Τα χρήματα είναι μια τεράστια πρόκληση για τους περισσότερους από εμάς. Όσοι επιτυχημένη κι αν γίνομαι, υπάρχουν στιγμές που φαντάζομαι τον εαυτό μου, γύρω στα ογδόντα δύο μου χρόνια, να στέκεται σε μια γωνιά του δρόμου ζητώντας ελεημοσύνη.
Ξέρω ότι και πολλοί άλλοι άνθρωποι έχουν αυτή την εικόνα για τον εαυτό τους και δεν έχω την παραμικρή ιδέα από πού μπορεί να προέρχεται.
Δεν έχω στερηθεί τίποτα στη ζωή μου και όσο και να ακούγεται ειρωνικό, όποτε έμεινα μόνη μου έβγαζα περισσότερα χρήματα παρά όταν είχα κάποιον να με φροντίζει. Κι όμως, ο φόβος υπάρχει.
Ο φόβος για τα χρήματα παραμένει, ανεξάρτητα από το πόσο οικονομικά ισχυροί είμαστε. Πρόσφατα διάβασα στην εφημερίδα για έναν άνθρωπο με κολοσσιαία περιουσία, που ακόμα βλέπει τις νύχτες εφιάλτες, στους οποίους χάνει τα χρήματά του. Γι’ αυτόν η περιουσία του ποτέ δεν θα είναι αρκετή, όσο μεγάλη κι αν γίνει.
Πριν χρόνια, άκουσα μια εκπληκτική ατάκα στον κινηματογράφο: «Ασφάλεια δεν είναι αυτό που νιώθεις όταν έχεις χρήματα, είναι το να γνωρίζεις ότι μπορείς να ζήσεις και χωρίς αυτά».
Το πρόβλημα μπορεί να είναι το ίδιο το γεγονός ότι πολλοί από εμάς δεν βρέθηκαν ποτέ τους χωρίς χρήματα. Ιδού λοιπόν άλλη μία περίπτωση όπου η έλλειψη μπορεί να προσφέρει ένα πολύτιμο μάθημα.
Η απάντηση στο πάθος των χρημάτων βρίσκεται στην αποδέσμευση από αυτά και στην απελευθέρωση.
Χωρίς ιδιαίτερο λόγο, άρχισε να «δίνεις» χρήματα, με τη σιγουριά ότι, ούτως ή άλλως, εσύ θα έχεις όσα χρειαστείς.
Μια φίλη μου γράφει «ευχαριστώ» πάνω σε κάθε λογαριασμό που πληρώνει.
Πίσω από αυτή τη συμπεριφορά κρύβετα ελευθερία – ελευθερία για διασκέδαση, για επένδυση στον εαυτό σου και στους άλλους, ελευθερία για να είσαι ένα δημιουργικό κομμάτι της γενικότερης ροής.
Η προσφορά των χρημάτων μπορεί να αποφέρει τεράστια ποσότητα χρημάτων αλλά, ακόμα πιο σημαντικό, τεράστια ποσότητα ηρεμίας του νου.
Όπως λέει η Τζέρι Τζίλις, συγγραφέας του βιβλίου Αγάπη για τα Χρήματα: «Οι πλούσιοι τα ξοδεύουν, οι φτωχοί τα αποταμιεύουν».
Αν έχεις εκατομμύρια δολάρια, αλλά η μόνη σου έγνοια είναι να τα βάλεις στην τράπεζα, τότε, προφανώς έχεις τη νοοτροπία της έλλειψης.
Δεν εννοούμε βέβαια ότι πρέπει να σκορπίζεις τα χρήματά σου – το κλειδί είναι η ισορροπία.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Susan Jeffers «Κάν’ το…κι ας φοβάσαι!» από τις εκδόσεις Διόπτρα
