Καθώς ξεκινάω να γράφω αυτές τις γραμμές είναι ακριβώς 4.30 το πρωί, η πιο αγαπημένη μου στιγμή της ημέρας.
Έχω ακόμη τουλάχιστον μιάμιση ώρα μέχρι να ξυπνήσουν η γυναίκα και τα παιδιά μου και το τηλέφωνο να αρχίσει να κουδουνίζει, τουλάχιστον μία ώρα προτού κάποιος μου ζητήσει να κάνω οτιδήποτε. Έξω έχει απόλυτη ησυχία και είμαι τελείως μόνος. Υπάρχει κάτι το αναζωογονητικό και ειρηνικό στο να είσαι μόνος και να έχεις χρόνο να σκεφτείς να γράψεις ή απλώς να ευχαριστηθείς την ησυχία.
Εδώ και πάνω από δέκα χρόνια δουλεύω στον τομέα της αντιμετώπισης του στρες. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα έχω γνωρίσει αρκετούς εξαιρετικούς ανθρώπους. Δεν μπορώ, όμως, να σκεφτώ ούτε έναν που να πιστεύω ότι έχει κατακτήσει την εσωτερική του ηρεμία και δεν ξεκλέβει έστω και λίγη ώρα ησυχίας σχεδόν κάθε μέρα. Είτε είναι δέκα λεπτά διαλογισμού ή γιόγκα, είτε μια μικρή βόλτα στη φύση, είτε ένα δεκάλεπτο ήρεμο μπάνιο, λίγος χρόνος ηρεμίας και απομόνωσης είναι σημαντικός στη ζωή σας.
Διαβάστε επίσης: Τι σημαίνει να αγαπάμε πραγματικά τον εαυτό μας;
Το να περνάτε κάποιες στιγμές μόνοι σας σας βοηθάει να ισορροπήσετε τον θόρυβο και τη σύγχυση που χαρακτηρίζουν το μεγαλύτερο μέρος της μέρας σας.
Προσωπικά, όταν ξεκλέβω λίγο χρόνο ησυχίας και απομόνωσης, νιώθω ότι μπορώ να αντιμετωπίσω όλη την υπόλοιπη μέρα. Και όταν δεν το κάνω, νιώθω πραγματικά τη διαφορά.
Ακολουθώ, μάλιστα, μια μικρή τελετουργία, την οποία έχω μοιραστεί με πολλούς φίλους.
Όπως και οι περισσότεροι, έτσι κι εγώ κάθε μέρα οδηγώ προς και από το γραφείο μου. Όταν γυρίζω από τη δουλειά, καθώς πλησιάζω στο δρομάκι που βγάζει στο σπίτι μου, σταματάω το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου και κάθομαι.
Υπάρχει εκεί ένα όμορφο σημείο όπου μπορώ να περάσω ένα-δύο λεπτά κοιτάζοντας τη θέα ή κλείνοντας τα μάτια μου και παίρνοντας βαθιές ανάσες.
Αυτό το τέχνασμα με βοηθάει να μειώνω τους ρυθμούς μου και να νιώθω συγκεντρωμένος και ευγνώμων. Έχω μοιραστεί αυτή τη στρατηγική με δεκάδες ανθρώπους που παραπονιούνται ότι δεν έχουν «καθόλου χρόνο να ησυχάσουν».
Προηγουμένως έφταναν στο σπίτι τους με το ραδιόφωνο να ουρλιάζει στ’αυτιά τους. Τώρα, με αυτή τη μικρή αλλαγή, μπαίνουν στο σπίτι τους πολύ πιο ήρεμοι.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Richard Carlson « Μη Βασανίζεστε για Μικροπράγματα γιατί όλα είναι μικροπράγματα» από τις εκδόσεις Πεδίο
