Έχει διαπιστωθεί ότι το δίκτυο αυτόματης λειτουργίας του εγκεφάλου, εμπλέκεται σε λειτουργίες όπως η ονειροπόληση, η δημιουργική σκέψη και τα όνειρα.
«Την ώρα που αποκοιμιέσαι, ο εγκέφαλός σου μπαίνει σε κατάσταση αυτόματης λειτουργίας και επανεξετάζει τα συμβάντα της ημέρας» εξήγησε ο Στίκγκολντ.
«Επανεξετάζει όλα όσα έχουν ένα ταμπελάκι που γράφει “Δεν έχεις ξεμπερδέψει ακόμα μ’αυτό εδώ”».
Θα μπορούσε να πρόκειται για οτιδήποτε καινούργιο, ασαφές ή έντονο – ένα παιχνίδι Tetris ή η αναρρίχηση σε μια απότομη βουνοπλαγιά, μια τεταμένη συζήτηση ή μια αφόρητα εκνευριστική δουλειά.
Τα όνειρα θα μπορούσαν να εκληφθούν ως ένα είδος ακραίας ονειροπόλησης. Όταν μια ομάδα νευροφυσιολόγων από το Χάρβαρντ σύγκρινε περιγραφές των ονείρων και των ονειροπολήσεων των φοιτητών τους, διαπίστωσε ότι και τα δύο ήταν παράξενα, αλλά τα όνειρα είχαν περίπου διπλάσια αλλόκοτα στοιχεία, όπως ανεξήγητες εμφανίσεις νέων χαρακτήρων ή απότομες μεταστροφές της πλοκής.
Σε νευρωνικό επίπεδο, τα όνειρα και η ονειροπόληση βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στους ίδιους μηχανισμούς. Το 2013, μια ομάδα ψυχολόγων με επικεφαλής τον Κίεραν Φοξ, σύγκρινε απεικονίσεις του εγκεφάλου στη διάρκεια των ονείρων, και διαπίστωσε ότι υπήρχε σημαντική αλληλοεπικάλυψη· και τα δύο είδη δραστηριότητας ενεργοποιούσαν γνωσιακές περιοχές του εγκεφάλου, όπως ο έσω προμετωπιαίος φλοιός και ο έσω κροταφικός λοβός.
Διαβάστε επίσης: Όσοι εγκατέλειψαν νωρίς τα όνειρά τους εργάζονται για εκείνους που δεν τα παράτησαν ποτέ
Ο ύπνος REM διέγειρε επίσης περιοχές του φλοιού που σχετίζονται με την οπτική επεξεργασία, οδηγώντας τον Φοξ στο συμπέρασμα ότι τα όνειρα «μπορούν να θεωρηθούν ως μια πιο εντατική μορφή των αυθόρμητων σκέψεων που κάνουμε όταν είμαστε ξύπνιοι, οι οποίες είναι λιγότερο οπτικοποιημένες».
Μία από τις σημαντικότερες λειτουργίες των ονείρων είναι ότι διευκολύνουν την αντισυμβατική σκέψη.
Τα όνειρα μας βομβαρδίζουν με μεγάλες ποσότητες ακατάληπτου υλικού, αλλά καμιά φορά ανάμεσα στα σκουπίδια κρύβονται διαμάντια.
«Όπως συνηθίζω να λέω, όταν ονειρευόμαστε γινόμαστε ριψοκίνδυνοι επενδυτές» ειπε ο Στίκγκολντ. «Δεν μας ενδιαφέρουν οι ασφαλείς επενδύσεις με απόδοση 5%. Αναζητούμε ριψοκίνδυνες επενδύσεις. Και δεν πειράζει που συνήθως είναι άχρηστες, γιατί ονειρευόμαστε όλη τη νύχτα. Αν το 80% πηγαίνει χαμένο και μονάχα μία ώρα ονείρων περιέχει σημαντικούς συσχετισμούς, που αλλιώς θα μας ήταν απρόσιτοι, πρόκειται για κάτι πραγματικά πολύτιμο».
Απόσπασμα από το βιβλίο της Alice Robb «Ο Κόσμος των Ονείρων» από τις εκδόσεις Αιώρα
