Η Δυτική επιστήμη γνωρίζει μόνο μία πραγματικότητα, αυτή της ύλης. Είναι φτωχική, της λείπει η ποικιλία.
Ο Ανατολικός μυστικισμός δέχεται την πραγματικότητα του εσωτερικού εαυτού σου – την οποία δεν μπορείς να δεις, δεν μπορείς να καταλάβεις, η οποία όμως είναι εσύ. Μπορείς να αφυπνιστείς ή να παραμείνεις κοιμισμένος, αυτό δεν έχει καμία διαφορά για την εσωτερική ποιότητα της ύπαρξής σου.
Αυτή είναι η υπέρτατη πραγματικότητά σου.
Μετά, υπάρχει το σώμα, το οποίο είναι μονάχα μια εκδήλωση – μια εκδήλωση υπό την έννοια ότι αλλάζει διαρκώς. Αυτό το είδος της πραγματικότητας έχει επίσης τη θέση του στο όραμα της Ανατολής. Το αποκαλούν εμφάνιση, αλλαγή λεπτό προς λεπτό.
Υπάρχει η στιγμή που γεννιόμαστε και η στιγμή που πεθαίνουμε. Οι εποχές θα έλθουν και πάλι, τα λουλούδια θα ανθίσουν και πάλι. Είναι το ταξίδι μετ’επιστροφής της ζωής, κατά το οποίο όλα αλλάζουν συνεχώς εκτός από την ύπαρξή σου, το κέντρο σου. Αυτός ο κόσμος που μεταβάλλεται είναι μια πραγματικότητα σχετική.
Και έπειτα, υπάρχουν και άλλες πραγματικότητες, όπως τα όνειρα. Ξέρεις ότι δεν είναι αληθινά, παρόλα αυτά τα βλέπεις. Όχι μόνο τα βλέπεις, αλλά σε επηρεάζουν κιόλας. Εάν δεις έναν εφιάλτη και ξυπνήσεις, θα ανακαλύψεις ότι η καρδιά σου χτυπά πιο έντονα, η αναπνοή σου έχει αλλάξει από τον εφιάλτη. Μπορεί ακόμα και να ιδρώνεις από τον φόβο.
Δεν μπορείς να πεις ότι ο εφιάλτης δεν υπάρχει: αλλιώς από πού ήρθε αυτός ο ιδρώτας, αυτή η αλλαγή στον χτύπο της καρδιάς και της αναπνοής;
Ο μυστικισμός της Ανατολής δέχεται και αυτό το τρίτο στρώμα πραγματικότητας: το όνειρο, τον ορίζοντα που βλέπεις παντού ολόγυρα, ο οποίος δεν υπάρχει πουθενά αλλά τον βλέπεις από παντού.
Έτσι, σύμφωνα με τον Ανατολίτικο μυστικισμό, όλα περνούν και παρόλα αυτά υπάρχει κάτι που ποτέ δεν περνά· τα πάντα γεννιούνται και πεθαίνουν, παρόλα αυτά υπάρχει κάτι που δεν γεννιέται και δεν πεθαίνει ποτέ. Και αν δε επικεντρωθείς σε αυτή την αέναη πηγή, δεν θα βρεις ησυχία, δεν θα βρεις γαλήνη. Δεν θα βρεις ευδαιμονία, δεν θα βρεις ευχαρίστηση. Δεν θα νιώθεις σαν στο σπίτι σου, άνετα μέσα στο σύμπαν. Θα συνεχίσεις να είσαι ένα ατύχημα, δεν θα γίνεις ποτέ απαραίτητος.
Όλη η προσπάθεια κάθε μεθόδου διαλογισμού είναι να σε φέρει πιο κοντά σε αυτό που ποτέ δεν αλλάζει, αυτό που υπάρχει πάντα. Δεν γνωρίζει χρόνο – αν δεν υπάρχει καμία αλλαγή, πώς μπορεί να υπάρξει ένα παρελθόν, μέλλον, παρόν;
Διαβάστε επίσης: Όταν εμείς είμαστε έτοιμοι, τότε “η αδελφή ψυχή” μας θα έρθει να μας βρει
Ο κόσμος που γνωρίζει το παρελθόν, το μέλλον και το παρόν μπορεί μόνο να είναι σχετικά αληθινός – σήμερα είναι εδώ, αύριο έχει φύγει. Το σώμα, στο οποίο είχες πιστέψει τόσο πολύ, μια μέρα πεθαίνει. Ο νους, στον οποίο είχες πιστέψει τόσο πολύ, δεν σε ακολουθεί, πεθαίνει με το σώμα. Ήταν ένα κομμάτι του μηχανισμού του σώματος.
Αυτό που πετά έξω από το σώμα στον θάνατο είναι ένα αόρατο πουλί που φτερουγίζει σε έναν αόρατο ουρανό. Αν έχεις επίγνωση, θα χορεύεις· επειδή για πρώτη φορά θα έχεις γνωρίσει τι είναι η ελευθερία.
Δεν είναι μια πολιτική ελευθερία ή μια οικονομική ελευθερία· είναι μια πιο βασική, μια υπαρξιακή ελευθερία. Και οτιδήποτε πηγάζει από αυτή την ελευθερία είναι όμορφο, πρόσχαρο.
Τα μάτα σου είναι τα ίδια, αλλά η όρασή τους έχει αλλάξει. Η αγάπη σου είναι εκεί, αλλά δεν είναι πλέον λαγνεία, δεν είναι κτητικότητα. Μεταμορφώνεται σε συμπόνια. Μοιράζεσαι ακόμη τη χαρά σου στα τραγούδια σου, τους χορούς σου, την ποίησή σου, τη μουσική σου – το κάνεις για τη χαρά του πράγματος.
Απόσπασμα από το βιβλί του Osho «Φόβος» από τις εκδόσεις Ιβίσκος
