Όχι πολύ παλιά, επικρατούσε η άποψη πως κάποιος έξυπνος, κάποιος που τα καταφέρνει στα γράμματα, μπορεί να τα καταφέρει γενικά στη ζωή του. Και όσους «δεν τα κατάφερναν» η κοινωνία τους θεωρούσε βλάκες ή χαζούς.
Ήρθε το 1995 και ένα παγκόσμιο best seller έβγαλε απ’ τη δύσκολη θέση όλους όσους δεν έγραφαν με τίποτα πάνω από 13 στα Μαθηματικά. Βοήθησε μάλιστα και τους μαθητές του 20 να αποδεχτούν πιο εύκολα το ότι, αυτό που ένιωθαν, πράγματι, δεν είχε καμία σχέση με το άριστα.
Επρόκειτο για το βιβλίο του Daniel Goleman “Η Συναισθηματική Νοημοσύνη” κι έφτανε θαρρείς ο τίτλος για να καταλάβουμε όλοι τι εννοούσε. Ο Goleman κατέρριπτε τον μύθο ότι φτάνει να είσαι καλός στο σχολείο κι όλα τ’ άλλα θα τα κάνεις εύκολα. Το ξέραμε όλοι, καλοί και κακοί μαθητές, καλοί και κακοί καθηγητές. Βλέπαμε παιδιά με κοφτερό μυαλό να αυτοκτονούν μετά τις Πανελλήνιες μην αντέχοντας το βάρος των άγνωστων συναισθημάτων που συσσώρευαν κατά τη διάρκεια της φοίτησης. Βλέπαμε άλλους μαθητές που «κοιμόντουσαν» την ώρα του μαθήματος να ζωγραφίζουν απίστευτους κόσμους στους τοίχους και στα θρανία!
Τι ήταν αυτό που δεν είχαμε «πιάσει»; Μα φυσικά ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί και ανταποκρινόμαστε με επιτυχία ο καθένας σε δικά του ερεθίσματα και ταλέντα. Και το πιο μεγαλειώδες: δεν υπάρχει κάποιος που να είναι «ξύπνιος» σε όλα! Κι έτσι, όλοι χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο για να είμαστε πραγματικά ευφυής μέσα στον κόσμο.
Η Πολλαπλή Νοημοσύνη, έννοια του Χάουαρντ Γκάρντνερ, αναπτυξιακού ψυχολόγου στο Πανεπιστήμιο του Harvard, που εισήγαγε το 1983, έριξε πολύ νωρίτερα φως στην υπόθεση μα δεν είχε έρθει ακόμα το παγκόσμιο best seller του Γκόλμαν για να περάσουμε σε νέα διάσταση όσων αφορά την αντίληψή μας και τη νοημοσύνη μας. Οχτώ διαφορετικά είδη κατέγραψε τότε ο Χάουαρντ Γκάρντνερ: Γλωσσική Νοημοσύνη, Λογικο – Μαθηματική Νοημοσύνη, Χωροταξική Νοημοσύνη, Κιναισθητική Νοημοσύνη, Μουσική Νοημοσύνη, Νατουραλιστική Νοημοσύνη, Ενδοπροσωπική Νοημοσύνη, Διαπροσωπική Νοημοσύνη (οι τελευταίες δύο συνθέτουν χονδρικά την Συναισθηματική Νοημοσύνη). Οχτώ διαφορετικά είδη νοημοσύνης που δεν κάνουν κανέναν πιο έξυπνο ή πιο βλάκα από τους άλλους.
Μας είναι εύκολο να θεωρούμε κάποιον τσακάλι στα Μαθηματικά και άρα γενικότερα έξυπνο, αλλά δε θεωρούμε έξυπνο ή ευφυή κάποιον άριστο χορευτή ο οποίος πετάει πάνω στη σκηνή και δε μπορείς να τραβήξεις τα μάτια σου από πάνω του. Όμως στην ουσία, πρόκειται για την ίδια παγκόσμια Ευφυϊα η οποία εκφράζεται διαφορετικά μέσα από κάθε ανθρώπινο ον.
Κλείνοντας θα αναφερθούμε στην ιδιοφυΐα, την εξαιρετική νοημοσύνη που αναπτύσσει κάποιος και η οποία φέρει το δικό του προσωπικό αποτύπωμα κάνοντάς τον ξεχωριστή κατηγορία από μόνο του.
Εσείς σε τι είστε έξυπνοι;
