Φανταστείτε πώς θα ήταν ο κόσμος αν αποκλειστικός στόχος του καθενός ήταν η ένωση με τους άλλους ανθρώπους.
Το εγώ μας όμως θέλει να επιλέγουμε τη σύγκρουση, τη διάσταση, και μας ωθεί να εστιάζουμε στις διαφορές μας για να ενισχύει την «πραγματικότητα» της διχόνοιας. Βλέπει όλες τις σχέσεις σαν επικίνδυνες και όλους τους ανθρώπους ως «αναξιόπιστους».
Το εγώ θεωρεί ότι έχει χρέος να μας διατηρεί σε εγρήγορση, έτοιμους να δούμε με καχυποψία τους άλλους και να είμαστε επιθετικοί απέναντί τους.
Πάνω απ’ όλα, θέλει να είμαστε έτοιμοι να το προστατεύσουμε και να επιβεβαιώσουμε ότι έχει πάντα δίκιο. Αυτούς τους στόχους προσπαθούμε διαρκώς να επιτύχουμε, έστω και χωρίς να το συνειδητοποιούμε.
«Ένωση» πάλι σημαίνει να βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα στους άλλους και να βιώνουμε την αίσθηση ότι είμαστε ένα μαζί τους, κι ότι τους αγαπάμε όπως αγαπάμε και τον εαυτό μας. Ένωση είναι να βρίσκουμε έναν κοινό τρόπο να βλέπουμε τον κόσμο και καθετί που τον αποτελεί.
Σημαίνει να είμαστε σε συνεχή αναζήτηση των πραγμάτων που μας φέρνουν κοντά, αντί να επικεντρωνόμαστε στις διαφορές μας. Η ένωση είναι ένα συναίσθημα που, όταν το βιώσουμε, μας φέρνει κοντά στην πηγή της ζωής.
Τα παιδιά διδάσκουν με υπέροχο τρόπο την ένωση. Παρατηρήστε πόσο εύκολα κάνουν φιλίες με συνομήλικά τους, πόσο γρήγορα και αβίαστα ανακαλύπτουν αυτό που έχουν κοινό, αδιαφορώντας για τις μεταξύ τους διαφορές.
Διαβάστε επίσης: Πώς να εξαλείψουμε τα ολέθρια συναισθήματα – Η Προσευχή της Γαλήνης
Ακόμη κι όταν δεν μιλούν την ίδια γλώσσα, μέσα σε ελάχιστο χρόνο βρίσκουν έναν κώδικα επικοινωνίας και αρχίζουν το παιχνίδι.
Θυμάμαι δύο άντρες οι οποίοι κάποτε είχαν έρθει σε μια ομάδα συμβουλευτικής που έκανα. Ο ένας έμοιαζε να είναι το άκρο αντίθετο του άλλου, και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα – επαγγελματικό, μορφωτικό, κοινωνικό, στον τρόπο που ντύνονταν και μιλούσαν κ.λ.π. Φαινομενικά δεν είχαν κάτι να πουν και απολύτως τίποτα κοινό μεταξύ τους.
Κι όμως μέσα σε λίγα λεπτά φάνηκε το πρώτο κοινό τους σημείο: και οι δύο ένιωθαν φοβισμένοι που βρέθηκαν για πρώτη φορά σ’ ένα «παράξενο», άγνωστο μέρος με ξένους ανθρώπους.
Καθώς περνούσε η ώρα, ανακάλυψαν ότι είχαν και οι δύο ένα παιδί που αντιμετώπιζε βαριά ασθένεια και ότι ένιωθαν ένοχοι που δεν μπορούσαν να το βοηθήσουν αποτελεσματικά. Η ομάδα είδε με συγκίνηση τους δύο φαινομενικά εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους να έρχονται κοντά και να γίνονται φίλοι, υποστηρίζοντας ο ένας τον άλλο. Είχαν βρει κάτι πολύ βαθύ να τους ενώνει και να τους ανακουφίζει στην εμπειρία που βίωναν.
«Ένωση» δεν σημαίνει ότι πρέπει να βρισκόμαστε σε απόλυτη συμφωνία με τους άλλους ή ότι οι άλλοι θα πρέπει να συμφωνούν μαζί μας. Αν ήταν έτσι, ο κόσμος θα γινόταν πολύ βαρετός…
«Ένωση» σημαίνει ότι οι καρδιές μας πλησιάζουν η μία την άλλη, ότι βιώνουμε το συναίσθημα της μοναδικότητάς μας και ότι αναγνωρίζουμε την πνευματική μας πραγματικότητα, την οποία μοιραζόμαστε εξίσου όλοι.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Τένιας Μακρή «15 + 7 πολύτιμα μαθήματα & βήματα για καλύτερες σχέσεις» από τις εκδόσεις Μέλινο
