Η αυτορρύθμιση σημαίνει ότι συμφιλιωνόμαστε με τα συναισθήματά μας.
Ο Mingyur Rinpoche έχει να επιδείξει ένα πανίσχυρο προσωπικό παράδειγμα συμφιλίωσης με τα συναισθήματα.
Μέχρι την ηλικία των δεκατριών ετών έπασχε από διαταραχή πανικού. Εκείνη ακριβώς την περίοδο, και κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας διαλογισμού, ο Mingyur αποφάσισε να κοιτάξει βαθιά μέσα στον πανικό του.
Συνειδητοποίησε ότι υπάρχουν δύο τρόποι να κάνει τον πανικό του μεγαλύτερο και ισχυρότερο: να τον αντιμετωπίζει σαν αφεντικό και να υπακούει σε κάθε εντολή του, ή να τον αντιμετωπίζει σαν εχθρό και να θέλει να τον απομακρύνει.
Ο Mingyur αποφάσισε ότι, αντ’ αυτών, θα μάθαινε πώς να γίνει φίλος με τον πανικό: δηλαδή ούτε θα έπαιρνε εντολές από αυτόν ούτε θα επιθυμούσε να φύγει. Απλώς θα του επέτρεπε να έρχεται και να φεύγει κατά βούληση και θα τον μεταχειριζόταν με καλοσύνη.
Μέσα σε τρεις μόλις μέρες ο πανικός του τον εγκατέλειψε για πάντα. “Ο πανικός έγινε ο καλύτερος φίλος μου, αλλά εξαφανίστηκε μέσα σε τρεις μέρες, οπότε τώρα μου λείπει ο φίλος μου”, αστειεύτηκε.
Στο παρακάτω απόσπασμα περιγράφει την ιδέα που προέκυψε από αυτή την άσκηση:
“Επί τρεις ημέρες έμεινα στο δωμάτιό μου διαλογιζόμενος….
Σταδιακά άρχισα να αναγνωρίζω πόσο αδύναμο και μεταβατικό χαρακτήρα είχαν στην πραγματικότητα οι σκέψεις και τα συναισθήματα που με βασάνιζαν για χρόνια, και πώς η εμμονή μου σε μικρά προβλήματα τα είχε μετατρέψει σε μεγάλα.
Καθισμένος ήσυχα και παρατηρώντας πόσο γρήγορα και με πόσους τρόπους και παράλογα έρχονταν και έφευγαν οι σκέψεις και τα συναισθήματά μου, άρχισα να αναγνωρίζω άμεσα ότι δεν ήταν τόσο σταθερά και πραγματικά όσο φαίνονταν να είναι.
Και μόλις άρχισα να χάνω την πίστη μου στην ιστορία που έμοιαζαν να μου διηγούνται, μπόρεσα να δω τον “συγγραφέα” πέρα από αυτά – την απείρως ευρεία, απεριόριστα ανοιχτή επίγνωση που είναι η φύση του ίδιου του μυαλού”.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Chade-Meng Tan “Ψάξε μέσα σου” από τις εκδόσεις Πεδίο
