Καθώς γίνεστε επιτυχημένοι στον τομέα σας, οι ευθύνες σας ίσως αρχίσουν να αλλάζουν. Κάθε μέρα καλείστε όλο και λιγότερο να κάνετε πράγματα, και όλο και περισσότερο να παίρνετε αποφάσεις. Αυτή είναι η φύση της ηγεσίας.
Η μετάβαση προϋποθέτει επανεκτίμηση και αναβάθμιση της ταυτότητάς σας. Απαιτεί να έχετε ταπεινοφροσύνη να εγκαταλείψετε κάποια πολύ απολαυστικά ή ικανοποιητικά κομμάτια της προηγούμενης δουλειάς σας.
Σημαίνει να αποδεχτείτε ότι κάποιοι άλλοι ίσως έχουν περισσότερα προσόντα ή είναι πιο εξειδικευμένοι σε τομείς στους οποίους θεωρούσατε τον εαυτό σας πολύ ικανό – ή τουλάχιστον ότι έχει μεγαλύτερη αξία να αφιερώνουν το χρόνο τους στους τομείς αυτούς.
Ναι, θα είχε μεγαλύτερη πλάκα να ασχολούμαστε διαρκώς με κάθε μικρό θεματάκι, και ίσως μας κάνει να νιώθουμε σημαντικοί ως άτομα που αναλαμβάνουν πυροσβεστικό ρόλο και καλούνται να «σβήνουν φωτιές».
Τα μικρά πραγματάκια μας απασχολούν διαρκώς και συχνά είναι ελκυστικά, ενώ η μεγάλη εικόνα μπορεί να είναι δυσδιάκριτη. Δεν έχει πάντα πλάκα, αλλά αυτή είναι η δουλειά. Αν δεν σκέφτεστε εσείς τη μεγάλη εικόνα – επειδή παραείστε απασχολημένοι να το παίζετε «αφεντικά» – ποιος θα τη σκεφτεί;
Ασφαλώς δεν υπάρχει ένα «σωστό» σύστημα. Κάποιες φορές τα συστήματα λειτουργούν καλύτερα όταν είναι αποκεντρωμένα. Κάποιες φορές λειτουργούν καλύτερα όταν η ιεραρχία είναι αυστηρή. Κάθε σχέδιο και κάθε στόχος δικαιούται μια προσέγγιση η οποία θα ταιριάζει απόλυτα σε αυτά που πρέπει να γίνουν.
Ίσως ένα δημιουργικό, χαλαρό περιβάλλον να έχει περισσότερο νόημα για αυτό που κάνετε. Ίσως μπορείτε να διοικείτε την επιχείρησή σας από απόσταση ή πάλι μπορεί να είναι καλύτερα για όλους να επικοινωνείτε άμεσα και προσωπικά.
Αυτό που έχει σημασία είναι να μάθετε πώς να διοικείτε τον εαυτό σας και τους άλλους, προτού η βιομηχανία στην οποία δραστηριοποιείστε σας καταπιεί ζωντανούς. Οι μάνατζερ που ασχολούνται με τα μικρά και ανούσια είναι εγωκεντρικοί τύποι, ανίκανοι να διοικήσουν, και φτάνουν γρήγορα σε σημείο κορεσμού.
Το ίδιο ισχύει και για τους χαρισματικούς οραματιστές, που χάνουν το ενδιαφέρον τους όταν φτάνει η στιγμή εκτέλεσης του σχεδίου.
Σε ακόμη χειρότερη θέση είναι αυτοί που περιτριγυρίζονται από πιστούς αυλοκόλακες ή από συκοφάντες που καθαρίζουν τις βρομιές του αφεντικού και δημιουργούν γύρω του μια φούσκα, μέσα στην οποία ο ίδιος δεν μπορεί να δει πόσο πολύ έχει αποσυνδεθεί από την πραγματικότητα.
Η υπευθυνότητα απαιτεί αναπροσαρμογή και στη συνέχεια αυξημένη σαφήνεια και σκοπό. Κατ’ αρχάς να θέσετε τους πρώτους στόχους και τις προτεραιότητες της οργάνωσης κα της ζωής σας. Στη συνέχεια να τους ενδυναμώσετε και να τους παρατηρήσετε. Έτσι παράγετε αποτελέσματα και μόνο αποτελέσματα.
Το ψάρι βρομάει από το κεφάλι, λέει η παροιμία. Ε, λοιπόν, τώρα το κεφάλι είστε εσείς.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Ryan Holiday «Το Εγώ είναι ο Εχθρός» από τις εκδόσεις Πεδίο
