Έχοντας δουλέψει με πάρα πολλούς ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα στις σχέσεις τους, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα είναι η μεταξύ τους έλλειψη εμπιστοσύνης.
Αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης δεν απορρέει τόσο από τη συμπεριφορά των συντρόφων στη σχέση, όσο κυρίως από την προβολή, ο ένας στον άλλο, της δικής του αμφιβολίας και καχυποψίας.
Αποσιωπώντας όμως τις αλήθειες για τον εαυτό μας, είναι βέβαιο ότι βάζουμε τη σχέση μας σε κίνδυνο.
Μόνο όταν η σχέση βασίζεται στην ειλικρίνεια και την εμπιστοσύνη διακόπτεται ο φαύλος κύκλος των συγκρούσεων. «Ειλικρίνεια» σημαίνει να περιβάλλουμε με ακεραιότητα, εντιμότητα, συνέπεια και σταθερότητα οτιδήποτε σκεπτόμαστε, λέμε ή πράττουμε.
Στους γάμους όπου υπάρχει μεγάλη έλλειψη εμπιστοσύνης παρατηρείται υψηλό ποσοστό διαζυγίων. Πολλές από αυτές τις σχέσεις μάλιστα παραμένουν «αθεράπευτες» ακόμη και μετά το χωρισμό, ενώ η αδυναμία των συντρόφων να συγχωρέσουν τους ακολουθεί για όλη την υπόλοιπη ζωή τους, επηρεάζοντας κα τις μετέπειτα σχέσεις τους.
Δεν είναι δυνατόν να δημιουργήσουμε θετικές σχέσες αγάπης μέχρι να γιατρέψουμε τις αθεράπευτες σχέσεις του παρελθόντος.
Προκειμένου να μάθουμε να εμπιστευόμαστε και πάλι, πρέπει να μάθουμε να απαλλασσόμαστε από οποιαδήποτε συναισθηματική επένδυση έχουμε κάνει στο παρελθόν που μας πλήγωσε.
Αν δεν αποχαιρετήσουμε τις παλιές πληγές, τότε η ιστορία θα επαναληφθεί και θα ξαναπληγωθούμε.
«Εμπιστοσύνη» σημαίνει να βλέπουμε πέρα από το φθαρτό εγώ μας, αλλά και από τις μεταμφιέσεις του εγώ των άλλων. Να εμπιστευόμαστε όχι τη φυσική μας υπόσταση, αλλά την πνευματική ουσία μας, ή αλλιώς την πραγματική ταυτότητά μας.
Να γυρνάμε την πλάτη σε συμπεριφορές του παρελθόντος που βασίζονται στο φόβο. Εμπιστοσύνη είναι να βλέπουμε στα μάτια των άλλων την αθωότητα του παιδιού που κρύβουμε όλοι μέσα μας.
Είναι μάταιο λοιπόν να επαναλαμβάνουμε πόσο δυσκολευόμαστε να ζήσουμε μέσα σε σχέσεις γεμάτες αγάπη, αν δεν φροντίσουμε να αποκαταστήσουμε το έλλειμα εμπιστοσύνης.
Αν θέλουμε να μάθουμε να εμπιστευόμαστε το παρόν, δεν έχουμε παρά να εγκαταλείψουμε τις αρνητικές αντιλήψεις του παρελθόντος.
Ας βασίσουμε την εμπιστοσύνη μας περισσότερο σ’ αυτές τις εσωτερικές αλήθειες που αναφέραμε παραπάνω, αντί για τις εμπειρίες του παρελθόντος που μας έχουν πληγώσει.
Ας βασίσουμε την εμπιστοσύνη μας περισσότερο στην πνευματική μας ουσία, παρά στην εξωτερική συμπεριφορά μας.
Γιατί η εμπιστοσύνη δεν βασίζεται σε ό,τι βλέπουμε ή ακούμε, αλλά σε αυτό που η καρδιά μας ξέρει ότι είναι αλήθεια.
Μέσα σε κάθε οργισμένο ενήλικο υπάρχει ένα φοβισμένο παιδί που εκφράζει τον εαυτό του με το θυμό.
Αντί να βασίσουμε λοιπόν την εμπιστοσύνη μας σ’ αυτό που δείχνει η συμπεριφορά του, ας δούμε το λαμπερό φως της αγάπης που κρύβει η καρδιά του.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Τένιας Μακρή «15+7 πολύτιμα μαθήματα & βήματα για καλύτερες σχέσεις» από τις εκδόσεις Μέλινο
