Γράφει η Πασχαλιά Κασίδου
Η αγάπη είναι μια λέξη που χρησιμοποιείται πολύ συχνά και κατανοείται πραγματικά σπάνια. Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι και σαν λέξη μας είναι άγνωστη η προέλευση της και η αρχική της ετυμολογική ρίζα. Μια υπόθεση που έγινε για την ετυμολογία της λέξης αγαπώ είναι ότι προέρχεται από την ρίζα άγαν (πολύ) + pa που σημαίνει προστατεύω, άρα προστατεύω πολύ. Ωστόσο από τον Όμηρο μέχρι σήμερα έχει χρησιμοποιηθεί με διάφορες ερμηνείες, όπως μου αρέσει, είμαι φιλικά προσκείμενος, είμαι ερωτευμένος, συμπαθώ, συμπονώ.
Aς προσεγγίσουμε την αγάπη φιλοσοφικά. Στη φιλοσοφία λοιπόν όταν λέμε αγάπη εννοούμε την ουσία της ζωής. Τον λόγο που είμαστε εδώ σε αυτόν τον κόσμο. Μια νέα ζωή ξεκινά με τη σύλληψη, επειδή ένα ωάριο και ένα σπερματοζωάριο συναντιούνται και συγχωνεύονται. Αναπτύσσεται το έμβρυο γιατί τα κύτταρα αυτά συνεργάζονται μεταξύ τους αγαπιούνται και δημιουργούν ένα ένα τα όργανα στο νέο σώμα. Τα κύτταρα της μητέρας αγαπούν το έμβρυο, έτσι συνεργάζονται μαζί του και δημιουργούν ένα φιλόξενο και υποστηρικτικό περιβάλλον για την ανάπτυξη του. Μετά την γέννηση επίσης το χάδι της μητέρας ή κάποιου άλλου ανθρώπου θα συντηρήσει την ζωή του νεογνού, κάνοντάς το να αισθανθεί αποδεκτό.
Όλα αυτά είναι αγάπη, η αγάπη λοιπόν είναι υποστήριξη, συγχώνευση, ενότητα, είναι μη φόβος. Όμως η αγάπη ωθεί σε συγκεκριμένες δράσεις και ο φόβος σε άλλες, άρα η αγάπη είναι δράση, είναι μετρήσιμη και όχι απλά μια ιδέα. Είναι η προϋπόθεση της ανάπτυξης και της ύπαρξης, είναι ο λόγος που είμαστε εδώ στον τρισδιάστατο αυτό κόσμο. Για να κάνουμε την αγάπη βίωμα ερχόμαστε.
Όμως κάτι μας απομακρύνει από αυτήν συνεχώς. Αυτό το κάτι είναι ο φόβος, ο οποίος είναι το αντίθετο της αγάπης, ο οποίος μας περιορίζει και ανακόπτει την ανάπτυξή μας. Τι σημαίνει αυτό; Ότι κάποιος εσωτερικός φόβος για την ζωή οδηγεί στην αδυναμία τεκνοποίησης κάποια ζευγάρια, ή στην αδυναμία κυοφορίας κάποιες γυναίκες. Κάποιος φόβος σύνδεσης οδηγεί στην μοναξιά κάποιους ανθρώπους και κάποιος φόβος προσωπικής αξίας οδηγεί στην μη δράση και τελικά στη στασιμότητα.
Πως συμβαίνει αυτό; Όταν υπάρχει φόβος «δεν είμαι αρκετός» μπορεί να φέρει στειρότητα είτε στον άνδρα είτε στην γυναίκα, νιώθοντας « μη αρκετός» να φέρει στον κόσμο ένα παιδί, αν και το επιθυμεί βαθιά. Όταν υπάρχει φόβος ότι «είμαι μόνος» δεν θα συνδεθώ ποτέ πραγματικά, γιατί θα φοβάμαι πάντα ότι μπορώ να χάσω την σύνδεση και να ξαναμείνω μόνος. Όταν δεν συνδέομαι, φυσικά θα νιώθω μόνος είτε είμαι με κάποιον είτε όχι. Όταν υπάρχει φόβος αυταξίας, άρα η πεποίθηση «δεν αξίζω» σημαίνει ότι κάποιο μέρος του εαυτού μου δεν το αγαπώ, άρα και οι άνθρωποι θα μου το καθρεφτίζουν αυτό αγαπώντας με υπό όρους ή απαξιώνοντας μέρη του εαυτού μου, της προσωπικότητάς μου.
Η αγάπη και ο φόβος μας οδηγούν σε αντίστοιχες δράσεις. Όταν αγαπώ τον εαυτό μου θα τον φροντίζω και ανάλογα, θα φροντίζω την διατροφή μου, θα φροντίζω τις σκέψεις μου, θα γυμνάζω το σώμα μου, θα κρατώ υγιώς τα όριά μου, θα είμαι με ανθρώπους που σέβομαι και αγαπώ. Εάν φοβάμαι ότι δεν αξίζω θα κάνω τα πάντα για να αποδείξω το αντίθετο, υποβιβάζοντας τις δικές μου ανάγκες και δίνοντας το σήμα στο υποσυνείδητό μου ότι δεν έχω αξία, τρώγοντας ακατάστατα, καταπονώντας το σώμα με πολύ κούραση, συντηρώντας σκέψεις με αρνητικό φορτίο, μένοντας με ανθρώπους που δεν σέβομαι και δεν αγαπώ.
Στον δρόμο προς την αγάπη θα συναντήσουμε όλους τους φόβους που μας απομακρύνουν από αυτήν. Η ζωή εδώ στον τρισδιάστατο κόσμο είναι μια εκπαίδευση στην αγάπη. Η αγάπη είναι ανάπτυξη, είναι άνοιγμα, είναι αλλαγή, είναι ελευθερία. Την αγάπη πρώτα θα την αναπτύξει κάποιος για τον εαυτό του και έπειτα θα την νιώσει για ένα άλλο πρόσωπο και για όλη την δημιουργία.
Για να πάει ένας άνθρωπος προς την αγάπη θα πρέπει να αγαπήσει το παρελθόν του, οτιδήποτε δεν έχω αγαπήσει από το παρελθόν μου με απομακρύνει από την αγάπη. Αν δεν έχω αγαπήσει τους γονείς, τα βιώματά μου, τις επιλογές μου, όλα όσα με έφεραν εδώ σήμερα δεν θα αναπτυχθώ.
Κλείνοντας λοιπόν θα έλεγα αγάπη την ακεραιότητα με τον εαυτό μας, την ικανότητα να είμαστε ολόκληροι και να περιλαμβάνουμε όλο τον εαυτό μας σε κάθε δράση μας.
