Τρίτη βράδυ και το μήνυμα στο messenger λέει: «Γεια σου! Είμαι στο αεροδρόμιο τώρα. Η πτήση από Σίδνεϊ φεύγει σε μισή ώρα… θα είμαι στην Αθήνα αύριο το μεσημέρι. Μόλις φτάσω στη Σιγκαπούρη θα σου στείλω μήνυμα για την ακριβή ώρα αφίξεως οκ; Ευχήσου μου καλό ταξίδι! Ανυπομονώ να σε δω από κοντά!»
Εκατοντάδες, χιλιάδες μηνύματα μέσα σε μια μέρα του σύγχρονου κόσμου έχουν τέτοιο περιεχόμενο. Αν αυτό για εμάς σήμερα είναι αυτονόητο, για τα αδέρφια Ράιτ στη Βόρεια Καρολίνα του 1903 ήταν ένα όραμα. Ένα όραμα που μπορούσαν να το μοιραστούν μόνο μεταξύ τους γιατί ως τότε ο πιο γρήγορος γύρος του κόσμου ήταν εκείνος του Φιλέα Φογκ και διήρκεσε 80 μέρες. Ο κύριος Φογκ κέρδισε το στοίχημα με μερικές ώρες διαφορά πριν εκπνεύσει το 80στο εικοσιτετράωρο, ενώ ο Ιούλιος Βερν κέρδισε την παγκόσμια αναγνώριση στο λογοτεχνικό στερέωμα.Οι υπόλοιποι κερδίσαμε μία από τις πιο συναρπαστικές περιπέτειες της παιδικής μας ηλικίας!
Από τότε, το πρώτο επιβατικό αεροπλάνο πέταξε το 1952. Προηγήθηκαν πολλές πτήσης, κυρίως πολέμου, οι οποίες εξέλιξαν τα αεροσκάφη σε ασφαλή οχήματα και για το ευρύ κοινό. Το πρώτο Boing 707 πέταξε το 1958. Ήταν το πρώτο επιτυχημένο εμπορικό αεροσκάφος και παρέμεινε ενεργό για πάνω από 50 χρόνια. Αποσύρθηκε το 2013.
Οι μεγάλες μεταναστεύσεις του 20ου αιώνα, μετά τους πολέμους, από την Ευρώπη προς την Αμερική, σήμαιναν εκτός των άλλων, ότι εκείνον που μετανάστευε, δε θα τον ξανάβλεπαν τα πάτρια εδάφη, παρά μόνον (και ίσως,) μετά από πολύ καιρό… εννοούμε δεκαετίες. Πολλές οι μάνες της Ευρώπης που μετά τον πόλεμο, αποχαιρέτησαν κι άλλα παιδιά, εκτός από εκείνα που χάθηκαν στις μάχες. (Το δίχως άλλο, έχουμε περάσει δύσκολα τα τελευταία εκατό χρόνια) Και πως έπιαναν στα χέρια τους τα γράμματα, αν έφταναν ποτέ…
Τα αδέρφια Ράιτ, ο Όρφιλ κι ο Γουίλμπουρ, σίγουρα μελετούσαν την αεροναυπηγική όλων των προηγούμενων μηχανολόγων και επιστημόνων της ιστορίας και σίγουρα ονειρεύονταν πτήσεις πάνω από τους ανέμους με οχήματα βαρύτερα του αέρος. Σίγουρα ξενύχτισαν πολλά βράδια πάνω από αδιόρατες λεπτομέρειες που δεν αναδύονταν παρά μόνο μετά από πολλές ανεμοτσακισμένες πτήσεις. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς ήταν εκείνο που τους φύτεψε αυτή την ιδέα στο νου και τη δύναμη στην καρδιά αλλά, χάρη σε αυτούς, ξέρουμε πως η Αμερική σήμερα είναι μια μέρα δρόμος. Το ίδιο κι οι αγαπημένοι μας ομογενείς, που μπορούμε και συναντιόμαστε ακόμα και κάθε καλοκαίρι ή Χριστούγεννα.
