H Byron Katie δείχνει ότι μια σκέψη είναι ανώδυνη μέχρι να την υιοθετήσουμε.
Γι’αυτό μας καλεί να θέσουμε στον εαυτό μας ερωτήσεις έτσι ώστε να κρατήσουμε τις αποστάσεις μας από αυτό που πιστεύουμε ότι «είναι αληθινό».
Με αυτό τον τρόπο απελευθερωνόμαστε από τις άμυνές μας, παύουμε να εναντιωνόμαστε νοητικά σε αυτό που μας συμβαίνει, οπότε μπορούμε να το δεχτούμε ευκολότερα και να εστιάσουμε την προσοχή μας στη λύση που θα δώσουμε, είτε πρόκειται για ένα ατύχημα, για την απόλυση από τη δουλειά, για ένα προβληματάκι στο δρόμο, για μια αργοπορία, για ένα πρόβλημα υγείας κ.λ.π.
Η Byron Katie γράφει: «Αυτό που μας κάνει να υποφέρουμε δεν είναι οι σκέψεις μας, αλλά η προσκόλλησή μας σε αυτές».
Όταν αρχίζουμε να γκρινιάζουμε, αφήνουμε τις αρνητικές μας σκέψεις να ζωντανέψουν. Οι σκέψεις αυτές υπεισέρχονται μέσω της γκρίνιας στις συζητήσεις μας, στις σχέσεις μας, στην καθημερινή μας ζωή…. κα σιγά σιγά γίνονται η ζωή μας και η ταυτότητά μας. Το χειρότερο; Καταλήγουμε να τις πιστεύουμε!
Για να κερδίσουμε το στοίχημα και να νικήσουμε τη γκρίνια, είναι σημαντικό να κρατήσουμε αποστάσεις και να μην επιτρέψουμε στην γκρίνια να κολλά πάνω μας και να κατακλύζει όλη μας την ύπαρξη. Πρέπει να μάθουμε να τη διώχνουμε και να την αμφισβητούμε. Σας διαβεβαιώνω ότι αυτό δεν σημαίνει πως καταπιέζουμε τις αρνητικές μας σκέψεις. Είμαι απολύτως βέβαιη ότι είναι εντελώς αδύνατον να την εμποδίσουμε να μπαίνει στο μυαλό μας.
Το κακό ξεκινά όταν αρχίζουμε να εμμένουμε στις σκέψεις μας, να τους δίνουμε σημασία και να τις εκφράζουμε μέσα από την γκρίνια.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά, δένουμε τις αρνητικές μας σκέψεις με τη ζωή μας. Αντίθετα, η μάχη κατά της γκρίνιας μας καλεί να βρούμε έναν υγιή χώρο για να βιώσουμε πλήρως τις αρνητικές μας σκέψεις και να τις ξεφορτωθούμε.
Το πιο σημαντικό αμέσως μετά είναι να γνωρίζουμε πώς να αφήνουμε τις αρνητικές μας σκέψεις να έρχονται και να φεύγουν, και εμείς να ξαναπιάνουμε το νήμα της ζωής μας χωρίς να μένουμε προσκολλημένοι στη δυσαρέσκειά μας!
Το θέμα δεν είναι να αγνοούμε τα συναισθήματά μας. Αντίθετα, είναι σημαντικό να δίνουμε στον εαυτό μας τον χρόνο που χρειάζεται για να τα ζήσουμε. Αμέσως μετά, όμως, είναι σημαντικό να ξέρουμε να τα πετάμε, να μην αγκιστρωνόμαστε στις αρνητικές μας σκέψεις, να μην κρεμόμαστε από αυτές και να μην τις ζωντανεύουμε στις συζητήσεις μας…. γκρινιάζοντας!
Απόσπασμα από το βιβλίο της Christine Lewicki «Νίκησε την Γκρίνια» από τις εκδόσεις Πεδίο
