Για να πετύχεις στη ζωή, πρέπει, επίσης, να πετύχεις στις επιτυχίες σου – το οποίο δεν είναι τόσο εύκολο.
Να είσαι σε θέση να τις βιώσεις ως ευκαιρίες για να μάθεις για τον εαυτό σου ή για να ανακαλύψεις εκ νέου τον εαυτό σου.
Προσέξτε στην επιτυχία, καθώς και στην αποτυχία, την υπερβολική ταύτιση. Αν είναι καταστροφικό να καθοριζόμαστε από τις αποτυχίες μας, μπορεί να είναι δραματικό να περιοριζόμαστε από τις επιτυχίες μας.
Είναι πολύ διδακτικό να παρατηρούμε τη στάση εκείνων που κυνηγούν την επιτυχία για μεγάλες χρονικές περιόδους.
Οι Γάλλοι παίκτες χάντμπολ, εκπαιδευμένοι από τον προπονητή Κλοντ Ονεστά, κατάφεραν ό,τι καμία ομάδα χάντμπολ δεν είχε κάνει ποτέ: να κερδίσει πέντε τίτλους πρωταθλητών κόσμου, τρεις τίτλους πρωταθλητών Ευρώπης, δύο χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες… Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, απέκτησαν διαδοχικά εννέα διεθνείς τίτλους.
Διαβάστε επίσης: Το μυστικό της επιτυχίας είναι η ικανότητα μας να μην φοβόμαστε την αλλαγή
Κάποιοι καλλιτέχνες όπως ο Ντέιβιντ Μπάουι και ο Πρινς παρέμειναν στην κορυφή για δεκαετίες, ενώ βρίσκονταν τακτικά στην κορυφή των πωλήσεων.
Το μυστικό τους;
Έβλεπαν την επιτυχία τους όπως θα έπρεπε να προσεγγίζουμε τις αποτυχίες μας: Ποτέ δεν αφέθηκαν να εγκλωβιστούν σε μια ιδέα ή σε μια εικόνα του εαυτού τους. Αν κι εκτιμούσαν την επιτυχία, ήξεραν παρ’ όλα αυτά ότι το κλειδί βρίσκεται αλλού.
Ήξεραν, επίσης, το βάρος των περιστάσεων. Εν ολίγοις, αποδεικνύουν, στην καρδιά της επιτυχίας, τη «σοφία της αποτυχίας».
Οφείλουν σε μια αποτυχία την εκκίνησή τους;
Το πρώτο άλμπουμ του Ντέιβιντ Μπάουι, για παράδειγμα, γνώρισε παταγώδη αποτυχία.
Ή ξέρουν ενστικτωδώς να διατηρούν την ψυχραιμία τους;
Μήπως αισθάνονται ότι μια επιτυχημένη ζωή μπορεί να είναι μόνο μια ζωή σε κίνηση, σε αναζήτηση;
Σε κάθε περίπτωση, ακολούθησαν σε όλη τη ζωή τους τις συστάσεις του ποιήματος Αν του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ:
«Αν μπορείς ίδιος να μένεις στη χαρά μα και στη λύπη
Κι αν εκείνο που πιστεύεις τίποτα να μη σ’ το σβήνει,
Αν μιλώντας με τα πλήθη δεν παρασυρθείς σε λάθη
Κι αν το ξέρεις πως μια μέρα θα ‘ρθει η ώρα να πεθάνεις,
Χωρίς ποτέ να σε μεθύσει του θριάμβου σου η φήμη».
Γιατί τόσο ο θρίαμβος όσο και η ήττα αποδεικνύονται ψεύτες όταν τα αφήνουμε να μας καθορίζουν, να μας ορίζουν, να μας περιορίζουν.
Η ήττα μας λέει ψέματα όταν μας κάνει να πιστεύουμε ότι είμαστε μια αποτυχία. Η επιτυχία μας λέει ψέματα όταν μας καλεί να συγχέουμε την οικονομική επιτυχία ή την κοινωνική εικόνα με αυτό που είμαστε κατά βάθος.
Αλλά πώς να μη «σε μεθύσει του θριάμβου σου η φήμη;»
Με το να μη χάνεις ποτέ από την οπτική σου ότι η μόνη επιτυχία που έχει σημασία είνα αυτή της ανθρώπινης περιπέτειάς μας και η πραγματική πρόκληση είναι να ανταποκριθούμε σε αυτή την ανθρώπινη κατάσταση, στην επιτυχία και στην αποτυχία.
Είναι με άλλα λόγια το κλείσιμο του ποιήματος:
«Τότε, παιδί μου, θα ‘σαι άντρας κι άνθρωπος μαζί».
Απόσπασμα από το βιβλίο του Charles Pepin «Η Ομορφιά της Αποτυχίας» από τις εκδόσεις Διόπτρα
