Αυτό είναι ένα πολύ προσωπικό θέμα. Να μερικές ιδέες που οι περισσότεροι από εμάς θα κατέτασσαν ανάμεσα στα «καλύτερα πράγματα στη ζωή».
Παιδιά: γέλιο, χαμόγελα, το πρώτο βήμα, γέννηση, ανάρρωση από μια ασθένεια, μια αγκαλιά, ένα φιλί, «σ’αγαπώ», ένα δώρο.
Φύση: η παραλία, ο ωκεανός, βουνά, χιόνι που πέφτει, καταγάλανος ουρανός, μακριές καλοκαιρινές μέρες, το τραγούδι ενός πουλιού.
Οικογένεια: αγάπη, συλλογικότητα, διακοπές, ασφάλεια, αφοσίωση, κληρονομιά, φροντίδα.
Άνθρωποι: βοήθεια, φιλία, συντροφιά, διασκέδαση.
Σύζυγος: αγάπη, φροντίδα, μοίρασμα, σχέδια, συντροφιά, γέλιο, μνήμες, ωρίμανση.
Ταξίδια: περιπέτεια, άνεση, μάθηση, χαρά, άσκηση.
Ζωή: ανάπτυξη, ωριμότητα, ενέργεια, νεανικό πνεύμα, σοφία, συμπόνια.
Σπίτι: ασφάλεια, άνεση, ομορφιά, εστία.
Πνευματικότητα: αγάπη, συμπόνια, κατανόηση, πίστη, ελευθερία, αίσθηση ότι ανήκεις κάπου, υπόσχεση.
Ίσως έχετε κάποια άλλα πράγματα που σας αρέσουν. Όποια κι αν είναι, δεν είναι δωρεάν. Ανεκτίμητα ίσως, αλλά όχι δωρεάν.
Ποιος μπορεί να βάλει τιμή στο γέλιο ενός παιδιού;
Και οι φιλίες; Είναι δωρεάν; Είναι και αυτές ανεκτίμητες. Δεν υπάρχει χρηματικό ποσό που να μπορεί να αγοράσει έναν αληθινό φίλο.
Όταν ζητήσαμε από τους ανθρώπους να κατονομάσουν τα καλύτερα πράγματα στη ζωή, ελάχιστοι ανέφεραν υλικά αγαθά.
Τι θα σκεφτόσαστε για έναν άνθρωπο που λέει ότι το καλύτερο πράγμα στη ζωή είναι ένα γρήγορο, ακριβό αυτοκίνητο; Είναι αυτός ο τύπος του ανθρώπου που θα εμπιστευόσαστε; Και βέβαια όχι. Θα συστήνατε την οικογένειά σας σε ανθρώπους που θεωρούν ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ υλικό απόκτημα το καλύτερο πράγμα στη ζωή; Σίγουρα όχι.
Παρ’ όλα αυτά περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας επιδιώκοντας την απόκτηση υλικών αγαθών.
Δουλεύουμε σε μια εργασία ή σε ένα επάγγελμα για να πληρώνουμε λογαριασμούς. Χάνουμε το νόημα. Αναλωνόμαστε συνεχώς στη συσσώρευση υλικών αγαθών, δεν θα έχουμε χρόνο για τα πραγματικά ωραία πράγματα στη ζωή.
Το γέλιο τω παιδιών σας είναι ωραίο. Οι μελωδικοί ήχοι μιας συμφωνικής ορχήστρας, που παίζει μια από τις καλύτερες συμφωνίες στον κόσμο, είναι ωραίοι.
Ένα ηλιοβασίλεμα σε μια ζεστή αμμουδιά με ένα απαλό αεράκι και έναν αγαπημένο για να το μοιραστείτε είναι ωραίο.
Όμως όλα αυτά τα πράγματα είναι εφήμερα. Η ιδιότητα αυτή είναι που τα κάνει τόσο σπάνια. Αυτό είναι που τα κάνει τόσο ωραία.
Όμως το γέλιο μπορεί να ηχογραφηθεί. Το ίδιο και η μουσική. Μπορούμε να βγάλουμε μια φωτογραφία με το ηλιοβασίλεμα. Όμως καμιά από αυτές τις καταγραφές δεν θα συλλάβει τη συγκίνηση της στιγμής.
Τίποτα δεν μπορεί να φέρει πίσω τη ζεστή αγκαλιά του ανθρώπου που αγαπάτε. Τα καλύτερα πράγματα είναι πολύ προσωρινά. Τα χάνετε και αυτά φεύγουν για πάντα.
Δεν θα έχει και αύριο ηλιοβασίλεμα; Ναι, αλλά θα ανήκει σε μια άλλη μέρα. Δεν θα γελάσει ξανά το παιδί; Ναι, αλλά ίσως όχι με τον ίδιο τρόπο. Οι αγαπημένοι μας δεν θα είναι εδώ και αύριο; Ίσως όχι. Εσείς θα βρίσκεστε εδώ για πάντα;
Θεωρούμε δεδομένο ότι μπορούμε πάντα να ξαναδημιουργούμε ή να ξαναζούμε κάποια στιγμή. Πόση αλαζονεία έχουμε!
Οι στιγμές αυτές είναι σπάνιες, αγωνιωδώς σύντομες και πρέπει να τις ζούμε όσο συμβαίνουν. Κυνηγούμε το όνειρο ότι ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ θα έχουμε το χρόνο για να απολαύσουμε τα καλύτερα πράγματα στη ζωή.
Το πρόβλημα είναι ότι μέχρι τότε αυτά θα έχουν χαθεί.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Bill Quain «10 Κανόνες για να τους αθετήσετε & 10 Κανόνες για να υιοθετήσετε» από τις εκδόσεις Θέσις
