Οι επιστήμονες που μελετούν τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού ανακάλυψαν μια τεράστια υπόγεια δομή που θάφτηκε κάτω από έναν κρατήρα στο φεγγάρι.
Παρ’όλο που ο συγκεκριμένος κρατήρας που είναι ο μεγαλύτερος διατηρημένος κρατήρας στο ηλιακό σύστημα, δεν μπορεί να φανεί απευθείας από τη Γη, ωστόσο, η ανάλυση δείχνει ότι κάτω από τη σεληνιακή επιφάνεια βρίσκεται ένα απόθεμα βαρέων μετάλλων, τόσο μεγάλο που παραμορφώνει το βαρυτικό πεδίο της Σελήνης.
Στο περιοδικό Geophysical Research Letters, στο οποίο δημοσιεύτηκε η μελέτη, περιγράφεται πώς έγινε η ανακάλυψη: Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από τροχιακά διαστημικά οχήματα που εξυπηρετούσαν την αποστολή της Εθνικής Αεροπορίας και Διαστημικής Διοίκησης (GRAIL), καθώς και τα δεδομένα τοπογραφίας από το Lunar Reconnaissance Orbiter. Τα στοιχεία τους έδειξαν ότι περίπου 186 μίλια κάτω από τον κρατήρα, μια τεράστια δομή βαρέων μετάλλων που ζυγίζει 2,4 τετρακύλινδρους αμερικανικούς τόνους, βρίσκεται σε μια έκταση μήκους, μισού και πλέον μιλίου.
Ο υπεύθυνος της μελέτης Peter B. James περιέγραψε την ανακάλυψη ως εξής:
“Φανταστείτε να πάρετε ένα σωρό από μέταλλο πέντε φορές μεγαλύτερο από το Μεγάλο Νησί της Χαβάης και να το θάψετε υπόγεια. Αυτό, για να καταλάβετε, περίπου πόση απροσδόκητη μάζα εντοπίσαμε.”
Παρά τους εντυπωσιακούς τίτλους που μπορεί να προκύψουν όταν συζητάμε για μια υπόγεια μεταλλική δομή στο φεγγάρι, οι επιστήμονες λένε ότι η προέλευση της κατάθεσης είναι πιθανά, ο πυρήνας σιδήρου-νικελίου που απέμεινε, από τον αστεροειδή που χτύπησε την σεληνιακή επιφάνεια πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια και δημιούργησε, τον τεράστιο νότιο, πολικό κρατήρα. Οι προσομοιώσεις των υπολογιστών δείχνουν ότι τα μεταλλικά υπολείμματα ορισμένων αστεροειδών μπορούν να ενταχθούν στο μανδύα ενός πλανητικού σώματος.
“Οι μαθηματικοί υπολογισμοί έδειξαν ότι, ένας αρκετά πυκνός πυρήνας του αστεροειδούς θα μπορούσε να παραμείνει προσαρτημένος στο μανδύα της Σελήνης μέχρι σήμερα, αντί να βυθιστεί στον πυρήνα της”, είπε ο James.
Μια άλλη πιθανότητα είναι η συγκέντρωση πυκνών οξειδίων που προκύπτουν από τη στερεοποίηση ωκεάνιου σεληνιακού μαγματικού υλικού.
Διαβάστε επίσης: Εξόρυξη ρεγόλιθου από τη Σελήνη σχεδιάζει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτή η κατάθεση – και ο κρατήρας που κρύβεται κάτω – θα μπορούσε να προσφέρει μια σπάνια ευκαιρία για έρευνα, σχετικά με τις συγκρούσεις αστεροειδών. Ο Τζέιμς το ονόμασε “ένα από τα καλύτερα φυσικά εργαστήρια για τη μελέτη καταστροφικών συμβάντων επίδρασης, μια αρχαία διαδικασία που διαμορφώνει όλους τους βραχώδεις πλανήτες και τα φεγγάρια που βλέπουμε σήμερα”.
Άλλοι επιστήμονες λένε πως η ανακάλυψη προσφέρει αποδείξεις ότι το εσωτερικό του φεγγαριού είναι πιο στερεό από ό, τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί, διαφορετικά το απόθεμα μετάλλων θα τραβιόταν περισσότερο προς τον πυρήνα, λόγω της βαρύτητας.
