Στις Ζακάτα, λαϊκές αφηγήσεις της αρχαίας Ινδίας από τον 5ο αιώνα έως τον 8ο αιώνα μ.Χ., υπάρχει με πολλές παραλλαγές η πασίγνωστη ακόμα και σήμερα ιστορία της εταίρας που ερωτεύτηκε τον κλέφτη.
Οι Ζακάτα είναι διδακτικές – κατά τους Ινδούς – ιστορίες για τους ανθρώπους και τη συμπεριφορά τους, κάτι σαν τους δικούς μας μύθους του Αισώπου.
Όπως λέει η συγκεκριμένη ιστορία, μια εταίρα πολυτελείας είχε για εραστή κάποιον πλούσιο, σημαντικό και όμορφο νέο, ο οποίος ήταν πολύ γενναιόδωρος και αφοσιωμένος σ’ αυτήν. Όμως η εταίρα δεν τον αγαπούσε.
Κάποια μέρα, κοιτάζοντας από το παράθυρό της, είδε τους αστυνομικούς να πιάνουν κάποιον κλέφτη επ’ αυτοφώρω.
Η ποινή ήταν θάνατος με παλούκωμα. Ο αγύρτης αυτός τράβηξε αμέσως το ερωτικό ενδιαφέρον της άστατης γυναίκας. Έστειλε την υπηρέτρια της στο νομάρχη με σκοπό να τον δωροδοκήσει και να αφήσει ελεύθερο τον κλέφτη.
Ακολούθησε ένα κλασικό ανατολίτικο παζάρι, κατά τη διάρκεια του οποίου ο ενάρετος νομάρχης υποχώρησε μεν στο μεγάλο ποσό που του προσφερόταν, ζήτησε όμως κάτι τρομερό. Αφού η ποινή του θανάτου είχε αποφασιστεί, για να αποφύγει τη βασιλική οργή, ήθελε κάποιον άλλον στη θέση του κλέφτη για να παλουκωθεί.
Διαβάστε επίσης: Τα ερωτικά σύμβολα των γυναικών της Πόλης
Η γυναίκα ανήμπορη να συγκρατήσει το πάθος της για τον κλέφτη, που δεν γνώριζε καν, έβαλε μπροστά ένα σατανικό σχέδιο. Περίμενε τον εραστή της το βράδυ και, μόλις ήρθε, του είπε ότι ο αδερφός της είχε συλληφθεί από την αστυνομία.
Με ερωτικά τερτίπια, πότε με νάζια και πότε με δάκρυα, τον παρακάλεσε να πάει στο νομάρχη να μεσολαβήσει για να γλιτώσει τον αγαπημένο της αδερφό. Ένας τόσο σημαντικός άνθρωπος της πόλης όπως αυτός θα εισακουόταν.
Ανυποψίαστος, ο άνθρωπος έτρεξε μέσα στη νύχτα με ένα μεγάλο ποσό χρημάτων για να κάνει το χατίρι της αγαπημένης του. Μόλις όμως έφτασε, οι συνεννοημένοι αστυνόμοι τον άρπαξαν, του πήραν τα λεφτά – που είχαν συμφωνηθεί ως ποσό για τη δωροδοκία – και τον παλούκωσαν, αφού πρώτα είχαν παραμορφώσει το πρόσωπό του.
Η άμαξα που τον είχε μεταφέρει επέστρεψε στο σπίτι της εταίρας με τον κλέφτη στο εσωτερικό της.
Η συνέχεια της ιστορίας είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Ο κλέφτης, ανήμπορος να ξεπεράσει τα εγκληματικά του χούγια, αλλά, κυρίως, τρομαγμένος από τις θηριώδεις μεθόδους της γυναίκας, έστω κι αν τον είχαν σώσει, τη χτύπησε, την άφησε αναίσθητη, της πήρε τα πάντα κι εξαφανίστηκε.
Σύμφωνα με τη Ζακάτα, η κατεστραμμένη πια εταίρα πέρασε το υπόλοιπο της ζωής της ψάχνοντας το ληστή, όχι για να τον εκδικηθεί, αλλά για να του πει ότι τον θέλει και ότι τον συγχώρεσε για την πράξη του.
Για τον χαζό, προδομένο και παλουκωμένο εραστή οι λαϊκές αυτές αφηγήσεις της Ινδίας δεν λένε τίποτα. Τι να πουν…..
Απόσπασμα από το βιβλίο του Δημήτρη Καμπουράκη «Μια Σταγόνα Ιστορίας» από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ
