Η Ικαρία είναι ένα από τα μεγαλύτερα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου η οποία κατοικείται από τους Πελασγούς ήδη από το 7000 π.Χ. και είναι πασίγνωστη για το μεγάλο προσδόκιμο της ζωής των κατοίκων αλλά και για τα ξακουστά της γλέντια σε ολόκληρο το Αιγαίο!
Όσο για τους Ικάριους, λέγεται πως πρόκειται για ανθρώπους, οι οποίοι έχουν τον δικό τους ρυθμό όσον αφορά το πώς λειτουργούν κι εργάζονται μέσα στη μέρα, ένας ρυθμός που ενώ για εκείνους είναι φυσιολογικός και σωστός, προκαλεί σοκ στους επισκέπτες του νησιού, καθώς δεν ταιριάζει καθόλου με τους ρυθμούς που έχουν συνηθίσει.
Συγκεκριμένα, μπορεί ο επισκέπτης να παραγγείλει έναν καφέ στον καφετζή αφού καθίσει στο μαγαζί του, καλημερίσει κλπ και εκείνος να αργήσει χαρακτηριστικά να τον φτιάξει ακόμα και αν δεν φαίνεται να έχει κάτι άλλο να κάνει. Έχει αναφερθεί μάλιστα πως κάποιες φορές, ο ιδιοκτήτης του καφέ δεν έχει κανένα πρόβλημα να φτιάξει ο επισκέπτης μόνος του τον καφέ του και, «μιας και είν’ εκεί», να φτιάξει και για τον ίδιο άλλον ένα!
Το άλλο παράδοξο που συμβαίνει σε αυτό το πανέμορφο νησί, είναι πως σπάνια βρίσκεται κάποιος να φυλά ή να προσέχει ένα ανοιχτό μαγαζί, έναν φούρνο για παράδειγμα.
Όποιος θέλει ψωμί, μπαίνει μέσα, παίρνει όσο ψωμί χρειάζεται από τα έτοιμα καρβέλια, αφήνει τα χρήματα σ’ ένα δοχείο και φεύγει! Πολύ απλά, ο φούρναρης δεν είναι μόνο φούρναρης αλλά έχει κι άλλες δουλειές να κάνει μέσα στη μέρα, όπως το να πάει στο κτήμα του, να φροντίσει το σπίτι του, την οικογένεια, τα ζωντανά του.
Όλο αυτό μαρτυρά μια κοινωνία η οποία είναι πολύ καλά συνδεδεμένη, με κατανόηση, εμπιστοσύνη και φροντίδα των κατοίκων αναμεταξύ τους. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μείνει κάποιος σε ένα ανοιχτό μαγαζί γιατί κανείς δεν έχει σκοπό να το ζημιώσει με οποιονδήποτε τρόπο, συμπεριλαμβανομένης και της κλοπής.
Οι Ικάριοι γλίτωσαν για πολλούς αιώνες την τουρκική κατοχή, όχι επειδή κατάφεραν να κρατήσουν τους Τούρκους μακριά αλλά επειδή, όταν ο πρώτος αγάς πάτησε το πόδι του στο νησί και διέταξε δυο από τους νησιώτες να τον πάνε στη χώρα μεταφέροντάς τον πάνω σε ένα φορείο στις πλάτες τους, εκείνοι φρόντισαν άμεσα να τον… ξεφορτωθούν κυριολεκτικά, όταν περνούσαν πάνω από ένα βαθύτατο φαράγγι.
Και όταν ο επόμενος Τούρκος αξιωματικός έφτασε εκεί και ζήτησε να του καταδώσουν τους δύο οι οποίοι γκρέμισαν τον αγά, τότε όλοι οι κάτοικοι του νησιού εμφανίστηκαν εμπρός του και του είπαν πως όλοι μαζί πέταξαν τον αγά στη χαράδρα.
Για κάποιον άγνωστο λόγο, που δεν έχει καταγραφεί στην ιστορία ή που οι Ικάριοι δεν φανερώνουν, οι Τούρκοι έφυγαν από το νησί και δεν ξαναπάτησαν παρά μετά από αιώνες.
Τα νερά της Ικαρίας παρουσιάζουν πολλές και διαφορετικές ιδιότητες φανερώνοντας ένα πλούσιο υπόβαθρο. Αυτό κάνει το νησί να βρίθει από ιαματικές πηγές οι οποίες προσελκύουν επισκέπτες καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και όχι μόνο το καλοκαίρι.
Φυσικά, το καλοκαίρι είναι που το νησί γεμίζει από κόσμο και που όλοι ξεφαντώνουν μαζί με τους κατοίκους σε απίστευτα γλέντια και πανηγύρια τα οποία σε πολλές περιπτώσεις, διαρκούν τρία μερόνυχτα!
Θα ήταν πολύ πιο πλούσια η βλάστησή του αν δεν είχαν εξαφανιστεί από το ανθρώπινο χέρι όλα τα σαρκοφάγα του νησιού, τα οποία θα έφερναν σε κάποια ισορροπία των ανεξέλεγκτο πληθυσμό των αγριοκάτσικων, τα οποία κατατρώγουν συνεχώς την άγρια χλωρίδα του τόσο όμορφου αυτού νησιού.
Μια επίσκεψη στην Ικαρία μένει σε όλους αξέχαστη. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην εντυπωσιαστεί όχι μόνο από την ομορφιά του τόπου, αλλά και από την απλή πλην διαφορετική αντίληψη των κατοίκων για τον χρόνο και την ιδιοκτησία. Αλλά, και δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει διασκεδάσει με την καρδιά του στα ανεπανάληπτα γλέντια της!
Ελένη Μπινιάρη
Προτάσεις για εναλλακτικές διακοπές εδώ
