Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το κρασί ήταν το δώρο του θεού Διονύσου στους ανθρώπους.
Γιος του Δία και της Σεμέλης, ο Διόνυσος παρουσιάζεται στην ελληνική μυθολογία ως αιώνιος έφηβος που πάσχει, πεθαίνει και ανασταίνεται.
Ήταν ο θεός που συμβόλιζε τη ζωή του αμπελιού και την περιπέτεια της φύσης.
Η οργιαστική λατρεία του επηρέασε τον ελληνικό πολιτισμό και συνδέθηκε με μία από τις αρτιότερες μορφές του ελληνικού λόγου, το δράμα.
Προς τιμήν του Διονύσου οι αρχαίοι οργάνωναν μεγαλόπρεπες εορτές για να τιμήσουν όλα όσα αντιπροσώπευε, αλλά και τη σημασία του κρασιού ως εμπορικού αγαθού.
Κατά την αρχαιότητα υπήρχαν πολλά είδη κρασιού: άσπρο, κιτρινωπό, κόκκινο, μαύρο.
Οι αρχαίοι Έλληνες έπιναν κρασί κάθε μέρα, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις το αραίωναν με νερό, καθώς ο “άκρατος οίνος” (μη αραιωμένο κρασί) δεν ενδεικνυόταν για καθημερινή χρήση.
Άλλωστε, η ανάμειξη του οίνου με νερό αποτελούσε δείγμα πολιτισμού, αφού οι περισσότεροι πίστευαν ότι μόνο οι βάρβαροι έπιναν τον οίνο “άκρατο”, δηλαδή ανέρωτο.
Οι αρχαίοι έβαζαν επίσης συχνά μέσα στα κρασιά τους και διάφορα αρώματα, όπως θυμάρι, μέντα, γλυκάνισο, δεντρολίβανο, μυρτιά, ακόμα και μέλι, αλλά ποτέ ρετσίνι.
Το κρασί αποτελούσε πανάκεια. Το χρησιμοποιούσαν ως αντισηπτικό, αντιπυρετικό, παυσίπονο, διουρητικό, τονωτικό και χωνευτικό.
Και παρόλο που οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν ιδιαίτερα το κρασί και έπιναν καθημερινά, κατανοούσαν τις αρνητικές επιπτώσεις της υπερβολικής οινοποσίας.
Στην αρχαία λογοτεχνία υπάρχουν πολλές αναφορές στον πονοκέφαλο μετά από μεθύσι, ενώ αναφέρονται ακόμα και περιπτώσεις θανάτου.
Καμιά κοινωνία δεν είναι τέλεια, και ένα λάθος που έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες είναι ότι δεν επέτρεπαν στις γυναίκες να πίνουν κρασί παρά μόνο για θεραπευτικούς ή για ιατρικούς λόγους.
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι πίστευαν ότι το κρασί έκανε τις γυναίκες πιο γόνιμες, αλλά μπορούσε να προκαλέσει και αποβολή.
Σε αυτό το σημείο διαφωνώ με τις απόψεις των προγόνων μου. Το κρασί (σε λογικά πλαίσια) είναι εξαιρετικά ωφέλιμο για τις γυναίκες!
Απόσπασμα από το βιβλίο των Μαρία Λόη & Σάρα Τόλαντ “Η ελληνική δίαιτα” από τις εκδόσεις Πεδίο
