Πώς και γιατί να φτιάξετε το δικό σας “βιβλίο της ευγνωμοσύνης”
Το μικρό μαύρο σύννεφο έμοιαζε να κρέμεται από πάνω μου έτοιμο κάθε στιγμή να ρίξει καταχνιά και μελαγχολία.
Είχα πρόσφατα χωρίσει, δεν ήμουν καθόλου σίγουρη για το μέλλον μου και δεν είχαν την προοπτική μιας δουλειάς ή μιας καριέρας.
Καθώς ένιωθα οικονομικά ανασφαλής και πολύ μόνη το μαύρο σύννεφο δεν έφευγε ποτέ από πάνω μου. Τι να έκανα;
Δεν ήξερα καν από πού να αρχίσω. Και τότε μου ήρθε στο νου μια ιδέα.
Ήταν σαν μια φωνή να μου έλεγε: «Σταμάτα να προσέχεις αυτά που δεν είναι καλά στη ζωή σου και άρχισε να βλέπεις αυτά που είναι καλά και θετικά». Δεν ήταν καμιά πρωτότυπη ιδέα, το παραδέχομαι, εγώ όμως δεν την είχα σκεφτεί άλλη φορά.
Ένα σχέδιο λοιπόν άρχισε να παίρνει μορφή. Κάθισα και άρχισα να κάνω έναν κατάλογο με όλα τα καλά και τα θετικά που μπορούσα να σκεφτώ, γυρίζοντας στο παρελθόν όσο πιο παλιά μπορούσα να θυμηθώ.
Καθώς έγραφα ο κόσμος άρχισε να μου φαίνεται πιο φιλικός και συνειδητοποίησα πόσα πολλά πράγματα είχα για να νιώσω ευγνωμοσύνη. Όταν τέλειωσα το γράψιμο είχα γεμίσει σελίδες και τα συναισθήματα της συμφοράς και της σκοτεινιάς είχαν χάσει έδαφος.
Αποφάσισα τότε να προχωρήσω αυτήν την ιδέα της ευγνωμοσύνης ένα βήμα πιο πέρα, με το να συγκεντρώνομαι σε ό,τι είναι καλό και σωστό στη ζωή μου. Το σχέδιό μου ήταν να κουβαλώ μαζί μου πάντοτε ένα μικρό σημειωματάριο και να καταγράφω όλα εκείνα για τα οποία θα ήμουν ευγνώμων καθώς θα συνέβαιναν.
Έκανα λοιπόν τον πρωινό μου περίπατο και είδα τον κόσμο με καινούργια μάτια. Το σκηνικό που το θεωρούσα ως δεδομένο τα προηγούμενα πρωινά είχε ζωντανέψει από ομορφιά και χρώματα. Τα σκυλιά που προσπερνούσα και τα πουλιά που άκουγα μου υπενθύμιζαν όλα ότι ζούσα σε ένα Σύμπαν γεμάτο αφθονία, αγάπη και αρμονία. Κι εγώ κατέγραφα όλα εκείνα τα θαύματα στο «βιβλίο της ευγνωμοσύνης» μου.
Καθώς προχωρούσε η μέρα εμφανίζονταν οι ευλογίες η μία μετά την άλλη. Ήρθε το ταχυδρομείο και αντί για λογαριασμούς είχε τρεις επιταγές. Απρόσμενο έσοδο.
Μια γειτόνισσα μου έφερε μια θαυμάσια σπιτική πίτα. Μου είπε ότι δεν ήξερε για ποιο λόγο με σκεφτόταν την ώρα που την έψηνε. Ένας φίλος μου χάρισε έναν πίνακα που είχε παραγγείλει για μένα σε έναν γνωστό ζωγράφο. Συνέχισα να γράφω αυτά τα γεγονότα στο «βιβλίο της ευγνωμοσύνης» και νωρίς το απόγευμα εκείνο το μικρό μαύρο σύννεφο της θλίψης και της καταχνιάς είχε διαλυθεί.
Συνεχίζω να γράφω στο βιβλίο τηε ευγνωμοσύνης. Με βοηθάει να βλέπω πέρα από τους φόβους και τις αμφιβολίες που με καταβάλλουν. Η ευγνωμοσύνη είναι μια ισχυρή μαγνητική δύναμη που έλκει με πολύ φυσικό τρόπο χαρούμενους ανθρώπους και γεγονότα προς εμένα. Προσελκύει το κρυμμένο δυναμικό της ζωής. Η ευγνωμοσύνη είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά για μια ζωή γεμάτη πληρότητα. Είναι μια συνεργασία με το Σύμπαν. Ναι! Ζω στ’ αλήθεια μέσα σε ένα Σύμπαν όλο αγάπη, αφθονία και αρμονία και είμαι ευγνώμων γι’αυτό!
Απόσπασμα από το βιβλίο «Το Μυστικό της Ζωής» από τις εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
