Το ανθρώπινο σώμα έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να «εγγράφει» την εμπειρία ζωής κάθε ατόμου πάνω στη σάρκα του, σε κάθε όργανο και κάθε κύτταρό του.
Αυτές οι εμπειρίες που καταγράφονται μέσα στο σώμα γίνονται «κυτταρική μνήμη» και επηρεάζουν τις μελλοντικές μας δράσεις και αντιδράσεις.
Η κυτταρική μνήμη, μας επιτρέπει να ανακαλούμε γεγονότα, που αλλιώς θα είχαμε ξεχάσει μέσα στη μακροπρόθεσμη μνήμη μας.
Η ιστορία των συναισθημάτων μας καταγράφεται μέσα στα κύτταρά μας και παραμένει εκεί μέχρι να καταφέρουμε να απελευθερώσουμε τις παρελθούσες συναισθηματικές εμπειρίες μας. Όσο πιο βαθιά συναισθηματική είναι για μας μια εμπειρία, τόσο πιο έντονα έχουμε την τάση να την ανακαλούμε, γιατί είμαστε «συναισθηματικά προσκολλημένοι» σ’ αυτό το γεγονός.
Αυτά τα συναισθηματικά φορτισμένα γεγονότα είναι ιδιαίτερα ισχυρά στο να προκαλούν βλάβες και να αφήνουν εντυπώματα πάνω στα όργανα, στο σχήμα, όπως και στη λειτουργία του φυσικού μας σώματος.
Όταν επίμονα συναισθήματα γίνονται μέρος της κυτταρικής μνήμης, «κλειδώνουν» και αποθηκεύονται μέσα στους ιστούς του σώματος. Αυτό είναι που προκαλεί τον φυσικό πόνο όταν ασκείται πίεση οποιουδήποτε είδους, πάνω στους ιστούς, που περιέχουν αυτές τις «μνήμες».
Μνήμες που περιέχουν χαρά εγγράφονται επίσης μέσα στο σώμα και αναζωογονούν τα κύτταρά μας, επιτρέποντας τη ροή της ζωής να κυλάει ελεύθερα.
Αντίθετα, οι αρνητικές σκέψεις, που εγγράφονται στο σώμα μας και προκαλούν αλλαγές σε κύτταρα, σε ιστούς και σε όργανα, ειδικά αν έχουν τη μορφή επίμονης και παρατεταμένης αρνητικής σκέψης, δημιουργούν τρομακτικές αντιστάσεις και εμφανίζονται σαν χρόνια κόπωση, μειωμένη αντίσταση σε ασθένειες και ιούς και σε ακραίες περιπτώσεις προκαλούν καρκίνους και άλλες εκφυλιστικές ασθένειες.
Διαβάστε επίσης: Τα 3 Κλειδιά για την Ολιστική Θεραπεία της Κατάθλιψης
Σαν αποτέλεσμα, οι θετικές σκέψεις και τα συναισθήματα αυξάνουν τη ροή του αίματος σε όλο το σώμα, ενώ οι αρνητικές σκέψεις μειώνουν τη ροή του αίματος.
Όπως ακριβώς ένα ποτάμι ρέει ελεύθερα, αν δεν έχει μπλοκαρίσματα στην κοίτη του, έτσι και το σώμα μας διοχετεύει αίμα και ζωτική ενέργεια, αν δεν έχει αντιστάσεις.
Οι ενεργειακές αντιστάσεις μειώνουν τη ροή του αίματος, στις διάφορες πληγείσες περιοχές του σώματος, με αποτέλεσμα το «μπλοκάρισμα» των περιοχών αυτών, μέχρι αυτές οι αντιστάσεις να μετακινηθούν ή να διαλυθούν.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Μιχάλη Ροδόπουλου «Ψυχοσωματικές Ασθένειές – οι αιτίες και η αντιμετώπισή τους» από τις εκδόσεις ΔΙΟΝ
