Ο Νόρμαν Κάζινς ήταν πρωτοπόρος στη γελωτοθεραπεία και καταλύτης για την έρευνα της Πατς Άνταμς. Ο Κάζινς διαγνώστηκε με μια ασθένεια σε τελικό στάδιο, που λεγόταν αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα.
Πρόκειται για μια εκφυλιστική νόσο, η οποία διαλύει το κολλαγόνο του ινώδη ιστού που συνδέει τα κύτταρά μας. Κι όταν παρέλυσε σχεδόν ολοκληρωτικά και του έδωσαν μόλις λίγους μήνες ζωής, ο Κάζινς βγήκε από το νοσοκομείο και μετακόμισε σε ένα ξενοδοχείο. Μετά συγκέντρωσε όσες κωμωδίες μπόρεσε να βρει.
Μεταξύ άλλων, πήρε τα αυθεντικά βίντεο του σόου “Κρυφή Κάμερα”, παλιές εκδόσεις των αδελφών Μαρξ και του Τρίο Στούτζες και όποιο άλλο χιουμοριστικό, κωμικό ή σατιρικό σόου μπόρεσε να βρει, καθώς και όλες τις κλασικές κωμωδίες.
Την πρώτη νύχτα στο ξενοδοχείο ο Κάζινς δήλωσε ότι γέλασε τόσο πολύ, ώστε οι ορμόνες που εκκρίθηκαν, του επέτρεψαν να απολαύσει αρκετές ώρες ύπνου χωρίς πόνους. Όταν ο πόνος επέστρεφε, εκείνος απλώς έβλεπε άλλη μία κωμωδία, γελούσε και μπορούσε να ξανακοιμηθεί.
Κατέγραφε τις αλλαγές στο σώμα του, μετρώντας την Ταχύτητα Καθίζησης του Αίματος, μια εξέταση κλειδί για τις φλεγμονές και τις λοιμώξεις του οργανισμού. Ο Κάζινς παρατήρησε ότι οι δείκτες έπεφταν τουλάχιστον πέντε μονάδες, κάθε φορά που παρακολουθούσε μια κωμωδία. Τις έβλεπε ξανά και ξανά και γελούσε, όσο πιο πολύ κι όσο πιο δυνατά μπορούσε.
Ύστερα από ένα εξάμηνο, που διήρκησε η αυτοσχέδια γελωτοθεραπεία του, οι γιατροί έμειναν έκπληκτοι, γιατί διαπίστωσαν ότι η ασθένειά του είχε θεραπευτεί. Του είχε περάσει εντελώς!
Το αποτέλεσμα αυτό βοήθησε τον Κάζινς να γράψει την “Ανατομία μιας αρρώστιας”, στο βιβλίο του Anatomy of an illness, το οποίο έδωσε το έναυσμα για σημαντικές έρευνες σχετικά με την ενδορφίνη. Όπως προείπαμε, οι ενδορφίνες είναι ορμόνες που εκκρίνονται από τον εγκέφαλο, όταν γελάμε. Έχουν παρόμοια σύνθεση με τη μορφίνη και την ηρωίνη.
Η περίπτωση του Κάζινς αποδεικνύει την ηρεμιστική επίδραση του γέλιου στο σώμα μας και πως το γέλιο θωρακίζει το ανοσολογικό μας σύστημα και μας προστατεύει από τις αρρώστιες.
Ο Κάζινς συμπέρανε ότι δέκα λεπτά δυνατού γέλιου, του πρόσφεραν δίωρη ανακούφιση από τον πόνο, χωρίς να πάρει φάρμακα. Η εμπειρία, που περιγράφει στο βιβλίο του, αποτέλεσε σημαντική ιατρική ανακάλυψη, αφού εξήγησε γιατί οι άνθρωποι που είναι χαρούμενοι σπανίως αρρωσταίνουν και γιατί οι αγέλαστοι, δυστυχείς άνθρωποι είναι συνεχώς άρρωστοι.
Η μελέτη του Νόρμαν Κάζινς και οι έρευνες που ακολούθησαν αποκάλυψαν ότι δέκα λεπτά γέλιου μπορούν να σας εξασφαλίσουν δύο ώρες ανακούφισης από κάθε πόνο, χωρίς να πάρετε φάρμακα.
Τον Δεκέμβριο του 1980, ο Κάζινς υπέστη μια παρ’ ολίγον μοιραία καρδιακή προσβολή, ενώ δίδασκε στην Καλιφόρνια. Όπως είχε κάνει και στο παρελθόν, έκανε το σώμα του εργαστήριο. Αρνήθηκε να πάρει μορφίνη και φρόντισε να ξεκουραστεί και να γελάσει πολύ. Σταδιακά, η κατάστασή του βελτιώθηκε.
Ο Κάζινς δημοσίευσε τα νέα του ευρήματα για τη θεραπεία της καρδιάς, στο βιβλίο του The Healing Heart.
Μέχρι το θάνατό του, το 1990, ο Νόρμαν Κάζινς τιμήθηκε με εκατοντάδες βραβεία, με το Μετάλλιο Ειρήνης του ΟΗΕ και 49 φορές με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα, επειδή προκάλεσε τις πιθανότητες με αντισυμβατικές μεθόδους.
Το γέλιο κάνει δουλειά….Και όποιος γελάει, κρατάει….
Απόσπασμα από το βιβλίο των Alan & Barbara Pease “Η απάντηση” από τις εκδόσεις Ιβίσκος
