Ή να το πούμε αλλιώς: «Διαφορετική διάσταση» Μπορούμε να το πούμε κι έτσι. Παρά τη συνεχή πτώση της θερμοκρασίας, την Παρασκευή στις υπόγειες γραμμές, είναι σα να μπαίνει η άνοιξη. Ένα αδιόρατο χαμόγελο σαν της Τζιοκόντα αποκαλύπτει μυστικές διαθέσεις των επιβατών. Κάτι σα να έχουν κάνει Heart Math όλοι τους (χμ… δεν πας μόνο εσύ σε ψαγμένα σεμινάρια τα Σαβ/κα!) Όσων έχουν μείνει δηλαδή γιατί οι μισοί, ίσως και περισσότεροι έχουν φύγει για κάπου αλλού, σε μέρη που το μετρό ακούγεται που κ που στις ειδήσεις. Κάπου εκεί θα πάμε κι εμείς σε λίγο, μόλις τελειώσει η μέρα.
Παρασκευή, ο έρωτας των Cure, η τελευταία εργάσιμη. Οι επιβάτες, άνετοι μέσα στα μισοάδεια βαγόνια, έχουν βγάλει και πάλι τα βιβλία τους και διαβάζουν τη συνέχεια του μυθιστορήματος της ζωής τους. Γιατί, είναι αλήθεια, κάθε αναγνώστης βρίσκει τη ζωή του μέσα στα μυθιστορήματα που διαβάζει. Περιπλέκει τον μύθο με την καθημερινότητα, επικοινωνεί με διαφορετικές πραγματικότητες και αναγνωρίζει ήρωες με εντελώς διαφορετικές δοκιμασίες. Και τι καλύτερο για τη ζωή μας όταν την περνάμε μέσα από τις σελίδες μεγάλων (και μικρότερων) λογοτεχνικών αριστουργημάτων!
Υπάρχουν και τα κινητά με τα παιχνίδια και τα social media τα οποία απορροφούν μεγάλο ποσοστό επιβατών. Με ελάχιστες αναφορές σε ονειρικές και μυθικές καταστάσεις, απλά περνούν την ώρα τους ή ενημερώνονται για την πραγματικότητα του κόσμου, αυτήν την τρισδιάστατη, πεζή πραγματικότητα, αυτή για την οποία γίνονται όλα. Τα περισσότερα που κάνουμε μέσα σε μια μέρα και μία ζωή. Και πως όχι, αφού εδώ καλούμαστε να ζήσουμε κι όχι σε κάποιον άλλο, φανταστικό γαλαξία. Υπέροχος συνδυασμός είναι όταν επικοινωνούν αυτοί οι δύο κόσμοι, των αναγνωστών και των social media. Όταν βρίσκουμε τρόπους και περάσματα μέσα στον πολυδιάστατό μας κόσμο ανάμεσα σε δύο τρεις και περισσότερες διαστάσεις τότε πάμε στους…
Τύπους με τη μουσική. Ούτε βιβλίο, ούτε κινητό, μόνο mp3. Ξεχωρίζουν, κινούνται ρυθμικά, κουνούν το κεφάλι τους, χτυπούν τα πόδια τους στο πάτωμα με ρυθμό, τα δάχτυλά τους σολάρουν πάνω σε φανταστικές κιθάρες ή ακουμπούν ονειρικά πλήκτρα στα πιάνα των μηρών τους. Είναι έτοιμοι να χορέψουν, έτοιμοι να βγουν από το καθιερωμένο ανέκφραστο ύφος των πολιτών μιας μεγαλούπολης.
Παρασκευή και οι ουρές για τις κάρτες και τα εισιτήρια έχουν μειωθεί κι αυτές. Πέρασαν κι όλας 5 εκατομμύρια κόσμος; Ένα Σαββατοκύριακο ξεκινά για όλους. Νέα σεμινάρια για αυτοβελτίωση και εξερεύνηση του μετρό του μυαλού και της καρδιάς σου. Βόλτες στη νυχτερινή πόλη της ψυχής σου. Ένας ακόμα θησαυρός σε περιμένει να τον ανακαλύψεις. Καλά να περάσεις!
Γράφει η Ελένη Καιγή
