Ένα παράρτημα από τη μελέτη του για την ενοποιημένη θεωρία πεδίου, που θεωρείτο χαμένο, συμπεριλαμβάνεται μεταξύ άλλων, στα 110 χειρόγραφα του Αϊνστάιν, που παρουσίασε το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο του Ισραήλ.
Τα χειρόγραφα περιλαμβάνουν μαθηματικές σημειώσεις, κυρίως από το 1944 μέχρι το 1948 και πολλές από αυτές, βγαίνουν για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας.
Τα περισσότερα από αυτά τα έγγραφα είναι μαθηματικοί υπολογισμοί και αποτελούν περιλήψεις των σημειώσεών του. Κάθε φορά που του ερχόταν μια νέα ιδέα, ο Αϊνστάιν, την κατέγραφε αμέσως, δήλωσε ο καθηγητής Hanoch Gutfreund.
Ο Αϊνστάιν, για πολλές δεκαετίες προσπαθούσε χωρίς επιτυχία να αποδείξει ότι ο ηλεκτρομαγνητισμός και η βαρύτητα είναι διαφορετικές εκφάνσεις του ίδιου βασικού πεδίου.
Παρά την κριτική που του ασκήθηκε από τους συναδέλφους του φυσικούς, εκείνος, πέρασε το τελευταίο μισό της ζωής του, σε μια προσπάθεια να αναπτύξει τη θεωρία ενός ενοποιημένου πεδίου, μέσα από το οποίο αναδύονται όλες οι δυνάμεις της φύσης.
Αν και ο Αϊνστάιν δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την αναζήτησή του, για το ενοποιημένο πεδίο, ωστόσο, ενέπνευσε και εξακολουθεί να εμπνέει τους σύγχρονους αναζητητές της «θεωρίας των πάντων».
Τι ήταν εκείνο όμως, που έκανε τον Αϊνστάιν να αφιερώσει τόσες δεκαετίες εργασίας για να αποδείξει την υποκείμενη ενότητα;
Από πού προερχόταν αυτή η βεβαιότητά του, που τον έκανε να αψηφά τις σκληρές κριτικές των συναδέλφων του και να επιμένει για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, παρά τις αποτυχίες του, πασχίζοντας να αποδείξει αυτό που πίστευε;
Την απάντηση, μας τη δίνει ο ίδιος, ο Αϊνστάιν, σε μια επιστολή που έγραψε στη Βασίλισσα Ελισάβετ του Βελγίου (1876-1965) στην οποία αναφέρει κάπου:
«Ακόμα, υπάρχουν στιγμές όπου κάποιος αισθάνεται ελεύθερος από την ίδια του την ταύτιση με τα ανθρώπινα όρια και ανεπάρκειες. Σε τέτοιες στιγμές, κάποιος φαντάζεται ότι στέκεται σε κάποιο σημείο ενός μικρού πλανήτη, ατενίζοντας με κατάπληξη τη χρυσή και ακόμα βαθιά συγκινητική ομορφιά του αέναου, του απύθμενου: η ζωή και ο θάνατος ρέουν σε ένα, και δεν υπάρχει ούτε εξέλιξη ούτε πεπρωμένο, μόνο ύπαρξη».
