Στη ζωή έχουμε όλοι μας τη θέση μας – εκείνο το σημείο στον κόσμο όπου νιώθουμε ευτυχισμένοι και πιο ενεργοποιημένοι.
Όταν είμαστε στη θέση μας, το γνωρίζουμε επειδή αισθανόμαστε πολύ καλά απλώς και μόνο επειδή βρισκόμαστε σε εκείνη τη θέση.
Αυτό μου συνέβη την πρώτη φορά που βρέθηκα στο Σαν Ντιέγκο, σε ηλικία είκοσι ενός χρόνων. Ο καιρός ήταν τέλειος, οι παραλίες ήταν πανέμορφες και την ατμόσφαιρα θα μπορούσα να την περιγράψω μόνο ως «χαλαρά παρεΐστικη» – τα σορτσάκια και οι σαγιονάρες ήταν συνεχώς στη μόδα και θεωρούνταν αποδεκτή ενδυμασία όπου και αν πήγαινα.
Και από πάνω, μπορούσες μέσα σε δύο ώρες απόσταση να κάνεις σκι στα χιόνια. Κυριολεκτικά μπορούσες να κατέβεις τις πλαγιές και να βρεθείς στα κύματα μέσα στην ίδια μέρα! Μέσα μου σκεφτόμουν συνεχώς «ελπίζω κάποια μέρα να ζήσω εδώ».
Τελικά, πήγα στο Σαν Ντιέγκο για να κυνηγήσω την ευτυχία μου. Εκεί ολοκλήρωσα τις σπουδές μου και παντρεύτηκα όσο σπούδαζα, εκεί ξεκίνησα την σταδιοδρομία μου και πέρασα αξέχαστες στιγμές με τους φίλους μου.
Και η γυναίκα μου, κι εγώ, νιώθαμε ότι είχαμε βρει τη θέση μας. Μόνο αφού μετακομίσαμε όμως έγινε ακόμη πιο ξεκάθαρη αυτή η συνειδητοποίησή μας.
Όσο κι αν η μετακόμιση μας επέτρεψε να επικεντρωθούμε στους επαγγελματικούς μας στόχους και να σταθούμε ξανά στα πόδια μας, συνεχώς νοσταλγούσαμε να επιστρέψουμε στην Καλιφόρνια.
Ένα βράδυ του Σεπτέμβρη, σχεδόν ύστερα από οκτώ χρόνια απουσία, αποφασίσαμε ότι είχε έρθει η ώρα να αναζητήσουμε ξανά τη θέση μας στο Σαν Ντιέγκο.
Μας έλειπε που δεν ήμασταν εκεί και γνωρίζαμε ότι ήταν το μέρος όπου θέλαμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. Είχαμε όμως και μερικές πολύ πρακτικές ανησυχίες.
Θα μπορούσαμε να αντεπεξέλθουμε οικονομικά; Θα καταφέρναμε να βρούμε καινούργιες δουλειές; Θα εξακολουθούσε να μας αρέσει όπως μας άρεσε παλιότερα;
Το μοναδικό πράγμα που γνωρίζαμε στα σίγουρα ήταν ότι το θέλαμε οπωσδήποτε να είμαστε εκεί και ότι αν μέναμε και άλλο μακριά, μπορεί να το μετανιώναμε και να είχαμε τύψεις σε όλη μας τη ζωή.
Αφού ζυγίσαμε τα υπέρ και τα κατά, αποφασίσαμε να βάλουμε πωλητήριο στο σπίτι μας από το επόμενο πρωί, με στόχο να κυνηγήσουμε την ευτυχία μας.
Όταν κυνηγάς την ευτυχία σου, κάνεις μια δήλωση ότι δεσμεύεσαι να ζήσεις μια ζωή εκεί όπου νιώθεις ενεργοποιημένος και εμπνευσμένος.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μετακομίσεις σε άλλη πόλη ή να κάνεις μια απότομη αλλαγή στη ζωή σου, αλλά απλώς και μόνο ότι σκοπεύεις να ακολουθήσεις την καρδιά σου στο όνομα της ευτυχίας σου.
Είτε κυνηγάς μια δουλειά στην εταιρεία όπου θα ήθελες να εργάζεσαι, είτε κυνηγάς μια σχέση που θα ήθελες πραγματικά να εξελιχθεί, είτε κυνηγάς ένα όνειρο που είχες βάλει προσωρινά κατά μέρος, το κυνήγι της ευτυχίας είναι ένας σκοπός για τον οποίο αξίζει να αγωνιστείς.
Κυνηγήστε την ευτυχία σας και δείτε πώς ο κόσμος θα γίνει πιο φωτεινός.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Marc Muchnick «Δεν μετανιώνω ξανά!» από τιες εκδόσεις Θέσις
