Δύσκολο να το πιστέψει κανείς αλλά ωστόσο, είναι πραγματικότητα. Πάνω από το 13% του πληθυσμού στη Νέα Νότια Ουαλία ζει σε συνθήκες φτώχειας. Σχεδόν 900.000 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου ενός στα έξι παιδιά, ζουν κάτω από τη σχετική γραμμή φτώχειας στη Νέα Νότια Ουαλία (NSW), όπως αποκάλυψαν πρόσφατα, νέα στοιχεία.
Συγκεκριμένα, μια νέα έκθεση του Συμβουλίου Κοινωνικής Υπηρεσίας της NSW (NCOSS) χαρτογράφησε σημαντικό αριθμό οικονομικά μειονεκτούντων ατόμων στην πολιτεία, στα οποία συμπεριλαμβάνονται κυρίως παιδιά, ανύπαντρες γυναίκες, Αυτόχθονες Αυστραλοί, άνθρωποι με αναπηρία και κάτοικοι περιφερειακών περιοχών.
Σύμφωνα με την έκθεση «Χαρτογράφηση οικονομικών μειονεκτημάτων στη ΝΝΟ» οι γυναίκες που ζουν στη φτώχεια είναι περισσότερες από τους άντρες.
Για όλους τους ανθρώπους ηλικίας άνω των 15 ετών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, οι γυναίκες αποτελούν το 53,6% έναντι 46,4% των αντρών.
Τα υψηλότερα ποσοστά οικονομικής μειονεξίας για τις γυναίκες έχουν συνδεθεί με τον υψηλό αριθμό των ηλικιωμένων γυναικών που ζουν μόνες και το γεγονός ότι τα νοικοκυριά που εξαρτώνται οικονομικά από γυναίκες ή είναι μονογονεϊκές οικογένειες, έχουν συνήθως χαμηλότερα εισοδήματα.
Διαβάστε επίσης: Νεπάλ: Ανταμοιβή στις γυναίκες που αντιστέκονται στο έθιμο του αποκλεισμού κατά την έμμηνο ρήση
Η διαβίωση κάτω από το όριο της φτώχειας, όπως ορίζεται στην έκθεση, αναφέρεται στο να κερδίζει κανείς 50% λιγότερο από το μέσο εισόδημα των νοικοκυριών της Αυστραλίας – περίπου 1.616 δολάρια, σύμφωνα με τα δεδομένα του 2016 από το Australian Bureau of Statistics.
Οι άνεργοι είναι πολύ πιθανότερο να ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Ωστόσο, το 5% των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης ή 107.000 άτομα, επηρεάζονται επίσης.
Οι αυτόχθονες Αυστραλοί και όσοι έχουν αναπηρία έχουν διπλάσια ποσοστά φτώχειας από ό,τι ο συνολικός πληθυσμός της ΝΝΟ, αναφέρεται στην έκθεση.
Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι τα δεδομένα από την έκθεση θα μπορέσουν να βοηθήσουν τους υπεύθυνους να χαράξουν τη σωστή πολιτική και να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στην παροχή βοήθειας στις κοινότητες που βρίσκονται σε κίνδυνο ώστε να «αξιοποιήσουν πλήρως το δυναμικό τους».
Από την Μαντλίν Κέκ
