Ένας Ινδός Δάσκαλος έλεγε, πως αν έχουμε ένα πρόβλημα, πρώτα σκεφτόμαστε εάν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Εάν μπορούμε, τότε περιττεύει να σκάμε, αφού θα λυθεί, αλλά ακόμη κι αν δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό, τότε το άγχος κι η ανησυχία δεν θα βοηθήσουν παραπάνω.
Σε κάθε περίπτωση, το μυαλό αρέσκεται στο να προσέχει αμέσως τις βαριές ενέργειες και να προσκολλάται σε εκείνες, ειδικά στον φόβο, στον αρνητισμό, στην κριτική, στις τύψεις, στις ενοχές, σε μετάνοιες κ.ο.κ.
Αυτό συμβαίνει λόγω της ανασφαλούς φύσης του νου, ωστόσο είναι κάτι πολύ μηχανικό και μπορεί να αλλάξει μόνον με τη δική μας παρέμβαση και συνειδητή επιλογή. Εάν παρατηρήσουμε το μυαλό μας, τότε θα διαπιστώσουμε τα πρότυπα που εκείνο αναπαράγει στους τρόπους με τους οποίους σκέφτεται κι αντιδρά και τότε θα είμαστε σε θέση, αφού αποδεχτούμε την κατάστασή του, να την αλλάξουμε προς όποια κατεύθυνση εμείς επιθυμούμε. Το μυαλό άλλωστε είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο, ωστόσο δεν κάνει καθόλου για τη θέση του Κυρίου, αλλά αποδίδει τα μέγιστα σαν καλός υπηρέτης κι αυτή είναι η θέση του.
Εμείς είμαστε κύριοι της ζωής μας, η οποία ακολουθεί τους ρυθμούς που χαράξαμε με τις δικές μας επιλογές.
Όλα είναι αποτέλεσμα των αποφάσεων που πήραμε και που επιτρέψαμε να παρθούν για λογαριασμό μας. Ωστόσο αυτή δεν είναι μια πολύ ευπρόσδεκτη ιδέα για τον νου μας, ούτε είναι κολακευτική για το εγώ μας.
Διαβάστε επίσης: Η εντυπωσιακή ιστορία της Ασπιρίνης
Εάν όμως, αλλάξουμε τον ρόλο στην καθημερινότητά μας, αποφασίζοντας συνειδητά πλέον, ώστε να είμαστε εμείς που λαμβάνουμε τις όποιες αποφάσεις, εάν δηλαδή αναλάβουμε τις ευθύνες μας, τότε αρχίζει η προσωπική μας δημιουργία σε κάθε πτυχή που μας αφορά.
Τότε ο νους μετατρέπεται σε έναν πολύ χρήσιμο κι εξυπηρετικό υπηρέτη, κάνοντας ακριβώς αυτό για το οποίο είναι φτιαγμένος, να μας βοηθά κι όχι να μας φέρνει εμπόδια. Παρ’ όλα αυτά, σε καμία περίπτωση δεν ανοίγουμε πόλεμο με το νου μας, δεν τον κατηγορούμε, ούτε τον βλέπουμε σαν εμπόδιο. Άλλωστε, είναι κομμάτι δικό μας και όσα έχει προσφέρει μας έφεραν μέχρι εδώ που είμαστε τώρα.
Απλώς, είναι η ώρα να του μάθουμε να λειτουργεί καλύτερα προς όφελός μας και κάνοντας αυτά που εμείς επιθυμούμε.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Στεργιόπουλου «Το Βιβλίο του Σαμάνου Θεραπευτή» από τις εκδόσεις ΔΙΟΝ
