Όταν είμαστε αγχωμένοι, εστιάζουμε στο πρόβλημά μας και νιώθουμε αμήχανα ή έχουμε έλλειψη αυτοεκτίμησης.
Το γέλιο απελευθερώνει διαφορετικές ορμόνες στη δεξαμενή των πεπτιδίων. Έτσι, αλλάζει η ροή των πεπτιδίων και προκύπτουν πιο θετικοί συνειρμοί και αναμνήσεις, αυτοεκτίμηση και καλή διάθεση απέναντι στους άλλους.
Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουμε με άλλο μάτι τη ζωή και την αγχωτική κατάσταση, στην οποία βρισκόμαστε. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να επιλέξουμε να κάνουμε θετικές και χιουμοριστικές σκέψεις.
Το να μάθουμε να βλέπουμε την αστεία πλευρά των αρνητικών γεγονότων είναι αποδεδειγμένα η καλύτερη στρατηγική, για να μειώσουμε το άγχος, να αποφύγουμε τις αρρώστιες, να αυξήσουμε τις επιτυχίες μας και να παρατείνουμε τη ζωή μας.
Τη δεκαετία του 1980 πολλά αμερικανικά νοσοκομεία εισήγαγαν το “Δωμάτιο του Γέλιου” στις εγκαταστάσεις τους.
Το δωμάτιο αυτό ήταν γεμάτο βιβλία με ανέκδοτα, κωμωδίες και άλλο χιουμοριστικό υλικό, και συχνά φιλοξενούσε κωμικούς και κλόουν.
Τα αποτελέσματα έδειξαν βελτίωση στην υγεία και το ανοσολογικό σύστημα των ασθενών, αλλά και συντομότερη διάρκεια νοσηλείας. Μετά το γέλιο, σταθεροποιείται ο παλμός των ασθενών, η ανάσα τους βαθαίνει και οι μύες τους χαλαρώνουν. Όλα αυτά βοηθούν τον ασθενή να ξεπεράσει την αρρώστιά του.
Επιπλέον, πολλοί ασθενείς συντόμευσαν τη νοσηλεία τους και τα νοσοκομεία, τα οποία υιοθέτησαν τη μέθοδο, σημείωσαν μείωση στην κατανάλωση των παυσίπονων και παρατήρησαν ότι οι ασθενείς τους ήταν πιο συνεργάσιμοι.
Συνεπώς, το γέλιο σας πρέπει να το παίρνετε πολύ στα σοβαρά. Οι περισσότεροι παίρνουν τους εαυτούς τους πολύ στα σοβαρά.
Θεωρούν τους εαυτούς τους πολύ σημαντικούς μέσα στο γενικότερο σύνολο της ζωής, σημαντικούς για την κοινότητα, ζωτικής σημασίας σε μια σχέση και απαραίτητους στη δουλειά.
Δυστυχώς, οι συνέπειες του άγχους, που δημιουργείται από τη σημασία που δίνουν στον εαυτό τους, ξεκινούν από έλκη, αιμορροΐδες και υψηλή πίεση, και φτάνουν σε καρδιακά προβλήματα και άλλες σοβαρές ασθένειες.
Για να αποδείξετε πόσο θα λείψετε σε όλους, αν φύγετε από τη δουλειά, τη γειτονιά ή κάποιο κοινωνικό σας κύκλο, πάρτε ένα κουβά και γεμίστε τον με νερό.
Βυθίστε το χέρι σας μέχρι τον αγκώνα σας στο νερό και μετά τραβήξτε το απότομα έξω.
Τώρα κοιτάξτε τον κουβά…
Η τρύπα που έχει μείνει στο νερό αντιστοιχεί στο κενό που θα αφήσετε, όταν θα φύγετε.
Απόσπασμα από το βιβλίο των Allan & Barbara Pease “Η Απάντηση” από τις εκδόσεις Ιβίσκος
