Η απόσπαση της προσοχής είναι μια τακτική που προτιμούν πολλοί γονείς, ώστε να απομακρύνουν την προσοχή των παιδιών τους από την όποια εμπειρία βιώνουν.
Είναι πολύ συνηθισμένη πρακτική, αλλά σπάνια αποδεικνύεται η ιδανική. Αυτό συμβαίνει επειδή η απόσπαση της προσοχής είναι ένα τέχνασμα και, μακροπρόθεσμα, η χειραγώγηση δεν θα βοηθήσει το παιδί σας να αναπτύξει την ικανότητα να κάνει τον εαυτό του ευτυχισμένο.
Κοιτάξτε τα μάτια ενός μωρού και θα δείτε μόνο ειλικρίνεια. Πιστεύω ότι τα παιδιά μας, ανεξάρτητα από την ηλικία τους, δεν αξίζουν τίποτα λιγότερο από εμάς.
Η απόσπαση προσοχής δεν είναι ειλικρινής από την πλευρά του γονέα, είναι μια χειριστική τακτική. Μπορεί ακόμα και να τη δει κανείς ως προσβολή της νοημοσύνης του παιδιού.
Τι μήνυμα δίνει η απόσπαση προσοχής; Φανταστείτε ότι πέφτετε και χτυπάτε άσχημα το γόνατό σας. Πώς θα αισθανόσαστε αν ο σύντροφός σας, αντί να ανησυχήσει ή να ενδιαφερθεί για τον πόνο, το αίμα ή την αμηχανία σας, σας δείξει έναν σκίουρο ή σας υποσχεθεί ότι θα παίξετε το αγαπημένο σας βιντεοπαιχνίδι;
Διαβάστε επίσης: Μια υπέροχη άσκηση για να συνδεθούμε με το εσωτερικό μας παιδί
Δεν λέω ότι δεν θα χρησιμοποιείται ποτέ σαν εργαλείο, αλλά ότι δεν πρέπει να γίνεται μέσο χειραγώγησης. Εάν, για παράδειγμα, το παιδί σας πρέπει να κάνει κάποια μικροεπέμβαση, ίσως είναι καλή ιδέα να του πείτε ότι θα νιώσει λιγότερο πόνο αν, αντί να επικεντρωθεί στην ένεση, επικεντρωθεί στο χάδι σας στο μέτωπό του. Σε αυτό το παράδειγμα, δεν προσπαθείτε να το εξαπατήσετε – ξέρετε τι πρόκειται να συμβεί -, απλώς προσφέρετε την απόσπαση της προσοχής ως μέσο ανακούφισης του στρες.
Τα παιδιά σας θα σας συμπεριφερθούν με τον τρόπο που τους συμπεριφέρεστε. Σίγουρα δεν θα σας άρεσε αν, όταν τους ζητούσατε να συζητήσετε για τους βαθμούς τους στον έλεγχο, εκείνα σας έδειχναν το παράθυρο και σας έλεγαν: «Κοίτα, σκίουρος!»
Είναι επίσης μια καλή ιδέα να πείτε στους δασκάλους του παιδικού σταθμού και στους ανθρώπους που περνούν χρόνο με το παιδί σας ότι θα προτιμούσατε να το ακούν και να το παρηγορούν όταν εκφράζει κάποιο συναίσθημα, αντί να προσπαθούν να στρέψουν το ενδιαφέρον του σε κάτι άλλο. Η απόσπαση της προσοχής ενός παιδιού από το παιχνίδι που κρατά ένα άλλο παιδί, ώστε να προλάβετε μια σύγκρουση, δεν θα το μάθει πώς να διαπραγματεύεται. Δεν μαθαίνουμε να αντιμετωπίζουμε τα άβολα και επώδυνα συναισθήματα με το να τα αποφεύγουμε.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Philippa Petty «Το βιβλίο που θα ήθελες να είχαν διαβάσει οι γονείς σου» από τις εκδόσεις Διόπτρα
