Το να ζεις απόλυτα στο παρόν είναι, βεβαίως, εφικτό μόνο με έναν ήρεμο νου. Ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να συλλογίζεσαι τις λέξεις ενός κειμένου κατάλληλου για διαλογισμό με αργό ρυθμό είναι για να φρενάρεις την ασίγαστη βιασύνη του νου.
Όσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα των σκέψεων, τόσο μικρότερος είναι ο έλεγχος που έχουμε πάνω τους· αυτό είναι που αφήνει τις αποφάσεις στα χέρια οδηγών αμφιβόλου ικανότητας, όπως είναι η ισχυρογνωμοσύνη.
Όλες οι αρνητικές σκέψεις είναι γρήγορες. Ο φόβος, η μνησικακία, η απληστία και η ζήλια τρέχουν μέσα στο νου με χίλια μίλια την ώρα.
Με τέτοιες ταχύτητες δεν μπορούμε να στρίψουμε, να σταματήσουμε, να αποφύγουμε τη σύγκρουση.
Στην ουσία, με τέτοιες ταχύτητες δεν μπορούμε καν να οδηγήσουμε. Είμαστε όμηροι, δεμένοι στο όχημα, με οδηγό την ισχυρογνωμοσύνη.
Μακάρι να μπορούσα να σας δείξω τι βλέπω να συμβαίνει μέσα στο νου όταν κάποιος οργίζεται. Είναι σαν να παρατηρείς τις σκέψεις να στροβιλίζονται μέσα σ’ ένα πλυντήριο με συνεχώς αυξανόμενη ταχύτητα.
Όταν ο νους λειτουργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν έχουμε πλέον μεγαλύτερο έλεγχο ή ευαισθησία απέναντι στου άλλους απ’ όση ο Κόναν ο Βάρβαρος.
Η γρήγορη σκέψη έχει επιπτώσεις και στο σώμα. Οι άνθρωποι που οι σκέψεις τους στριφογυρίζουν όλο και πιο γρήγορα γίνονται θύματα αυτής της ταχύτητας του νου τους. Στο τέλος τους ενοχλεί το παραμικρό – ασήμαντα πράγματα τα οποία θα έπρεπε να τους προκαλούν γέλιο.
Αυτή η αναταραχή επιβάλλει βαρύ τίμημα στην υγεία, καθώς τα δεδομένα φανερώνουν πως η συναισθηματική αστάθεια μπορεί να κάνει το σώμα πιο ευάλωτο στις ασθένειες και να μειώσει τη θεραπευτική του ικανότητα.
Η ανεξέλεγκτη οργή, για παράδειγμα, φαίνεται ότι σχετίζεται με την υπέρταση και τις καρδιοπάθειες, ενώ αποτελεί μία από τις αιτίες των σοβαρών αναπνευστικών προβλημάτων.
Ο νους και το σώμα δεν είναι δυο ξεχωριστά πράγματα· είναι όψεις του ίδιου οργανισμού και όταν τα νοητικά προβλήματα που γίνονται χρόνια επηρεάζουν και το σώμα.
Για την καλή, λοιπόν, υγεία απαιτείται η χαλάρωση των ρυθμών – και όχι μόνο με το διαλογισμό.
Πρέπει να μάθουμε να αναχαιτίζουμε την ταχύτητητα του νου στη διάρκεια της ημέρας, πράγμα που συνεπάγεται τη μείωση του όλου ξέφρενου ρυθμού της σύγχρονης ζωής.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Έκναθ Ησγουάραν «Η Αρχέγονη Καλοσύνη» από τις εκδόσεις Καστανιώτη
