Θυμάμαι ακόμα το πρώτο βιβλίο προσωπικής ανάπτυξης που διάβασα. Ήταν το Higher Consciousness (Εγχειρίδιο για την ανώτερη συνείδηση) του Ken Keyes Jr, συγγραφέα που πολλοί γνωρίζουν από την εκλαΐκευση της θεωρίας του Εκατοστού Πιθήκου (The Hundredth Monkey).
Σε αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας εκθέτει μια πολύ απλή ιδέα, η εφαρμογή της οποίας είχε άμεσες και πολύ ευεργετικές επιπτώσεις στην ποιότητα της ζωής μου εκείνη την περίοδο. Η πρώτη διαπίστωσή του είναι ότι δεν παύουμε να έχουμε απαιτήσεις για όλα τα πράγματα και για όλο τον κόσμο.
Για παράδειγμα, απαιτούμε:
Να κάνει πάντα καλό καιρό.
Οι άνθρωποι να οδηγούν καλά.
Τα τρένα να μην έχουν καθυστέρηση.
Το αυτοκίνητό μας να μην παθαίνει ποτέ βλάβη.
Τα παιδιά μας να συμπεριφέρονται καλά στο τραπέζι.
Ο προϊστάμενός μας να μας αντιμετωπίζει με ευγένεια.
Η ταμίας στο σούπερ μάρκετ να είναι φιλική.
Να μην έχει μποτιλιάρισμα στους δρόμους.
…………………..
Έχουμε λοιπόν απαιτήσεις σχεδον για όλα και για όλους!
Αλλά, όπως λέει ο Keys, όποια απαίτησή μας δεν ικανοποιείται μας αναστατώνει και μας γεμίζει δυσαρέσκεια, θυμό ή θλίψη, ανάλογα με την περίπτωση.
Ακόμα χειρότερα: οι απαιτήσεις είναι σαν τα κουνούπια. Παρόλο που θα σκοτώσετε τα εννέα από τα δέκα που κυκλοφορούν στο δωμάτιο, αρκεί ένα για να σας εμποδίσει να κοιμηθείτε τη νύχτα.
Παρομοίως, αν έχετε δέκα απαιτήσεις και ικανοποιηθούν οι εννέα από αυτές, αρκεί η δέκατη για να σας κάνει να νιώσετε δυσαρεστημένοι.
Η λύση που προτείνει ο συγγραφέας είναι απλοϊκή: αντικαταστήστε τις απαιτήσεις σας με προτιμήσεις!
Για παράδειγμα:
Προτιμώ να κάνει καλό καιρό….. αλλά κι αν βρέχει, δεν πρόκειται να τα βάψω μαύρα.
Προτιμώ οι άνθρωποι να οδηγούν καλά…. αλλά αν μερικοί οδηγούν άσχημα, θα προσέχω περισσότερο.
Προτιμώ να μην έχουν καθυστέρηση τα τρένα…. αλλά αν υπάρξει κάποια αργοπορία, θα το αντιμετωπίσω.
Εφαρμόζοντας αυτή την απλή ιδέα στην πράξη, συνειδητοποίησα ότι μειώθηκαν εντυπωσιακά οι περιπτώσεις που ένιωθα νευριασμένος, δυσαρεστημένος ή απογοητευμένος, και τα έβαζα με τους ανθρώπους ή την κατάσταση που με δυσκόλευε. Ο εξωτερικός κόσμος παράμενε πάντα ο ίδιος, αλλά εγώ ήμουν πολύ καλύτερα!
Απόσπασμα από το βιβλίο του Olivier Clerc «Νίκησε την (Αυτο) Κριτική!» από τις εκδόσεις Πεδίο
