Πώς αποφασίζει κάποιος τι θα κάνει σε κάθε δεδομένη στιγμή; Κατά κύριο λόγο, η συμπεριφορά μας καθορίζεται από τρία στοιχεία: (1) αυτό που νομίζουμε ότι πρέπει να κάνουμε, (2) αυτό που νιώθουμε ότι θέλουμε να κάνουμε και (3) αυτό που είναι διασκεδαστικό και απολαυστικό.
Κατά κανόνα αυτή είναι η σειρά, όμως κάποιοι άνθρωποι αντέστρεψαν αυτή τη σειρά και άλλαξαν τις ζωές τους.
Πιστεύουμε ότι όταν επανεξετάζουμε τις προοπτικές μας και βάζουμε άλλη σειρά στις προτεραιότητές μας, μπορούμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας. Δεν υποστηρίζουμε βέβαια ότι για να γίνει αυτό πρέπει κάποιος να περνά όλη την ημέρα του διασκεδάζοντας, απλώς να καταλάβει ότι χρειάζεται λίγη διασκέδαση καθημερινά – ότι η απόλαυση είναι μία βιολογική ανάγκη.
Η Διακήρυξη Ανεξαρτησίας της Αμερικής λέει ότι ο καθένας μας έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την επιδίωξη της ευτυχίας.
Ελευθερία είναι το δικαίωμα να κάνεις ό,τι θέλεις και όποτε θέλεις. Μπορείτε να σκεφθείτε σε τι κόσμο θα ζούσαμε αν μπορούσε να γίνει αυτό;
Πριν δώσετε απάντηση αναλογιστείτε ότι όλες οι μορφές ζωής στον πλανήτη, εκτός από μας, ζουν πράγματι έτσι.
Η ύπαρξή τους πάνω στη Γη χρονολογείται μερικά εκατομμύρια χρόνια πριν από τη δική μας – ίσως ξέρουν κάτι που εμείς δεν ξέρουμε.
Έχουν πει ότι «τα ψάρια πρέπει να κολυμπούν και τα πουλιά πρέπει να πετούν» και για τον ίδιο μάλλον λόγο τα νήπια χρειάζεται να σταθούν όρθια και να περπατήσουν. Νιώθουν την ανάγκη και, όπως ξέρετε, το να ικανοποιείς μια ανάγκη είναι σαν να ξύνεσαι όταν έχεις φαγούρα – απερίγραπτα απολαυστικό.
Έτσι έχουμε αποφασίσει να πιστεύουμε ότι τα ψάρια κολυμπούν επειδή νιώθουν καλά και τα πουλιά πετούν γιατί είναι διασκεδαστικό. Πιστεύουμε επίσης ότι να αισθάνεσαι καλά και να διασκεδάζεις είναι αναγκαίο για να επιβιώνεις.
Διαβάστε επίσης: Τα οφέλη της παιχνιδιάρικης συμπεριφοράς ανάμεσα στο ζευγάρι
Κρίνοντας από τη συμπεριφορά τους, τα φυτά, τα ζώα και τα παιδιά γνωρίζουν χωρίς σκέψεις, ότι το κλειδί της ζωής είναι να κάνεις αυτό που νιώθεις φυσικό.
Πολλοί άνθρωποι χάνουν αυτό το κλειδί ταυτόχρονα με την παιδική τους αθωότητα. Στην πραγματικότητα όμως δεν το χάνουν, απλώς ξεχνούν ότι το έχουν και δεν το χρησιμοποιούν.
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είπε ότι μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε μας αρέσει, εκτός από το να επιλέξουμε τι μας αρέσει να κάνουμε – αυτό είναι προγραμματισμένο στον εγκέφαλό μας με τη γέννησή μας.
Καθώς μεγαλώνουμε, εξελίσσεται η λειτουργία της σκέψης του βιο-υπολογιστή και αναπτύσσουμε την ικανότητα να υπολογίζουμε πώς είναι τα πράγματα.
Μερικοί άνθρωποι όμως, χρησιμοποιούν αυτή τη δύναμη για να υπολογίσουν και το πώς θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα. Κάτι τέτοιο βέβαια, προϋποθέτει ότι τα πράγματα δεν είναι επακριβώς όπως φαίνονται.
Αυτό που κάνει τους πιστούς κάποιας πεποίθησης να μην εμπιστεύονται τα αισθήματά τους, είναι η πίστη τους ότι δε ζούμε σ’ έναν τέλειο κόσμο.
Έτσι, καταπνίγουν τις φυσικές τους τάσεις και τις δημιουργικές τους ορμές θεωρώντας αυτή τη διαδικασία ως ένα είδος «ανταλλαγής» γι’ αυτό που επιδιώκουν.
Η αίσθηση της χαράς (που έρχεται όταν κάνουν αυτό που θέλουν) θυσιάζεται προς όφελος της ασφάλειας και της ηθικής ακεραιότητας που νιώθουν όταν κάνουν αυτό που νομίζουν ότι πρέπει, ή αυτό που νομίζουν ότι οι άλλοι άνθρωποι περιμένουν απ’ αυτούς.
Η παρόρμηση να κάνουμε αυτό που θέλουμε όταν το θέλουμε, είναι όπως και κάθε άλλη παρόρμηση, ένα κύμα ενέργειας – ένας κυματισμός στο πεδίο της συνειδητότητας. Δεν μπορείς να το εξηγήσεις λογικά, αλλά μπορείς να το κατευθύνεις.
Από την άλλη, είναι επικίνδυνο να το καταπνίγεις ή να το αγνοείς γιατί πολύ σύντομα θα εκραγεί.
Απόσπασμα από το βιβλίο των Dr. Irving Oyle & Susan Jean «Το Μαγικό Θέατρο» από τις εκδόσεις Έσοπτρον
