Θα ήθελα να αντιληφθείτε πλήρως το γεγονός ότι η πραγματικότητα χάνει και ξαναβρίσκει τη μορφή της. Είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο για να κατανοήσουμε την ικανότητά μας να θεραπευόμαστε, επειδή αν το μισό χρόνο είμαστε άμορφοι, τότε 1)ποιοι είμαστε πραγματικά, επειδή προφανώς το σώμα και ο υλικός κόσμος είναι ψευδαισθησιακός έως ένα βαθμό και 2) ποιο είναι το σχέδιο που καθοδηγεί την αναδιάταξη του σώματός μας κάθε φορά που ξαναπαίρνουμε μορφή;
Η απάντηση και στις δύο περιπτώσεις θα ήταν η συνειδητότητα. Τα σώματά μας είναι μια ολογραφική προβολή της συνειδητότητάς μας και είναι το σύνολο των πεποιθήσεών για τον εαυτό μας. Αν μπορούμε να αλλάξουμε τις πεποιθήσεις για τον εαυτό μας και γι’ αυτό αν μπορούμε να αλλάξουμε την ενέργεια που καθορίζει την ανθρώπινη ενέργειά μας, τότε μπορούμε να αλλάξουμε και το ενεργειακό μας μονοπάτι μέσω του οποίου το σώμα μας ευθυγραμμίζεται καθώς ξαναπαίρνει τη μορφή του 1044 φορές ανά δευτερόλεπτο.
Ο Deepak Chopra διηγήθηκε μια ιστορία, η οποία σκιαγραφεί αυτή τη διαδικασία τέλεια στο βιβλίο του «Πώς να γνωρίσουμε τον Θεό» . Ένας φίλος του τραυμάτισε το πόδι του, καθώς βρισκόταν στο γυμναστήριο, επειδή δεν είχε συνηθίσει να χρησιμοποιεί ένα από τα όργανα γυμναστικής και στο τέλος το στραμπούληξε. Ο πόνος στο πόδι του δυνάμωσε τις επόμενες μέρες και δυσκολευόταν να περπατήσει, οπότε «μετά από ιατρική εξέταση, βρέθηκε ότι είχε μια κοινή πάθηση, γνωστή ως πελματιαία απονευρωσίτιδα, κατά την οποία ο συνδετικός ιστός ανάμεσα στη φτέρνα και στο μπροστινό μέρος του ποδιού είχε σκιστεί ή τραβηχτεί» (Πώς να γνωρίσετε τον Θεό, σ. 221 στο αγγλικό).
Ο φίλος του αποφάσισε να μην υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, αντιθέτως να το δέσει, αλλά στην πορεία αντιλήφθηκε πόσο επώδυνο και δύσκολο ήταν να περπατήσει και αναζήτησε απεγνωσμένα έναν Κινέζο Θεραπευτή. Αυτός ο άνδρας ήταν συνηθισμένος στην εμφάνιση και δεν έδινε κανένα στοιχείο ότι ήταν πνευματικός άνθρωπος ή ότι είχε το χάρισμα να θεραπεύει. Ο τραυματισμένος φίλος του Deepak Chopra συνεχίζει:
«Αφού άγγιξε απαλά το πόδι μου, σηκώθηκε και έκανε κάποιες κινήσεις στον αέρα πίσω από τη σπονδυλική μου στήλη. Δεν με άγγιξε κανονικά ποτέ και όταν ρώτησα τι έκανε, είπε απλά ότι έκανε ορισμένες αλλαγές στο ενεργειακό μου πεδίο. Το έκανε για ένα λεπτό περίπου και ύστερα μού ζήτησε να σηκωθώ. Το έκανα και δεν ένιωθα πόνο, ούτε στο ελάχιστο. Και πρέπει να θυμάσαι ότι είχα μπει κουτσαίνοντας, με το ζόρι μπορούσα να περπατήσω».
Συνεχίζει:
«Τον ρώτησα με απόλυτη έκπληξη τι είχε κάνει. Μού είπε ότι το σώμα ήταν μια εικόνα προβεβλημένη από το νου και όταν είμαστε υγιείς, ο νους διατηρεί αυτή την εικόνα άθικτη και ισορροπημένη. Ωστόσο, τα τραύματα και ο πόνος μπορούν να απομονώσουν την προσοχή μας από το προσβεβλημένο σημείο. Σε αυτή την περίπτωση, η εικόνα του σώματος αρχίζει να αλλοιώνεται· τα ενεργειακά μοτίβα του βάλλονται, μετατρέπονται σε κάτι ανθυγιεινό. Έτσι, ο θεραπευτής αποκαθιστά το σωστό μοτίβο – αυτό συμβαίνει στιγμιαία, σε εκείνο στο σημείο – ύστερα ο ίδιος ο νους του ασθενή παίρνει την ευθύνη να το διατηρήσει έτσι». (Πώς να γνωρίσουμε τον Θεό, σ. 222 στο αγγλικό).
Αυτή η ιστορία με συνάρπασε και με ενέπνευσε από τη στιγμή που την άκουσα. Όπως έχουμε δει, η πραγματικότητα χάνει και ξαναβρίσκει την ύπαρξή της αμέτρητες φορές ανά δευτερόλεπτο, ταλαντευόμενη ανάμεσα στη μορφή και τη μη – μορφή και η κβαντική φυσική γνωρίζει ότι οι σκέψεις και οι πεποιθήσεις μας επηρεάζουν την κβαντική πραγματικότητα, η οποία είναι η πηγή του υλικού κόσμου. Επομένως, είναι φυσικό να υποθέσουμε μια ενεργειακή και άμορφη πηγή για όλη την πλάση, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής μας υπόστασης.
Πιστεύω ότι είναι εντελώς ξεκάθαρο ότι πρέπει να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας ως κάτι περισσότερο από ένα φυσικό σώμα. Για την ακρίβεια, είναι πολύ πιο λογικό να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας ως ένα φωτεινό ενεργειακό πεδίο που οργανώνεται σε σώμα ή ως μια καθαρή συνειδητότητα που εκδηλώνεται και προσωρινά βιώνει αυτό το επίπεδο πραγματικότητας σε όλο μας το σώμα. Τώρα τα δεδομένα δείχνουν ξεκάθαρα ότι ο νους μας είναι ανεξάρτητος από τον εγκέφαλο, κάτι που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται αυτόν ή το νου μας για να υπάρξει.
Είμαστε κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που πιστεύουμε και πολύ περισσότερα απ’ όσα μας έχουν κάνει να πιστέψουμε. Το επόμενό μας βήμα που χρειάζεται να κάνουμε, το επόμενο βήμα στην ανθρώπινη εξέλιξή μας τώρα είναι το να μάθουμε πώς να χρησιμοποιούμε και να διοχετεύουμε αυτή τη δύναμη που έχουμε, για να επηρεάζουμε την πραγματικότητα και να καταφέρνουμε οτιδήποτε επιθυμούμε άμεσα από το πεδίο, από ένα νέο ισχίο, μέχρι ίσως βελτιωμένη όραση ή από ένα υγιές σώμα μέχρι έναν ολοκαίνουριο τρόπο ζωής.
Brandon West, δημιουργός του project Global Awakening
