Τα συναισθήματα μας παρέχουν απίστευτες πληροφορίες.
Μπορεί να πιστεύετε ότι προέρχονται από το εξωτερικό περιβάλλον επειδή συχνά ενεργοποιούνται από γεγονότα ή από ανθρώπους που μοιάζουν να τα προκαλούν.
Αλλά μην έχετε αυταπάτες: κανείς άλλος πέρα από εσάς δεν είναι υπεύθυνος γι’αυτό που νιώθετε, δηλαδή για τα συναισθήματά σας.
Λέμε συχνά σε μια φίλη, που έρχεται πάντα καθυστερημένη: «Με κάνεις να θυμώνω». Ή λέμε στην άτακτη κόρη μας: «Με κάνεις να λυπάμαι».
Ωστόσο αυτές δεν έχουν καμιά ευθύνη για τα δικά μας συναισθήματα. Τα συναισθήματά μας δεν είναι παρά η προσωπική μας αντίδραση στις πληροφορίες που παίρνουμε από το εξωτερικό περιβάλλον. Εμείς είμαστε η πηγή αυτού που αισθανόμαστε κι εμείς έχουμε τη δύναμη να τροποποιήσουμε τις συναισθηματικές αντιδράσεις μας.
Προτείνω μαι θαυματουργή συνταγή: αντί να προσπαθούμε να αλλάξουμε ή να ελέγξουμε τους ανθρώπους και τα γεγονότα γύρω μας, ας μάθουμε να αποκρινόμαστε διαφορετικά.
Διαβάστε επίσης: 9 συμβουλές για να δημιουργήσετε την ιδανική πρώτη εντύπωση
Τα αισθητήρια όργανα μας επιτρέπουν να αντιλαμβανόμαστε και να φιλτράρουμε μια απίστευτη ποσότητα πληροφοριών, και αυτό συμβαίνει συχνά σε υποσυνείδητο επίπεδο, κάτω από το ραντάρ της συνείδησής μας: η έκφραση του προσώπου, ο τόνος της φωνή, μια φευγαλέα ματιά, η αποφυγή του βλέμματος κάποιου, η σιωπή, όλα αυτά μας προειδοποιούν, πού και πού μας απειλούν και πυροδοτούν μέσα μας έντονες και αρχαϊκές συναισθηματικές αντιδράσεις.
Είναι μια δραστηριότητα που αναλαμβάνουν να εκτελέσουν – και μάλιστα με απίστευτη ταχύτητα – κυρίως οι δύο πρωτόγονοι εγκέφαλοί μας. Αυτοί είναι πολύ πιο γρήγοροι από τον νεοφλοιό μας.
Ειδικά στις σχέσεις μας με τους άλλους, αυτό που έχει πρωταρχική σημασία για μας είναι η ασφάλεια και η επιβίωση. Οπότε το κρίσιμο ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσουμε είναι: «Τι είναι ο άλλος – επικίνδυνος, αξιόπιστος, απειλητικός;»
Αν έχετε σκύλο, τότε θα ξέρετε ότι κάθε φορά που αυτός συναντά έναν άλλο σκύλο, θα τον εξετάσει, θα τον μυρίσει, θα τον «αξιολογήσει» και μετά θα επιχειρήσει να του επιβληθεί.
Και εμείς οι άνθρωποι, χωρίς να το συνειδητοποιούμε, κάνουμε ακριβώς το ίδιο: είναι ένα αντανακλαστικό επιβίωσης.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Marion Blique «Νίκησε τις τοξικές σχέσεις» από τις εκδόσεις Πεδίο
