Αυτής της εποχής προηγήθηκε μία άλλη που κυριαρχούσαν εντελώς διαφορετικές δυνάμεις στην εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Και όταν μιλάμε από τη σκοπιά της πραγματικής, γνήσιας γνώσης των άστρων, τότε φθάνουμε στο να πούμε: Στην εποχή στην οποία μπήκαμε εμείς ως άνθρωποι στη δεκαετία του εβδομήντα του περασμένου αιώνα, σε αυτή την εποχή θα πρέπει να είναι κυρίαρχες οι πνευματικές δυνάμεις που προέρχονται κυρίως από τον Ήλιο, να είναι κυρίαρχες σε όλα στη φυσική ζωή των ανθρώπων, στην ψυχική ζωή των ανθρώπων, στην επιστημονική ζωή, στην καλλιτεχνική ζωή, στην θρησκευτική ζωή.
Αυτό που έχει να πει ο Ήλιος στον κόσμο, αυτό που έχει να κάνει ο Ήλιος στον κόσμο, αυτό θα πρέπει να επικρατεί όλο περισσότερο στην εποχή μας.
Ήλιος όμως για εκείνον που πραγματικά γνωρίζει δεν είναι η φυσική αεριώδης μπάλα, όπως την περιγράφει η σημερινή φυσική, αλλά ένα σύνολο πνευματικών όντων.
Και οι κυριότερες πνευματικές οντότητες, οι οποίες εκπέμπουν το πνευματικό από τον Ήλιο, όπως φυσικά το ηλιακό φως ή αιθερικά ακτινοβολεί το ηλιακό φως, συγκεντρώνονται όλες γύρω από ένα ορισμένο ον, το οποίο σύμφωνα με μία παλιά χριστιανική-εθνική, χριστιανική-εβραϊκή ονομασία, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως το Μιχαήλ-Ον.
Ο Μιχαήλ δρα από τον Ήλιο. Αυτό δε που έχει να δώσει πνευματικά ο Ήλιος στον κόσμο, μπορούμε να ονομάσουμε εκείνο, το οποίο έχει να δώσει ο Μιχαήλ με τους δικούς του στον κόσμο.
Από αυτό προηγήθηκε το άλλο, το οποίο περιέγραψα με τον αναφερόμενο τρόπο. Τότε δεν ήταν οι ηλιακές δυνάμεις που έδιναν ωθήσεις σε ανθρώπινη ζωή, ανθρώπινη γνώση, ανθρώπινη δραστηριότητα αλλά οι σεληνιακές δυνάμεις. Αυτές ήταν οι προωθητικές δυνάμεις για την περίοδο που τελείωσε τη δεκαετία του εβδομήντα του προηγούμενου αιώνα και διήρκεσε τρεις με τέσσερις αιώνες.
Και πάλι οι αποφασιστικές οντότητες, οι οποίες είχαν τη μεγάλη τους επιρροή στη Γη και στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, συγκεντρώνονται γύρω από ένα ον, το οποίο πάλι σύμφωνα με παλιά ονομασία μπορεί να ονομαστεί Γαβριήλ.
Θα μπορούσαμε κάλλιστα να εφεύρουμε μια ονομασία αλλά αφού υπάρχουν ήδη οι ονομασίες, τις κρατάμε – δεν έχει σημασία η ορολογία. Μπορούμε λοιπόν σύμφωνα με την χριστιανική – ιουδαϊκή παράδοση να χαρακτηρίσουμε αυτές τις οντότητες με το όνομα Γαβριήλ.
Μαθαίνουμε με αυτό τον τρόπο, όπως σας έχω πει, αυτήν την πνευματική δραστηριότητα από τα άστρα, η οποία βρίσκεται στον άνθρωπο. Γνωρίζοντας με την επιστήμη των μυημένων αυτό που δρα στον άνθρωπο από τη γέννηση μέχρι την αλλαγή των δοντιών, τότε γνωρίζουμε όσα είναι σεληνιακές επιδράσεις στον κόσμο.
Αυτό σημαίνει ότι με αυτή την αναδρομική θέαση, με αυτήν την εμπνευσμένη αναδρομική θέαση στην πρώτη παιδική περίοδο της ζωής του ανθρώπου, γνωρίζουμε κάτι ιδιαίτερο όπως την περίοδο Γαβριήλ, κατά την οποία η Σελήνη είναι ιδιαίτερα ενεργή.
Αντίθετα θα πρέπει να είμαστε κάπως ωριμότεροι, θα πρέπει να φτάσουμε στην ηλικία των σαράντα και να μπορούμε να κοιτάξουμε πίσω σε αυτό που δρα στον άνθρωπο μεταξύ των είκοσι και σαράντα ετών της ηλικίας του ή ακριβέστερα μεταξύ των εικοσιένα και σαράντα δύο ετών της ηλικίας του, για να αντιληφθούμε την ιδιαίτερη ιδιομορφία μιας τέτοιας περιόδου, όπως είναι η δική μας.
Ενώ την περίοδο που προηγήθηκε της δικής μας ήταν τα παιδιά το σημαντικότερο σε κάποιο ποσοστό για την κοσμική καθοδήγηση του κόσμου, ήταν τα βρέφη, τα πολύ νεαρά παιδιά. Εκεί διοχετεύτηκαν οι ωθήσεις που έπρεπε να έχει η περίοδος αυτή.
Για τη δική μας περίοδο χρειάζονται οι άνθρωποι που έφθασαν τα είκοσι με τριάντα έτη, οι οποίοι θα πρέπει να παρακινούνται από τις ηλιακές δυνάμεις.
Για τη δική μας εποχή θα είναι σημαντικοί οι ενήλικες άνθρωποι για την κοσμική καθοδήγηση όλου του κόσμου.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Rudolf Steiner “Συνείδηση Μυημένων” από τις εκδόσεις ETRA
