Οι άνθρωποι είναι πολύ κοινωνικά πλάσματα. Όταν είμαστε συνδεδεμένοι με τους άλλους, νιώθουμε πολύ όμορφα. Αντίθετα, όταν είμαστε απομονωμένοι ή περιθωριοποιημένοι, νιώθουμε δυστυχισμένοι.
Άρα είναι παράξενο που, σε περιβάλλοντα όπου υπάρχουν πολλοί άνθρωποι και έχουμε την ευκαιρία να συνδεθούμε με άλλους, συχνά δίνουμε μεγαλύτερη αξία στην απομόνωση.
Πάρτε για παράδειγμα συνέδρια, εκδηλώσεις ή ένα ποτό σε ένα μπαρ ή λόμπι ξενοδοχείου. Είστε από αυτούς που προτιμούν να κάθονται μόνοι τους; Ή είστε ανοιχτός άνθρωπος; Άνθρωπος που θέλει να συνδέεται με άλλους;
Πάντα να είστε ανοιχτοί στην πιθανότητα μιας γνωριμίας με ενδιαφέροντες ανθρώπους. Ανθρώπους που, αν είστε τυχεροί, μπορεί να μετατραπούν σε επιτυχημένα συμβόλαια ή ακόμα και σε μελλοντικούς φίλους.
Αν είστε τέτοιος άνθρωπος, συγχαρητήρια. Το πιθανότερο είναι ότι η ικανότητά σας στη συζήτηση θα αυξήσει την πιθανότητα δημιουργίας σχέσεων και δικτύων και, συνεπώς, της επιρροής σας. Επίσης, ανήκετε στη μειονότητα.
Διαβάστε επίσης: Σοφές συμβουλές για αρμονικές σχέσεις από τον μοναχό Haemin Sunim
Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να κρατούν τον εαυτό τους για τον εαυτό τους. Αν είστε ένας από αυτούς, τότε να σας πω για μια έρευνα που δείχνει ξεκάθαρα τα πλεονεκτήματα που έχει η σύνδεση με τους άλλους. Με λίγα λόγια, αν θέλετε να αυξήσετε το κοινωνικό σας δίκτυο και τις πιθανές μελλοντικές ευκαιρίες σας, η συμβουλή είναι σαφής: πιάστε κουβέντα.
Όμως είναι δύσκολο να ξεκινήσετε κουβέντα με έναν άγνωστο, σωστά;
Μπορεί να είναι ακόμα και επικίνδυνο. Και αντιτίθεται επίσης σε πολλές κοινωνικές νόρμες. Υπάρχουν κάποιοι λόγοι γι’αυτό.
Ο ψυχολογικός όρος «υπανθρωποίηση» είναι μια πολύπλοκη λέξη για μια απλή θεωρία, η οποία λέει ότι οι άνθρωποι πιστεύουν πως οι άλλοι είναι λιγότερο άνθρωποι απ’ ό,τι είναι. Αυτό μπορεί να ακούγεται ανησυχητικό και εγωιστικό, αλλά, από μια άποψη, βγάζει νόημα.
Σίγουρα έχουμε καλύτερη πρόσβαση στις δικές μας σκέψεις, επιθυμίες, προθέσεις και συμπεριφορές απ’ ό,τι στων άλλων. Έτσι, όταν μας δίνεται η ευκαιρία να ξεκινήσουμε συζήτηση με έναν πιθανώς αγενή και απρόβλεπτο άγνωστο, συνήθως επιλέγουμε την απομόνωση. Και δεν μας περνά καν από το μυαλό ότι το ίδιο μπορεί να νιώθει και ο άλλος.
Φυσικά, μια άλλη πιθανότητα είναι ότι, αν το πάρουμε απόφαση και αρχίσουμε να μιλάμε σε έναν άγνωστο, μπορεί να διαπιστώσουμε ότι τελικά είναι δυσάρεστος. Ή, ακόμα χειρότερα, μπορεί εκείνος να σκεφτεί αυτό για εμάς!
Η τεχνολογία παίζει επίσης κάποιο ρόλο. Σήμερα, με τόσες δυνατότητες σύνδεσης με τους άλλους μέσω της τεχνολογίας, εύκολα παραβλέπουμε την αξία της πραγματικής προσωπικής επαφής, της πιο βασικής σύνδεσης απ’ όλες.
Ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους διστάζουμε να συνδεθούμε άμεσα με τους άλλους, επιστημονικές μελέτες της συμπεριφοράς δείχνουν ότι όσοι το κάνουν έχουν σημαντικά οφέλη.
Απόσπασμα από το βιβλίο των Noah Goldstein, Steve Martin & Robert Cialdini « Το Μικρό Βιβλίο του ΝΑΙ» από τις εκδόσεις Διόπτρα
