Σαν ανθρώπινα όντα, χρειαζόμαστε μια ιστορία γα να ζήσουμε. Χρειαζόμαστε μια αφήγηση για να ακολουθήσουμε και αυτό, είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του πνεύματός μας.
Όλες οι ιστορίες που έχουμε πει είτε γράφτηκαν σε βιβλία είτε παίχτηκαν σε ταινίες ή αποτυπώθηκαν σε κάποια άλλη μορφή τέχνης, ήταν κομμάτια μιας μεγαλύτερης ιστορίας της οποίας αποτελούμε μέρος. Όλοι, λέμε πάντα τα ίδια, με διαφορετικό τρόπο. Δημιουργούμε διαφορετικές γραμμές συνόλων και αφηγήσεις, ήρωες, συγκρούσεις και κακοποιούς, αλλά πάντα, μιλάμε για τα ίδια πράγματα, αφού πρόκειται για την ίδια ιστορία της οποίας είμαστε μέρος και την ίδια σύγκρουση που έχουμε μέσα μας, σε διαφορετικά μέρη της ψυχής μας, ο καθένας.
Ο λόγος για τον οποίο δεν το καταλαβαίνουμε αυτό είναι γιατί έχουμε βάλει στρώματα σε αυτή την ιστορία και δεν γνωρίζουμε καν την πραγματική αφήγηση που ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας.
Υπάρχουν τρεις ιστορίες που ελέγχουν τη ζωή μας
1. Η ιστορία που θέλετε να πείτε στους άλλους
Αυτή είναι μια ιστορία που λέει το Εγώ. Αυτή η ιστορία αφορά στο πώς θέλετε να εμφανίζεστε στους άλλους. Το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου θεωρεί αυτή την αφήγηση ως τον κανόνα, είναι ωστόσο, απλά, μια πρόσοψη.
Αυτή η ιστορία είναι το πρόσωπο που, όλοι οι καταθλιπτικοί, υιοθετούν, χαμογελώντας όταν μιλάνε με τους φίλους τους, που έτσι, δεν βλέπουν την εσωτερική τους θλίψη, τον πόνο και την ανασφάλεια τους.
Και λέμε αυτή την ιστορία στον κόσμο όλη την ώρα. Βλέπετε όλους γύρω σας να χαμογελούν, χαρούμενοι και νομίζετε ότι υπάρχει κάτι λάθος με σας. Έτσι, ενεργείτε κι εσείς, όπως όλοι οι άλλοι.
2. Η ιστορία που λέτε στον εαυτό σας.
Αυτή είναι μια ιστορία που λέτε ο ίδιος. Είναι η ιστορία που λέτε στον εαυτό σας με βάση υποθέσεις και εξηγήσεις. Πιστεύετε αυτή την ιστορία της ζωής σας και νομίζετε ότι η πραγματικότητα βασίζεται σε αυτήν.
Αυτός είναι ο τύπος του καταθλιπτικού που δείχνει να μην του αρέσει κανείς, που δικαιολογεί τη μοναξιά του επειδή οι άλλοι δεν είναι καλοί και τη θλίψη του επειδή ο κόσμος είναι σκοτεινός.
Πιστεύουμε αυτή την ιστορία που επικαλύπτει την πραγματικότητά μας. Εάν ο καταθλιπτικός αυτός άνθρωπος μιλάει με κάποιον, θα αναζητήσει στη συζήτησή τους, μόνο τις λεπτομέρειες εκείνες που ενισχύουν την αφήγησή του.
Η ιστορία που δεν γνωρίζετε
Είναι η υποκείμενη πραγματικότητα που σχεδόν κανείς δεν γνωρίζει. Πρόκειται για την πραγματική ιστορία που μεταφράζουμε στις μικρότερες αφηγήσεις μας. Είμαστε αυτοί που είμαστε και που δεν γνωρίζουμε.
Εδώ, βρίσκεται ο λόγος για τον οποίο ένα άτομο είναι καταθλιπτικό, το τραύμα του παρελθόντος και το μη ασφαλισμένο τραύμα της απόρριψης ή εγκατάλειψης, μια κολλημένη ενέργεια, που θα πρέπει να ελευθερώσουμε.
Και αντί να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πληγή και να απελευθερώσουμε την ενέργεια, την εξηγούμε με μια ιστορία που την ενισχύει. Και πάνω απ’ όλα, φέρνουμε μια άλλη ιστορία για να παρουσιάσουμε στους άλλους.
Σ’ εσάς, ποια ιστορία ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σας;
