Μια ξεχασμένη μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2013 στο New England Journal of Medicine έδειξε ότι, η απλή πράξη του χορού «μειώνει δραματικά την εμφάνιση άνοιας και της νόσου του Αλτσχάιμερ», μέχρι και 76%.
Οι ηλικιωμένοι μπορούν να χορεύουν, με freestyle dancing, που ασκείται χωρίς περιορισμούς στο ρυθμό ενός τραγουδιού ή χρησιμοποιεί ένα απλό ρυθμικό μοτίβο ενώ επιτρέπει σοτυς χορευτές να αυτοσχεδιάζουν, να προσθέτουν τις δικές τους κινήσεις και να απολαβάνουν το χορό τους, ενώ παράλληλα, μπορούν να αποκομίζουν τα πλήρη οφέλη από τη δραστηριότητα αυτή.
Μερικά παραδείγματα χορού freestyle, που έχουν ασκηθεί εδώ και πολύ καιρό από τους ηλικιωμένους, περιλαμβάνουν το βασικό foxtrot, το waltz, τον swing dancing και ίσως ακόμη και το rumba και το cha cha, σύμφωνα με τον Richard Powers, έναν 40χρονο καθηγητή χορού στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.
Αυτοί οι άκρως ελεύθεροι και διασκεδαστικοί χοροί, επέτρεψαν στους ηλικιωμένους να παραμένουν διανοητικά δυνατοί, να εστιάζονται στη στιγμή και στο χορό τους, ανεξάρτητα από το τι συνέβαινε στη ζωή τους εκείνη την εποχή, προσφέροντάς τους, ταυτόχρονα, μια ποιοτική μορφή άσκησης που γυμνάζει την καρδιά και τονώνει τους νευρώνες του εγκεφάλου.
“Ο freestyle χορός απαιτεί διαχρονική λήψη αποφάσεων , η οποία είναι το κλειδί για τη διατήρηση της νοημοσύνης επειδή αναγκάζει τον εγκέφαλό σας να επαναπροσδιορίζει τα νευρικά μονοπάτια του, δίνοντάς σας μεγαλύτερο γνωστικό αποθεματικό και αυξημένη πολυπλοκότητα των νευρωνικών συνάψεων”, γράφει η Δρ. Ilene A. Serlin.
Αν και κάθε όργανο και μυαλό είναι διαφορετικό, ωστόσο, αυτός ο τύπος χορού θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα όχι μόνο να σώζει ζωές, αλλά να σώζει κυριολεκτικά τις προσωπικότητες και τις μνήμες των ηλικιωμένων πολιτών σε όλο τον κόσμο, εφόσον βέβαια, έχουν τη δυνατότητα να τον εφαρμόσουν.
Βλέπουμε, λοιπόν, τα τελευταία χρόνια, τον χορό, εκτός από τέχνη να ανγνωρίζεται και να χρησιμοποιείται πλέον, ως μέσο ευεξίας και θεραπείας.