες εμπειρίες, που θα μετανιώσουμε αν τις ξεχάσουμε, είναι να «παγώσουμε τη στιγμή» – να αποτυπώσουμε στο μυαλό μας μια εικόνα όλων όσων είδαμε, ακούσαμε, αισθανθήκαμε και νιώσαμε σε μια κρίσιμη στιγμή στον χρόνο και μετά να την τοποθετήσουμε μόνιμα στη μνήμη μας.
Μια «στιγμή παγωμένη στο χρόνο» είναι εκείνο το κλάσμα του δευτερολέπτου, το γεμάτο χαρά, ομορφιά, γέλιο, ειρωνεία, γιορτή, μυστήριο, ίντριγκα, κέφι, θαυμασμό και χάρη που μας κάνουν να νιώθουμε ένα με το σύμπαν. Είναι η αστραπή της έμπνευσης που μας επιβεβαιώνει ότι η ζωή αξίζει να τη ζεις έστω και μόνο για να ζήσεις ακριβώς εκείνη τη στιγμή.
Ανάμεσα στις πιο σημαντικές στιγμές μου που έχω κρατήσει στο μυαλό μου παγωμένες στο χρόνο είναι η πρώτη φορά που είδα το απίστευτο ηλιοβασίλεμα στον Ειρηνικό, η στιγμή που είδα τη μέλλουσα σύζυγό μου, η μέρα που μπήκα στο πανεπιστήμιο και ο παππούς μου μου είπε πόσο περήφανος ήταν για μένα, οι πολλές φορές που γέλασα τόσο πολύ με τους καλούς μου φίλους που με πονούσε το στομάχι μου, και το απόγευμα που παρακολούθησα τους Grateful Dead να παίζουν σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά σκηνικά, στο αμφιθέατρο Φροστ.
Στις αγαπημένες μου «παγωμένες στον χρόνο» στιγμές συμπεριλαμβάνονται η πρώτη φορά που είδα το ζωηρό τυρκουάζ χρώμα των νερών στην Ταϊτή, η μακάρια εμπειρία όταν χάθηκα στη Βενετία, όταν παρακολούθησα τα βουνά στη λίμνη Άροουχεντ να γίονται πορφυρά καθώς ξεθωριάζει το φως της μέρας, η πρώτη φορά που άκουσα το «σ’ αγαπώ» από τη γυναίκα μου και το «ναι» της όταν παντρευτήκαμε, τις πρώτες στιγμές που κράτησα τα παιδιά μου στα χέρια μου, λίγα λεπτά μετά τη γέννησή τους, τη γέρικη σκυλίτσα μας, τη Χαλύκα, να παίρνει μέσα στη νύχτα όλα τα σκεπάσματα από το κρεβάτι μας σαν να ήταν δικά της, το αίσθημα χαράς και εξουθένωσης καθώς περνούσα τη γραμμή του τερματισμού στον μάλλον μοναδικό μαραθώνιο που θα τρέξω στη ζωή μου, η έκφραση στο πρόσωπο του γιου μου όταν κατάφερε εκείνη την απίστευτη μπαλιά στο σχολικό πρωτάθλημα και η συμπεριφορά της κόρης μου, που ξαναγίνεται κοριτσάκι κάθε φορά που την αγκαλιάζω κα της λέω καληνύχτα.
Προσπαθήστε συνειδητά να αποτυπώσετε τις πιο εκπληκτικές στιγμές της ζωής σας για πάντα στη μνήμη σας για να μην έχετε ποτέ σας τύψεις ότι τις ξεχάσατε.
Διατηρώντας την ανάμνηση αυτών των στιγμιότυπων μέσα στο χρόνο, μπορείτε ξανά και ξανά να επιστρέφετε σε αυτές και να τις ξαναζείτε.
Μπορεί να μην μπορείτε να γυρίσετε πίσω το ρολόι, αλλά θα μπορείτε πάντα να ξαναζήσετε τις καλύτερες στιγμές της ζωής σας όταν μάθετε να παγώνετε στον χρόνο τη στιγμή.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Marc Muchnick «Δεν μετανιώνω ξανά!» από τις εκδόσεις Θέσις
