Κάποιος φιλόσοφος είπε σ’ έναν σοφό Σούφι:
«Πρέπει να μεταχειρίζεσαι διαφορετικά πάντοτε κάποιον αγρότη, κάποιον στρατιωτικό ή κάποιον έμπορο».
Ο Σούφι διαφώνισε, λέγοντας: «Οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με τον ίδιο πάντα τρόπο αν τους πλησιάζεις με τον ίδιο τρόπο».
Ο Σούφι έστειλε τον πλούσιο άνθρωπο να ζήσει σ’ ένα καλύβι, έστειλε τον αγρότη να επισκεφτεί ένα φίλο του που ζούσε σε παλάτι και έστειλε έναν στρατιωτικό να κάνει παρέα με τους φίλους ενός πλούσιου εμπόρου.
Όλοι τους ένιωσαν κατάθλιψη στα νέα περιβάλλοντα όπου βρέθηκαν και όλοι του έστειλαν μηνύματα, λέγοντας: «Εμείς θέλαμε να σπουδάσουμε κοντά σου, αλλά βρισκόμαστε τώρα σε κατάθλιψη και δεν μπορούμε να προοδεύσουμε στις μελέτες μας».
Τώρα, ο Σούφι έδειξε στο φιλόσοφο αυτά τα γράμματα και παρατήρησε: «Δεν μπορώ να βρω καμιά διαφορά στη συμπεριφορά αυτών των τριών ανθρώπων, που είναι όλοι τους διαφορετικοί και όλοι τους σε διαφορετικά περιβάλλοντα».
Τότε, έστειλε ένα μήνυμα στους τρεις, λέγοντάς τους: «Ήθελα να δοκιμάσω την αποφασιστικότητά σας. Και αν θα προοδεύατε αν σας τοποθετούσαν κάπου όπου εσείς δεν περιμένατε».
Και οι τρεις αυτοί άνθρωποι συναντήθηκαν αργότερα στο σπίτι του Σούφι και συμφώνησαν ανάμεσά τους ότι ο Σούφι, επειδή απέτυχε να τους επηρεάσει, να τους διδάξει κατά κάποιο τρόπο, προσπαθούσε τώρα να εξηγήσει τη συμπεριφορά του μ’ έναν τρόπο που θα τους εντυπωσίαζε.
Ο φιλόσοφος, που είχε προσκληθεί για να δει τον Σούφι, αφού εξέτασε τους τρεις αυτούς ανθρώπους, είπε: «Παραδέχομαι ότι όλοι τους έδειξαν το ίδιο είδος συμπεριφοράς. Αλλά την ώρα που εσύ μου παρουσίασες αυτή την απόδειξή σου, παραβίασες τις δικές σου αρχές διδασκαλίας, διότι προτίμησες τη νίκη στη διαμάχη παρά αυτό που οι άνθρωποι ονομάζουν πραγματική διδασκαλία. Έκανες αυτούς τους τρεις ανθρώπους να δυσπιστούν σ’ όλους τους Σούφι και έτσι τους έβγαλες έξω από την περιοχή της διδασκαλίας σου».
Διαβάστε επίσης: Ο Διαλογισμός ως πρακτική και φιλοσοφία της ευτυχίας
Ο Σούφι είπε: «Αντίθετα, είσαι εσύ που απέτυχες να παρατηρήσεις ότι εγώ διάλεξα, καταρχήν, υποψήφιους που σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στην ανώτερη κατανόηση. Και επομένως, εδώ δεν μπορεί να υπάρχει καμιά περίπτωση απώλειας κάποιου δυναμικού».
Ο φιλόσοφος, όμως, επέμενε: «Αν εσύ δούλεψες με ανθρώπους που δεν έχουν καμιά προοπτική, σίγουρα παραβίασες μια άλλη αρχή των ανθρώπων της σχολής σου. Αυτή η αρχή, οφείλω να στο υπενθυμίσω, είναι η παραδοχή σου ότι καθετί που κάνει ένας Σούφι, συνδέεται σημαντικά με τον ανώτερο σκοπό».
Ο Σούφι είπε: «Και πάλι κάνεις λάθος, διότι διαλέγεις τις δικές σου ερμηνείες και προτιμάς ν’ αγνοείς τη λειτουργία της Διδασκαλίας. Θα πρέπει να σου εξηγήσω. Η απόδειξη, υπό τον όρο ότι τα μαθήματα που δίνει γίνονται κατανοητά, θα επιτρέψει σε άλλους να μάθουν και ν’ αποφύγουν παρόμοια λάθη. Αυτό είναι ουσιαστικό μέρος του ανώτερου σκοπού. Οι λέξεις είναι άχρηστες σαν λέξεις· αυτό που οι λέξεις μπορούν να κάνουν, είναι το ακριβώς αντίστροφο του άχρηστου».
Απόσπασμα από το βιβλίο «Στο Δρόμο Της Σοφίας Των Σούφι» από τις εκδόσεις ΜΠΟΥΚΟΥΜΑΝΗΣ
