Η πραγματική ελευθερία έρχεται, όταν αποδεχτούμε ολοκληρωτικά το παρελθόν μας

Η πραγματική ελευθερία έρχεται, όταν αποδεχτούμε ολοκληρωτικά το παρελθόν μας

Προκειμένου να αποδεχτούμε ειλικρινά τους άλλους όπως είναι, θα πρέπει να αρχίσουμε με τον εαυτό μας.

Αν δεν αποδεχτούμε τον εαυτό μας όπως είναι, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να αποδεχτούμε τους άλλους.

Όταν κοιτάζω τον εαυτό μου, βλέπω ιδιότητες θετικές, αξιοθαύμαστες, ακόμη και σπουδαίες, αλλά γνωρίζω ότι έχω και τα αρνητικά μου. Το πρώτο βήμα, λοιπόν, είναι να αναγνωρίσεις και να αποδεχτείς τον εαυτό σου.

Εισπνέοντας και εκπνέοντας, φέρε στο νου σου τους προγόνους σου και δες όλα τα θετικά και τα αρνητικά χαρακτηριστικά τους. Να είσαι αποφασισμένος να τους αποδεχτείς όλους ως προγόνους σου χωρίς ενδοιασμούς.

«Αγαπητοί μου πρόγονοι, είμαι εσείς, με όλα τα καλά και τις αδυναμίες σας. Βλέπω ότι έχετε σπόρους αρνητικούς και θετικούς. Κατανοώ ότι σταθήκατε τυχεροί και ποτίστηκαν μέσα σας οι καλοί σπόροι, όπως η καλοσύνη, η συμπόνια και η έλλειψη φόβου. Κατανοώ επίσης ότι αν δεν σταθήκατε τυχεροί και ποτίστηκαν μέσα σας οι αρνητικοί σπόροι, όπως ο φόβος, η απληστία και η ζήλια, τότε οι θετικοί σπόροι δεν είχαν την ευκαιρία να φυτρώσουν».

Οι θετικοί σπόροι ποτίζονται και χάρη στην τύχη αλλά και χάρη στην προσπάθεια. Οι συνθήκες της ζωής μας μπορούν να μας βοηθήσουν να ποτίσουμε τους σπόρους της υπομονής, της γενναιοδωρίας, της συμπόνιας και της αγάπης.

Διαβάστε επίσης: Χόρχε Μπουκάι: Αφήνοντας πίσω αυτό που δεν υπάρχει πια

Οι άνθρωποι γύρω μας μπορούν να μας βοηθήσουν να ποτίσουμε αυτούς τους σπόρους· το ίδιο μπορεί να κάνει και η πρακτική της ενσυνείδησης. Αλλά ένας άνθρωπος που μεγαλώνει σε καιρό πολέμου ή μέσα σε μια οικογένεια ή κοινότητα που υποφέρει, πιθανότατα είναι γεμάτος απόγνωση και φόβο.

Όταν οι γονείς υποφέρουν και φοβούνται τους άλλους ανθρώπους, τότε ποτίζουν τους σπόρους του φόβου και του θυμού μέσα στα παιδιά τους. Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν μέσα στην αγκάλη της ασφάλειας και της αγάπης, τότε τρέφονται και δυναμώνουν μέσα τους οι καλοί σπόροι.

Αν μπορέσεις να κοιτάξεις τους προγόνους σου μέσα από αυτό το πρίσμα, θα καταλάβεις ότι ήταν άνθρωποι που υπέφεραν και έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν.

Αυτή η κατανόηση θα σβήσει κάθε αίσθημα απόρριψης και θυμού.

Η αποδοχή των προγόνων σου με τα καλά και τις αδυναμίες τους θα σε βοηθήσει να γίνεις πιο ήρεμος και λιγότερο φοβισμένος. Μπορείς επίσης να δεις τα μεγαλύτερα αδέλφια σου ως (νεότερους) προγόνους σου, διότι γεννήθηκαν πριν από σένα. Κι αυτοί έχουν τα δυνατά και τα προβληματικά τους σημεία, όπως όλοι μας.

Η συμφιλίωση με τους προγόνους σου απαιτεί λίγη εξάσκηση, αλλά είναι σημαντικό να φιλιώσεις μαζί τους αν θέλεις να τιθασεύσεις τον φόβο μέσα σου.

Μπορείς να το κάνεις παντού, μπροστά σε έναν βωμό ή σε ένα δέντρο, στο βουνό ή στην πόλη. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να δεις νοερά την παρουσία όλων των προγόνων σου μέσα σου.

Είσαι η συνέχειά τους.

Μόνο όταν συμφιλιωθείς μαζί τους μπορείς να βρεθείς εκατό τοις εκατό στο παρόν.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Thich Nhat Ηanh «φόβος» από τις εκδόσεις Αιώρα

Ενδιαφέροντα σεμινάρια και μαθήματα