Το πρώτο βήμα προκειμένου να ξεπεράσουμε έναν εθισμό είναι να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και να αποδεχτούμε το πρόβλημά μας.
Στα αρχικά στάδια ενός εθισμού, οι περισσότεροι από εμάς αρνούμαστε ότι κάτι δεν πάει καλά: «Απλώς λατρεύω τη δουλειά μου», «Με προτιμώ αδύνατο», «Το κάπνισμα είναι απόλαυση», «Λειτουργώ καλύτερα όσο βρίσκομαι σε εγρήγορση» ή «Το αφεντικό μου είναι πολύ απαιτητικό».
Επιπλέον, κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας πιστεύοντας ότι η αγαπημένη εθιστική συμπεριφορά μας είναι υγιεινή – όπως ο διαλογισμός ή το διάβασμα -, άρα δεν θα μπορούσε να επιφέρει κάποια δυσκολία.
Ωστόσο οι περισσότεροι εθισμοί επιδεινώνονται με τον καιρό – μερικές φορές αργά, με την πάροδο του χρόνου – και σχεδόν πάντα η ζωή του εθισμένου έχει γίνει χάος μέχρι να αποφασίσει να παραδεχτεί το πρόβλημά του. Γι’ αυτό αρχίστε να κοιτάζετε με ειλικρίνεια τον εαυτό σας στον καθρέφτη.
Έπειτα αρχίστε να σκέφτεστε πώς σας βοηθάει η εθιστική συμπεριφορά σας. Μήπως είναι ένας τρόπος για να αποφύγετε τα συναισθήματα και τις οικειότητες;
Ένας τρόπος να αντιμετωπίζετε τη ζωή σας, την οποία κανονικά θα προτιμούσατε να αλλάξετε; Ένας τρόπος να βουλώσετε τα αφτιά σας στην ανώτερη καθοδήγηση ή να αποκόβετε τον εαυτό σας από το σώμα σας; Ένας τρόπος να παρηγορείτε ή να επιβραβεύετε τον εαυτό σας; Ένας τρόπος να ανεβάζετε την αυτοπεποίθησή σας; (Προσπαθήστε να καταλάβετε τι γίνεται και πώς αισθάνεστε κάθε φορά που κάνετε επιδρομές στο ψυγείο ή που κάθεστε μπροστά στον υπολογιστή. Μήπως υπάρχει κάποιου είδους ρουτίνα;)
Μετά σκεφτείτε μήπως θα μπορούσατε να καλύψετε αυτές τις ανάγκες σας, να αλλάξετε την καθημερινότητά σας, να διαχειριστείτε τους φόβους σας, να τιμήσετε τα συναισθήματά σας, να καταφύγετε σε πιο υγιεινές λύσεις. Εξασφαλίστε πλήρη ησυχία και απομόνωση για να μπορέσετε να επανασυνδεθείτε με τον βαθύτερο Εαυτό σας.
Πάντοτε ένας εθισμός είναι σημάδι ότι η αρσενική ενέργειά μας έχει χάσει την ισορροπία της, ότι είμαστε επιρρεπείς και έχουμε χάσει την επαφή με τον ανώτερο σκοπό ή το όραμά μας.
Για να ξεπεράσετε έναν εθισμό, πρέπει να ακολουθήσετε τα Όνειρά και τα οράματά σας, ώστε να μπορέσετε να έχετε μια ισορροπημένη αρσενική ενέργεια.
Η φράση «ακολουθώ τα Όνειρά μου» ίσως παραπέμπει στην ευτυχία που βρίσκεται έξω από τον Εαυτό σας, αλλά το νόημα των Ονείρων είναι ότι μας πηγαίνουν ένα ταξίδι. Είναι η διαδρομή που μετράει, όχι ο προορισμός.
Ένα ειλικρινές Όνειρο βγαίνει μέσα από τον ανώτερο Εαυτό μας, ο οποίος ξέρει ακριβώς τι χρειαζόμαστε να μάθουμε και πώς να ωριμάσουμε· μας ωθεί να αναζητήσουμε τον Θεό (ή την ολοκλήρωση) στο σωστό μέρος.
Η αντιμετώπιση ενός εθισμού δεν είναι απαραίτητα μια παρατεταμένη και οδυνηρή διαδικασία. Ίσως είναι εύκολη και φυσική.
Καθώς βαδίζουμε στις Χαλαρές Στιγμές, η έλξη των εθισμών μας εξασθενεί όλο και περισσότερο, βλέπουμε ότι ο εαυτός μας κάνει νέες επιλογές που υποστηρίζουν την ισορροπία, την ολοκλήρωση και την ευτυχία. Εκείνη η παλιά και γνώριμη αίσθηση της βιασύνης, του άγχους και της επιρρέπειας ανήκει στο παρελθόν. (Το ξέρω, ήμουν κι εγώ εκεί κάποτε!)
Χαλαρώνουμε μέσα στην απόλυτη ευδαιμονία της θαυμάσιας ζωής που έχουμε, ενώ κινούμαστε – άνετα και ξεκούραστα σαν καλοκαιρινό αεράκι – προς την εκπλήρωση των Ονείρων μας.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Gill Edwards «Ζήσε τη στιγμή!» από τις εκδόσεις Διόπτρα
