Όταν δεν πιέζεσαι πια από την επιθυμία ή το φόβο….
Όταν έχεις δει την ακτινοβολία της αιωνιότητας
Σε όλες τις μορφές του χρόνου….
Όταν ακολουθείς τις ευλογίες σου….
Τότε πόρτες θα ανοίγουν εκεί που δεν πίστευες πως υπάρχουν πόρτες…
Κι ο κόσμος θα μπαίνει μέσα και θα βοηθάει.
Τζόζεφ Κάμπελ
Σε ένα από τα σεμινάριά μου, μια νεαρή κοπέλα έθεσε ανήσυχη το εξής ερώτημα: «Ζω στην Καλιφόρνια. Τ γίνεται αν η «αδελφή ψυχή» μου βρίσκεται στη Νότια Καρολίνα; Πώς θα μπορέσω να τη βρώ;»
Πολλοί από τους φίλους μου έχουν δοκιμάσει κάθε είδους τεχνική για να επισπεύσουν τη μοιραία συνάντηση: κάποιοι βάζουν ή απαντούν σε προσωπικές αγγελίες, άλλοι προσεύχονται και απαγγέλλουν θετικές δηλώσεις, κάποιοι άλλοι πηγαίνουν σε προξενήτρες.
Δύο φίλοι μου, ο Τζον και η Σούζαν, γνωρίστηκαν με έναν τρόπο που αψηφάει κάθε μεθοδολογία. Ο Τζον ήταν ερημίτης και ζούσε στην Κοιλάδα Χαλάουα, μια μακρινή ζούγκλα όπου μπορούσε να φτάσει κανείς μόνο μέσα από ένα μακρύ και στριφογυριστό δρόμο, στην άλλη άκρη του νωχελικού χαβανέζικου νησιού Μολοκάι.
Διαβάστε επίσης: Τα χαρακτηριστικά που θα μας βοηθήσουν να ξεχωρίσουμε μια ιερή σχέση
Κάποια μέρα εμφανίστηκε ο Ουίλιαμ, ένας φίλος του Τζον, που είχε έρθει να τον επισκεφτεί μαζί με μια γυναίκα που ταξίδευε μαζί του, τη Σούζαν.
Στη στιγμή ο Τζον και η Σούζαν ερωτεύτηκαν τρελά ο ένας τον άλλον και πριν περάσει πολύς καιρός ήχησαν οι γαμήλιες καμπάνες.
Τελικά μετακόμισαν σε ένα άλλο νησί και ο Τζον ξαναγύρισε στην κοινωνία. Η εποχή της καρδιάς ήταν ώριμη για να συναντηθεί αυτό το ζευγάρι, και το πεπρωμένο έπαιξε τον καθοριστικό ρόλο. Ο Τζον δεν θα μπορούσε να βρίσκεται πιο μακριά από εκεί που ήταν και η Σούζαν ήταν απλώς σε διακοπές.
Η γεωγραφία δεν έχει καμιά σημασία για το πεπρωμένο. Αν είναι γραφτό να συναντηθούν δύο άνθρωποι, για οποιοδήποτε λόγο, θα συναντηθούν. Δε χρειάζεται ούτε να ανησυχούμε ούτε να μηχανορραφούμε. Να είσαι απλώς αυτό που είσαι, και αυτό που είναι καλό για σένα θα σε βρει.
«Εύχομαι να απαλλαγώ από την αγωνιώδη αναζήτηση.
Εσύ γνωρίζεις αυτό που περισσότερο με ενδιαφέρει.
Ανοίγω την καρδιά μου να το αποδεκτώ».
«Αφήνω με εμπιστοσύνη το πεπρωμένο μου στα χέρια του Θεού, γνωρίζοντας πως το καλό μου δημιουργείται μέσα από ένα χέρι δυνατότερο από το δικό μου».
Απόσπασμα από το βιβλίο του Alan Cohen «μια βαθιά ανάσα ζωής» από τις εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
