Η Ολιστική Ιατρική έκανε την επανεμφάνισή της στον σύγχρονο Δυτικό Πολιτισμό αφού η συμβατική ή αλλιώς κλασσική Ιατρική, βρέθηκε πολλές φορές σε αδιέξοδα που, στην συγκεκριμένη περίπτωση ακούν στο όνομα “ανίατη ασθένεια”. Ομάδες επιστημόνων του κλάδου άρχισαν οι ίδιοι ν’ αμφισβητούν ανοιχτά το κατεστημένο του κλάδου που αρνείται πεισματικά ό,τι δεν έχει απόδειξη.
Το πρόβλημα είναι πως ενώ υπάρχουν αποδείξεις, ενδείξεις και υποδείξεις πως η ολιστική προσέγγιση είναι ο σίγουρος τρόπος αποκατάστασης της υγείας των ανθρώπων, η κλασική Ιατρική μοιάζει να έχει βάλει παρωπίδες και να αρνείται πεισματικά να αποδεχτεί πολλές φορές τα αυτονόητα. Μεγάλες βιομηχανίες και συμφέροντα φαίνεται να κρατούν δέσμιο τον τομέα Υγείας σε παγκόσμιο επίπεδο, αποσκοπώντας στο κέρδος από την ταλαιπωρία που προκαλεί η ασθένεια.
Η Ιατρική σήμερα είναι “καταδικασμένη” να… αποδεχτεί τρόπους και μεθόδους θεραπείας, τις οποίες ο πληθυσμός έχει αρχίσει να υιοθετεί και να χρησιμοποιεί στην προσπάθειά του να γίνει εντελώς υγιής και όχι ασθενής διαρκείας. Είναι μεγάλο το κίνημα του υγιεινού τρόπου ζωής γενικότερα και ακόμα πιο μεγάλο το ενδιαφέρον των ανθρώπων για μορφές θεραπείας οι οποίες κρατούν τον οργανισμό αλλά και τη ζωή των ανθρώπων σε υψηλό βιωτικό επίπεδο. Αυτή είναι μια μεγάλη στροφή της ανθρωπότητας γενικότερα, και όχι μόνο ο τομέας της Ιατρικής και της Υγείας.
Έτσι πολλοί είναι οι θεραπευτές οι οποίοι ειδικεύονται σε εναλλακτικές μορφές θεραπείας. Εξίσου πολλές είναι και οι εναλλακτικές μορφές θεραπείας οι οποίες έχουν τις ρίζες τους σε πολιτισμούς όλου του κόσμου. Πρόκειται δηλαδή για θεραπείες οι οποίες έχουν λειτουργήσει ευεργετικά, όλα τα προηγούμενα χιλιάδες χρόνια και έχουν παραγκωνιστεί τα τελευταία 80 περίπου έτη από τις φαρμακευτικές και άλλες βιομηχανίες που αποσκοπούν στην εκμετάλλευση της Ιατρικής με σκοπό το κέρδος.
Ακολουθούν μερικές πολύ διαδεδομένες εναλλακτικές θεραπείες, δίχως να σημαίνει πως είναι καλύτερες από άλλες λιγότερο γνωστές. Μία ολιστική προσέγγιση όχι μόνο του ανθρώπου και του περιβάλλοντός του, αλλά και των θεραπευτικών μεθόδων, είναι απαραίτητη για να κρατήσουμε σε καλή και υγιή κατάσταση την κρίση μας, ίσως το χρησιμότερο εργαλείο για την υγεία μας.
1. Ρεφλεξολογία
Η ρεφλεξολογία είναι μία πρακτική στην οποία ο ασθενής δέχεται πίεση και μαλάξεις σε περιοχές του σώματός του όπως τα πέλματα, οι παλάμες, το πρόσωπο. Οι περιοχές αυτές έχουν το γνώρισμα πως εκεί καταλήγουν οι απολήξεις του νευρικού μας συστήματος, οι οποίες με το κατάλληλο μασάζ θεραπεύουν όλο το σώμα ή και συγκεκριμένες περιοχές που πάσχουν. Η ρεφλεξολογία είναι μία μέθοδος η οποία μπορεί να λειτουργήσει και ως μέθοδος αυτοθεραπείας γιατί κάποιος μπορεί να μάθει τον τρόπο λειτουργίας της και να την ασκήσει στο σώμα του.
2. Βελονισμός
Λαμβάνοντας υπ’ όψην τους μεσημβρινούς του σώματος, ένας χαρακτηρισμός των οποίων είναι αόρατα ρεύματα ενέργειας τα οποία διατρέχουν το σώμα, ο βελονισμός είναι χρήση βελονών πάνω στο δέρμα που διεγείρουν την ενέργεια αυτή ανοίγοντας τις διόδους που έχουν κλείσει από οποιαδήποτε αιτία, φυσική ή συναισθηματική. Πανάρχαια μέθοδος με μόνο καλά αποτελέσματα. Δύσκολα εκπαιδεύεται κάποιος στον βελονισμό γι’ αυτό και δεν θεωρείται αυτοθεραπευτική μέθοδος.
3. Ομοιοπαθητική
Μέθοδος η οποία ήρθε από μέσα από τον κλάδο της Ιατρικής για να ταράξει τα νερά της αλλά και τα νεύρα των γιατρών οι οποίοι δεν μπορούν να καταλάβουν -και ό,τι δεν καταλαβαίνουν δεν το δέχονται- πως γίνεται να επέρχεται θεραπεία με ένα σκεύασμα το οποίο, όσο λιγότερο έχει από την αρχική ουσία, τόσο πιο δραστικό γίνεται. Ο γιατρός Σάμουελ Χάνεμαν μελέτησε και επινόησε εκ νέου την θεραπευτική αυτή μέθοδο η οποία χρησιμοποιεί τα όμοια για να θεραπεύσει τα όμοια. Δηλαδή μία ασθένεια μπορεί να θεραπευτεί όταν χορηγούμε στον οργανισμό ουσίες που έχουν την ικανότητα να παράγουν τα συμπτώματα της συγκεκριμένης ασθένειας.
Η Ομοιοπαθητική θέλει καταρτισμένη εκπαίδευση και πολλές φορές εξασκείται από γιατρούς οι οποίοι ειδικεύονται σε αυτήν παράλληλα με τις μεθόδους της κλασσικής Ιατρικής. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρετικοί ομοιοπαθητικοί οι οποίοι δεν έχουν λάβει την γενική ιατρική εκπαίδευση. Σίγουρα όμως είναι και η ομοιοπαθητική μία μέθοδος η οποία δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αυτοθεραπεία.
4. Αρωματοθεραπεία
Η αρωματοθεραπεία χρησιμοποιεί το άρωμα από τα αιθέρια έλαια φυτών για να επαναφέρει τα εγκεφαλικά σήματα σε επίπεδα υγείας μέσω της όσφρησης και του μασάζ απευθείας πάνω στο δέρμα. Χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμετώπιση του στρες και διαταραχών όπως αϋπνία, κατάθλιψη, υπέρταση, κάποιους τύπους μολύνσεων κλπ Βασίζεται σε θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών και των λουλουδιών οι οποίες είναι πασίγνωστες από τα αρχαία χρόνια. Η αρωματοθεραπεία είναι μία μέθοδος που μπορεί να γίνει αυτοθεραπευτική μιας και εύκολα μυείται κάποιος στα μυστικά της, εύκολα μπορεί να τη χρησιμοποιήσει μόνος του.
5. Χειροπρακτική
Μέθοδος η οποία έχει μεγάλη εφαρμογή κυρίως στο μυοσκελετικό σύστημα. Ο χειροπράκτης μελετά καλά τη φυσιολογία και επαναφέρει στη σωστή θέση και λειτουργία, μύες και κόκαλα αλλά και νεύρα τα οποία έχουν υποστεί διάφορες κακώσεις λόγω τραυματισμών ή κακής στάσης του σώματος. Είναι μία τεχνική η οποία απαιτεί εντατική εκπαίδευση και ιδιότητες του θεραπευτή που τον καθιστούν ικανό να ασκήσει σωστά τις κατάλληλες πιέσεις ή μαλάξεις σε κλειδώσεις και άλλα σημεία του σώματος προκειμένου να επαναφέρει σε ισορροπία και ομαλή ροή το τραυματισμένο ή άρρωστο μέλος του σώματος. Επ’ ουδενί δεν πρόκειται περί αυτοθεραπευτικής μεθόδου αν και πολλοί άνθρωποι οδηγούνται πολλές φορές ενστικτωδώς να χρησιμοποιήσουν σωστές κινήσεις πιέσεις και τραβήγματα των μελών τους επιτυγχάνοντας υψηλό βαθμό ανακούφισης.
6. Ανθοθεραπεία
Μελετώντας τον Σάμουελ Χάνεμαν ένας άλλος γιατρός, ο Έντουαρντ Μπαχ, ανακάλυψε την Ανθοθεραπεία η οποία χρησιμοποιεί την μέθοδο της Ομοιπαθητικής για να δημιουργήσει αραιωμένα σκευάσματα από νερό το οποίο είχε γεμίσει με άνθη. Δίχως την παραμικρή ένδειξη μετά την παρασκευή του ιάματος, πως σε αυτό το νερό υπήρχε άνθος πριν, ο Ε. Μπαχ κατάφερε να δημιουργήσει μία συλλογή ανθοϊαμάτων με τα οποία άρχισε να θεραπεύει τους ασθενείς του από διάφορες ασθένειες τις οποίες έφερε ο καθένας. Τα ανθοϊάματα επικεντρώνονται κυρίως στο συναισθηματικό μπλοκάρισμα του ασθενούς και, καταφέρνοντας να εξομαλύνουν την συναισθηματική ανισορροπία, καταφέρνουν εν τέλει να εξαλείψουν και το σύμπτωμά της από το φυσικό – σωματικό πεδίο.
Η Ανθοθεραπεία είναι μία κατεξοχήν αυτοθεραπευτική μέθοδος διότι ο θεραπευόμενος μπορεί να πειραματιστεί με τ’ ανθοϊάματα δίχως να έχει φόβο για παρενέργειες, διότι δεν υπάρχουν. Μία λάθος διάγνωση και κατά συνέπεια λάθος χορήγηση ανθοϊάματος, απλά δεν θα έχει τα στοχευμένα αποτελέσματα δίχως να επιβαρύνει με άλλου είδους ανισορροπία τον οργανισμό. ένας εκπαιδευμένος πρακτικός βέβαια, θα φτάσει πολύ πιο γρήγορα σε συγκεκριμένο επιθυμητό αποτέλεσμα εφόσον γνωρίζει όλη τη γκάμα των ανθοϊαμάτων σήμερα.
7. Ρέικι
Μία κατεξοχήν μέθοδος αυτοθεραπείας η οποία χρησιμοποιεί την ζωτική ενέργεια του σύμπαντος και την οποία διοχετεύει στον θεραπευόμενο ολιστικά ή σε συγκεκριμένα σημεία που έχει εμφανίσει δυσλειτουργία. Με συγκεκριμένες τεχνικές αυτοσυγκέντρωσης και αναπνοής ο πρακτικός του Ρέικι καταφέρνει να περισυλλέξει καθαρή ζωτική ενέργεια και να διοχετεύσει μέσω των χεριών του όπου ζητηθεί. Ο ενδιαφερόμενος μπορεί να εκπαιδευτεί για αυτές τις τεχνικές και να τις χρησιμοποιήσει με αποτελεσματικότητα στον εαυτό του.
8. Βιοσυντονισμός
Συγκεκριμένες συχνότητες σύμφωνα με τον Ρόιαλ Ράιφ, τον ιδιοφυή γιατρό της δεκαετίας του 1930, ο οποίος βρήκε τρόπο να εξοντώνει ιούς αλλάζοντας τις συχνότητες του σώματος, σε συχνότητες οι οποίες ενώ δεν έβλαπταν κανέναν υγιή ιστό, ωστόσο εξουδετέρωναν τους ιούς οι οποίοι δεν μπορούσαν να αντέξουν σε αυτές.
Έγιναν πολλά που έφθειραν τη φήμη και την αξιοπιστία του Ράιφ αλλά και τα μηχανήματα και το εργαστήριό του. Παρόλα αυτά ο βιοσυντονισμός επανήλθε στη δημοσιότητα στις αρχές του ’80 και έκτοτε πολύς κόσμος βρίσκει ανακούφιση από ασθένειες καθώς επισκέπτεται εκπαιδευμένους βιοσυντονιστές ή χρησιμοποιώντας τις συχνότητες όπως τις βρίσκει στο διαδίκτυο για διάφορες παθήσεις. Μετά από εκπαίδευση ο ενδιαφερόμενος μπορεί να χρησιμοποιήσει τις συχνότητες για να θεραπεύσει τον εαυτό του.
Κλείνοντας να επαναλάβουμε πως αυτές οι μέθοδοι που αναφέραμε δεν είναι παρά ελάχιστες από τις θεραπευτικές μεθόδους που υπάρχουν και χρησιμοποιούνται με επιτυχία ανά τον κόσμο παρ’ όλο που δεν υπάρχουν επιστημονική αποδεικτικά στοιχεία ότι λειτουργούν. Επίσης θα χρησιμοποιήσουμε μία τετριμμένη έκφραση η οποία όμως είναι πέρα για πέρα αληθινή: Μην αντικαταστήσετε με τίποτα από όλα αυτά την επίσκεψη στον γιατρό σας! Η ολιστική Ιατρική είναι εδώ για να συμπληρώσει και ίσως σε μερικά σημεία να διορθώσει την κλασική Ιατρική. Δεν είναι εδώ για να την αντικαταστήσει.
